Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xx. Capittel.

¶ Hoe de Ioden Iesum vraechden, in wat macht hy die wonderlijcke Teeckenen dede, Ende hoe een mensche eenen wijngaert plante, ende vanden verworpen steen, vanden thienden des Keysers te gheuen. Vander vrouwen die seuen ghebroeders ghehadt hadde, ende vande kinderen der verrijsenisse.

1

⁺ ENde het geschiedde dier dagen een^* als hy dat volc leerde inden Tempel, ende predicte dat Euangelium: Doen traden tot hem de hooghe Priesters ende Schriftgheleerden, met den Outsten, ende seyden tot hem,

+ A vers 1

* Matt. 21.c.23. Mar. 11.d.27.

2

Ende spraken: Segt ons,^† wt wat macht doet ghy dat? Oft wie heeft v die macht gegeuen?

† Exod. 2.b.14. Acto. 4.b.7. 7.d.27.

3

Ende hy antwoorde ende sprack tot haer: Ick wil v oock een woort vraghen, segghet my.

4

Het Doopsel Iohannis, wast vanden Hemel, oft vanden menschen?

5

Maer sy dachten by haerseluen, ende spraken: Segghen wy, vanden Hemel, so sal hy segghen: Waerom en hebt ghy hem dan niet ghelooft?

6

Maer segghen wy, vanden menschen, so sal ons al dat volck steenighen, want sy staen daer op, dat Iohannes een Propheet sy.

7

Ende sy antwoorden: Sy en wisten niet, van waer dattet ware.

8

Ende Iesus sprack tot haer: Soo en segghe ick v oock niet, wt wat macht ick dat doe.

9

^‡ Ende hy begost den volcke te segghen dese gelijckenisse:^* Een mensche plantte eenen Wijngaert, ende verhuerde hem den Wijngaerdeniers, ende tooch ouer velt eenen langhen tijt,

‡ Matt. 21.d.33 Marc. 12.a.1.

* Gen. 9.c.20. Psal. 80.a.9. Esaie. 5.a.1. Iere. 2.c.18. 12.b.10.

10

Ende tot zijnder tijt seynde hy eenen knecht tot den Wijngaerdeniers, dat sy hem gauen van der vrucht des Wijngaerts. Maer de Wijngaerdeniers gheesselden hem, ende lieten hem ledich van haer.

11

Ende bouen dat, seynde hy noch eenen anderen knecht henen, ende sy gheesselden den seluen oock, ende deden hem versmaetheyt aen, ende lieten hem ledich van haer.

12

Ende daer en bouen, seynde hy den derden henen, ende sy wondeden dien ooc, ende stieten hem daer wt.

13

⁺ Doen sprac de Heere des Wijngaerts: Wat sal ick doen?^† Ick wil mijnen lieuen Sone henen seynden, misschien, als sy dien sien, sullen sy haer ontsien.

+ B vers 13

† Ioan. 3.c.16. Rom. 8.a.3. Phil. 2.a.7.

14

Maer doen de Wijngaerdeniers den Soon saghen, dachten sy by haerseluen, ende spraken:^‡ Dat is de Erfghenaem, coemt, laet ons hem dooden, op dat dat Erue onse sy.

‡ Gen. 37.d.19. Psal. 2.a.3. Matt. 26.a.3. 27.a.1.

15

Ende sy stieten hem wt voor den Wijngaert, ende doodden hem, wat sal nv de Heere des Wijngaerts den seluen doen?

16

Hy sal comen, ende dese Wijngaerdeniers verdoen, ende zijnen Wijngaert anderen verhueren. Doen sy dat hoorden, spraken sy, dat sy verre.

17

Ende hy sachse aen, ende sprack: Wat is dan dat, datter ghescreuen staet?^* Den steen, dien de Timmerlieden verworpen hebben, is eenen hoecksteen gheworden?

* Psal. 118.c.22. Esaie. 28.c.16 Acto. 4.a.11.

18

Wie op desen steen valt, die sal instucken ghebroken worden:^† Maer op wien hy valt, dien sal hy vermorselen.

† Dani 2.c.34.

19

^‡ Ende de hooghe Priesters ende Schriftgheleerden, leyden daer op toe, hoe sy de handen aen hem sloeghen, inder seluer vren, ende vreesden haer voor dat volck: Want sy verstonden, dat hy op haer dese ghelijckenisse gheseyt hadde.

‡ mat. 21.e.45 Mar. 11.c.18. Luc. 19.d.47

20

^+* Ende sy namen zijns waer, ende seynden Loerders wt, die haer souden stellen, als waren sy vroom, op dat sy hem inder Reden vingen, ende hem mochten ouerleueren, der Ouerheyt ende ghewelt des Lantvoochts.

