Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xix. Capittel.

¶ Van Sacheo. Ende hoe Iesus twee Discipulen om Tvuelen der Ezelinne sant, ende ouer Ierusalem weende, ende de Coopers ende Vercoopers wt den Tempel dreef.

1

⁺ ENde hy tooch daer in, ende ghinck door Iericho,

+ A vers 1

2

Ende siet, daer was een Man, ghenaemt Sacheus, die was een Ouerste der Tollenaren, ende was rijck,

3

Ende begheerde Iesum te sien, wie hy ware, ende en conde niet voor den volcke, want hi was cleyn van Persoon.

4

Ende hy liep voor henen, ende clam op eenen Moerbesienboom, op dat hy hem sage, want hy soude daer door comen.

5

Ende als Iesus quam aen de selue plaetse, sach hy op, ende wert zijns ghewaer,

6

Ende sprack tot hem: Sachee, daelt haestelijck neder, want ic moet heden in dijnen huyse herberghen. Ende hy daelde haestelijc neder,^* ende ontfinc hem met vruechden.

* Acto. 16.e.34

7

Doen sy dat sagen, murmureerden sy alle, dat hy tot eenen Sondaer ter herberghe tooch.

8

Maer Sacheus stont, ende sprac tot den Heere: Siet Heere, De helft mijnder goeden geue ick den Armen, ende ist dat ick yemant bedrogen hebbe, dat gheue ick vieruoudich weder.

9

Ende Iesus sprack tot hem: Heden is desen huyse Heyl gheschiet, nademael hy oock Abrahams Soon is.

10

Want^† des menschen Soon is gecomen, te soecken, ende salich te maken, dat verloren is.

† Mat. 15.c.24 18.b.11.

11

Doen sy nv toe hoorden, seyde hy voorder een ghelijckenis, daerom dat hy na by Ierusalem was. Ende sy meynden, dat Rijcke Gods soude terstont gheopenbaert worden, ende sprack:

12

Een^* Edelinck tooch verre henen in een Lant, dat hy een Rijcke in name, ende dan weder quame.

* Mat. 25.b.14 Mar. 13.d.34

13

Dese riep thien zijnder knechten, ende gaf haer thien pont, ende sprack tot haer: Doet hanteringhe tot dat ic weder come.

14

⁺ Maer zijn Borghers waren hem Viandt, ende schickten bootschap nae hem, ende lieten hem segghen: Wy en willen niet, dat dese ouer ons heerschappe.

+ B vers 14

15

Ende het gheschiedde, doen hy weder quam, als hy dat Rijcke ingenomen hadde, hiet hy de selue knechten roepen, dien hy dat ghelt ghegheuen hadde, dat hy wiste, wat een yeghelijck gehandelt hadde.

16

^* Doen tradt de eerste toe, ende sprack: Heere, dijn pont heeft thien pont verworuen.

* Mat. 25.b.20.

17

Ende hy sprack tot hem: Ey ghy vroome knecht, want ghy int minste ghetrou zijt gheweest, so sult ghy macht hebben ouer thien steden.

18

De ander quam ooc, ende sprack: Heere dijn pont heeft vijf pont^† ghedraghen.

† Wtgebracht.

19

Tot dien sprack hy oock: Ende ghy sult zijn, ouer vijf steden.

20

Ende de derde quam, ende sprack: Heere, siet daer, hier is dijn pont, welcke ick hebbe in eenen sweetdoeck bewaert.

21

Ick vreesde my voor v, want ghi zijt een hert man, ghy neemt, dat ghy niet gheleyt en hebt: Ende maeyt, dat ghy niet gesaeyt en hebt.

22

Hy sprac tot hem:^* Wt uwen mont ordeel ic v, ghi schalc: Wist ghy dat ick een hert man ben, neme, dat ic niet gheleyt en heb, ende maeye, dat ick niet ghesaeyt en hebbe:

* 2.Reg. 1.c.16. Mat. 12.d.37. Mar. 4.c.24 Luce. 8.b.18.

23

Waerom en hebt ghy dan mijn ghelt niet inde wisselbanck ghegeuen? Ende wanneer ic ghecomen ware, had ickt met woecker gheeyscht.

24

⁺ Ende hy sprack tot dien, die daer by stonden: Neemt dat pont van hem, ende geuet dien, die thien pont heeft.

+ C vers 24

25

Ende sy spraken tot hem: Heere, hy heeft doch thien pont.