+ C vers 20

* Matt. 22.b.19 Mar. 12.b.13.

21

Ende sy vraechden hem, ende spraken: Meester, wy weten dat ghy oprechtich spreect ende leert, ende en acht geens menschen aensien, maer ghy leert den wech Gods recht:

22

Ist recht, dat wy den Keyser Schot gheuen, oft niet?

23

Maer hy mercte hare listicheyt, ende sprack tot haer: Wat tempteert ghy my?

24

Toont my den Penninck, wiens Beelt ende opschrift heeft hy? Sy antwoorden ende spraken: Des Keysers.

25

Ende hy sprack tot haer:^* So gheeft den Keyser, wat des Keysers is, ende Gode wat Gods is.

* Mat. 17.d.27 Rom. 13.b.7.

26

Ende sy en conden zijn woort niet straffen voor den volcke, ende verwonderden haer zijnder antwoort, ende sweghen stille.

27

^+† Doen traden tot hem sommighe der

+ D vers 27

† Matt. 22.c.23. Mar. 12.b.18.

[p. 35v]

Saduceen (^* welcke daer houden datter gheen verrijsenisse en sy) ende vraechden hem,

* Acto. 23.a.8.

28

Ende spraken: Meester, Moses heeft ons gheschreuen^† Ist dat yemants broeder sterft, die een Wijf heeft, ende sterft erfgenaemloos, soo sal zijn broeder dat Wijf nemen, ende zijnen broeder Saet verwecken:

† Deute. 25.a.5.

29

Nv warender seuen broederen, de eerste nam een Wijf, ende sterf erfghenaemloos.

30

Ende de anderde nam dat Wijf, ende sterf ooc erfghenaemloos.

31

Ende de derde namse: Des seluen ghelijcken alle seuen, ende en lieten gheen kinderen achter, ende storuen.

32

Ten laetsten na allen, sterf oock dat Wijf.

33

Nv inder verrijsinge, welcx Wijf sal sy zijn onder dien? Want si hebbense alle seuen te Wijue ghehadt.

34

Ende Iesus antwoorde ende sprac tot haer: De kinderen deser werelt trouwen, ende laten haer trouwen.

35

Maer die weerdich zijn sullen ghene werelt te vercrijghen, ende de verrijsenisse vanden dooden, die en sullen noch trouwen, noch haer laten trouwen,

36

Want sy en connen niet meer steruen. Want sy zijn den Enghelen ghelijck,^* ende Gods kinderen, dewijle dat sy kinderen zijn der verrijsenisse.

* 1.Ioan. 3.a.2.

37

⁺ Maer dat de dooden weder opstaen, heeft oock^‡ Moses bediet byden Bossche, daer hy den Heere heet, eenen Godt Abrahams, ende eenen God Isaacs, ende eenen Godt Iacobs.

+ E vers 18

‡ Exod. 3.a.6. Acto. 7.d.32. Hebr. 11.c.16.

38

Maer Godt en is niet der dooden, maer der leuender Godt, want sy leuen hem alle.

39

Doen antwoorden sommighen der Schriftgheleerden, ende spraken: Meester, ghy hebt recht gheseyt. Ende sy en dorsten hem voortaen nerghens meer om vraghen.

40

^† Ende hy sprac tot haer: Hoe seggen sy: Christus sy Dauids Sone? Ende Dauid seyt selue int Psalmboeck:

† mat. 22.d.40. Mar. 12 d.35.

41

^* De Heere heeft gheseyt tot mijnen Heere: Set v tot mijnder rechter hant,

* Psa. 110.a.1. Acto. 2.e.34.

42

Tot dat ick uwe Vianden legge, tot een voetbanck dijnre voeten.

43

Dauid noemt hem een Heere, hoe is hy dan zijn Soon?

44

Doen nv alle dat volc toe hoorde,^‡ sprac hy tot zijne Iongeren:

‡ Mat. 23.a.5. Mar. 12.d.38. Luce. 11.d.43.

45

Hoedet v voor de Schriftgeleerden, die daer willen wandelen in langhe cleederen, ende laten haer gheern groeten op de Merckten, ende sitten gheern bouen aen inde Scholen, ende ter Tafelen.

46

^† Sy verslinden der Weduwen huysen, ende veynsen langhe gebeden, die sullen dies te swaerder verdoemenisse ontfanghen.

† Mat. 23.b.13. Mar. 12.d.40