26

Ick segghe v:^* Wie daer heeft, dien sal ghegeuen worden: Maer van dien, die niet en heeft, sal oock dat genomen worden, dat hy heeft.

* Mat. 13.b.12. 25.c.29. Mar. 4.c.24 Luce. 8.b.18.

27

Doch ghene mijne Vianden, die niet en wouden, dat ick ouer haer heerschappen soude, brengt herwaerts, ende vermoortse voor my.

28

Ende als hy sulcx seyde, tooch hy voort, ende reysde henen op na Ierusalem.

29

^* Ende het geschiedde, als hy naeckte Bethphage, ende Bethanien, ende quam aenden Olijfberch, seynde hy zijnder Iongeren twee henen,

* Mat. 21.a.1. Mar. 11.a.1.

30

Ende sprac: Gaet henen inde Vlecke die teghen v leyt. Ende wanneer ghy daer in coemt, sult ghy een Vuelen aenghebonden vinden, op welcke noch noyt gheen mensche gheseten en heeft, ontbint het, ende brenghet hier.

31

Ende ist dat v yemant vraecht: Waerom ghijt ontbint? So segt also tot hem: De Heere behoeft zijnder.

32

Ende de Ghesonden ghingen henen, ende vondent als hy haer geseyt hadde.

33

Ende doen sy dat Vuelen ontbonden, spraken zijn heeren tot haer: Waerom bint ghy dat Vuelen af?

34

Ende sy spraken: De Heere behoeft zijnder.

35

^† Ende sy brachtent tot Iesu, ende worpen haer^‡ cleederen op dat Vuelen, ende setteden Iesum daer op.

† Ioan. 12.b.14

‡ 4.Re. 9.c.13

36

Doen hy nv henen tooch, spreyden sy haer cleederen op den wech.

[p. 35r]

37

⁺ Ende doen hy na by quam, ende tooch vanden Olijfberch af, begost den gantschen hoop zijnder Iongeren, met vruechden Godt te louen, met luyder stemmen ouer alle daden, die sy ghesien hadden,

+ D vers 37

38

Ende spraken:^† Ghelouet sy, die daer coemt een Coninc, inden Naem des Heeren:^* Vrede sy inden Hemel, ende^† eere inder Hoochte.

† Psal. 118.d.26 Luce. 13.d.33.

* Eph. 2.c.13.

† Luce. 2.b.14

39

Ende sommighe der Phariseen inden volcke, spraken tot hem: Meester, straft doch dijne Iongheren.

40

Hy antwoorde ende sprack tot haer: Ick seg v:^† Ist dat dese swijghen sullen, so sullen de steenen roepen.

† Abac. 3.b.7.

41

Ende als hy na by quam, sach hy de stadt aen,^* ende weende ouer haer, ende sprack:

* Ioan. 11.d.35.

42

Waer dat ghijt wist, soo sout ghy, tot deser dijner tijt, oock bedencken, wat tot uwen vrede dient. Maer nv ist voor dijnen oogen verborgen.

43

^† Want de tijt sal ouer v comen, dat dijne Vianden, sullen om v, ende om dijne kinderen met v, een bolwerck slaen, v belegghen, ende aen allen sijden benauwen,

† Matt. 24.a.2 Mar. 13.a.2. Luce. 21.c.18.

44

Ende sullen v slicht maken,^* ende gheenen steen op den anderen laten, daerom dat ghy niet bekent en hebt, den tijt, daer ghi in besocht zijt.

* Matt. 24.a.2

45

^† Ende hy ghinc inden Tempel, ende begost wt te drijuen, die daer in cochten ende vercochten,

† Matt. 21.b.12 Marc. 11.b.15 Ioan. 2.b.14.

46

Ende sprac tot haer: Daer staet gheschreuen:^‡ Mijn huys is een bede huys: Maer ghy hebt het tot eenen Moorders Cuyl ghemaect.

‡ Esa. 56.b.7. Ierem. 7.a.11.

47

Ende leerde daghelijcx inden Tempel.^* Maer de hooghe Priesters, ende Schriftgeleerden, ende de voornaemsten inden volcke sochten, dat sy hem verdeden.

* Mat. 21.e.46 Luce. 20.b.19. Ioan. 7.c.19. 8.d.37.

48

Ende en vonden niet, hoe sy hem doen souden: Want alle dat volck hinck hem aen, ende hoorde hem.