Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xviij. Capittel.

¶ Een ghelijckenisse van eenen Rechter, ende van een Weduwe. Van eenen openbaren Sondaer, ende van eenen ypocrijt, die inden Tempel quamen om te bidden, ende van de periculoosheyt der rijckdommen. Ende hoe eenen blinden van Iesus verlicht wert.

1

⁺ ENde hy seyde haer een ghelijckenis daer af,^* datmen altijt bidden, ende niet moede worden en soude,

+ A vers 1

* Rom. 12.b.12. Ephe. 6.c.18. 1.Tess. 5.c.17. Colloss. 4.a.1

2

Ende sprac: Daer was een Richter in een stadt, die en vreesde hem niet voor Gode, ende en ontsach hem voor gheenen mensche.

3

Ende daer was een Weduwe inder seluer stadt, die quam tot hem, ende sprack: Beschermt my van mijn wederpartie.

4

Ende hy en woude langhe niet. Maer daer na dacht hy by hemseluen: Hoe wel ick my voor Gode niet en vreese, noch voor gheenen mensche en ontsie:

5

Nochtans dewijle my dese Weduwe soo veel moeyten maect, wil ickse beschermen, op dat sy niet ten laetsten en come, ende vermoede my.

6

Doen sprac de Heere: Hoort hier, wat de onrechtueerdige Richter seyt.

7

^† Soude Godt dan oock niet beschermen zijne wtuercoren, die dach ende nacht tot hem roepen, ende soude verduldicheyt ouer haer hebben?

† Apoc. 6.c.10.

8

Ick seg v: Hy salse cortelijck beschermen. Doch wanneer des menschen Soon comen sal, meynt ghy, dat hy oock ghelooue sal vinden op Aerden?

9

⁺ Ende hy seyde tot sommigen, die haer seluen vermaten, dat sy vroom waren, ende verachteden de anderen, een sulcke ghelijckenis:

+ B vers 9

10

Twee menschen gingen opwaerts inden Tempel, om te bidden: Die eene een Phariseus, de ander een Tollenaer.

11

De Phariseus stont, ende badt by hemseluen alsoo:^* Ick dancke v Godt, dat ick niet en ben als ander Lieden, Roouers, Onrechtuaerdighe, Ouerspeelders, oft oock als dese Tol-lenaer.

* Deut. 26.c.13. Iob. 9.a.1.b.20. Psal. 43.a.2. Eccle. 7.a.5.

12

Ick vaste tweemael inder weke, ende gheue de thienden van alle dat ick hebbe.

13

Ende de Tollenaer stont van verre, en woude oock zijn ooghen niet opheffen ten Hemel, maer sloech aen zijn borst, ende sprack: Godt, weest my arme Sondaer ghenadich.

14

Ic seg v: Dese ghinck af gherechtuaerdicht in zijn huys voor ghenen.^* Want wie hemseluen verhoocht, die sal vernedett worden: Ende wie hemseluen vernedert, die sal verhoocht wordden.

* Iob. 22.c.29. Prou. 29.d.23 Matt. 23.b.11. Luce. 14.b.11.

15

^† Sy brachten oock Ionghe kinderkens tot hem, dat hyse soude aenroeren: Maer doent de Iongheren saghen, bestraften sy die.

† Mat. 19.b.13 Mar. 10.b.13.

16

Maer Iesus riepse tot hem, ende sprack: Laet de kinderkens tot my comen, ende en keeret haer niet,^‡ want sulcken is dat Rijcke Gods.

‡ Matt. 18.a.3. 19.b.14. 1.Cor. 14.d.20

17

Voorwaer ick seg v: Wie dat Rijcke Gods niet en neemt als een kint, die en sal daer niet in comen.

18

^+* Ende een Ouerste vraechde hem, ende sprack: Goede Meester, wat moet ick doen, dat ick dat eewich leuen beerue?

+ C vers 18

* Matt. 19.c.16 Mar. 10.b.17

19

Maer Iesus sprack tot hem: Wat heet ghy my goet? Niemant en is goet, dan alleene de eenighe Godt.

20

Ghy weet de geboden wel:^† Ghy en sult gheen Ouerspel doen: Ghy en sult niet dooden: Ghy en sult niet stelen: Ghy en sult gheen valsch ghetuychenis spreken:^‡ Ghy sult uwen Vader ende uwe Moeder eeren.

† Exod. 20.c.13. Deut. 5.c.17. Rom. 13.b.9.

‡ Eccl. 3.a.2. Ephe. 6.a.2. Collos. 3.d.20

21

Ende hy sprack: Dat heb ick altemael ghehouden, van mijnder Iuecht op.

22

Doen Iesus dat hoorde, sprack hy tot hem: Eenderley gebreect v noch, Vercoopt al wat ghi hebt, ende gheuet den armen,^‡ soo sult ghy eenen schat inden Hemel hebben: Ende coemt ende volcht my nae.

‡ Matt. 6.c.19. 19.c.21.

23

Doen hy dat hoorde, wert hy truerich, want hy was seer rijck.

24

^* Maer doen Iesus sach, dat hy truerich gheworden was, sprack hy: Hoe swaerlijck sullen de rijcken int Rijcke Gods comen.

* Prou. 11.d.28. Matt. 19.c.23. Mar. 10.c.23.

25

Het is lichter, dat een Kemel door een naelden ooghe gae, dan dat een rijcke, int Rijcke Gods come.

26

Doen spraken, die dat hoorden: Wie can dan salich worden?

27

Maer hy sprack:^* Wat byden menschen onmoghelijck is, dat is by Gode moghelijck.

* Iob. 42.a.2. Luce. 1.c.33.

28

^† Doen sprack Petrus: Siet, wy hebben alle dinck verlaten, ende zijn v nagheuolcht.

† mat. 19.d.27 Mar. 10.c.28.

29

Ende hy sprack tot haer: Voorwaer ick seg v: Daer en is niemandt, die een huys verlaet, oft Ouders, oft Broeders, oft Wijf, oft Kinderen, om des Rijcx Gods wille,

30

^‡ Diet niet menichuoudich weder en ontfanghe in deser tijt, ende inde toecomende werelt, dat eewighe leuen.

‡ Iob. 42.b.12.

31

⁺ Ende hy nam tot hem de twelue, ende sprack tot haer:^* Siet, wy gaen op na Ierusalem, ende het sal altemael volbracht worden, dat daer^† gheschreuen is door de Propheten van des menschen Soon.

+ D vers 31

* Mat. 20.b.18. Mar. 10.d.32.

† Psal. 22.b.7. Isaie. 53.b.10.

32

^‡ Want hy sal ouer gheleuert worden den Heydenen: Ende hy sal bespottet, ende versmaet, ende bespoghen worden,

‡ Matt. 27.a.2. Luce. 23.a.1. Ioan. 18.d.28.

33

Ende sy sullen hem gheesselen, ende

[p. 34v]

dooden. Ende op den derden dach, sal hy weder opstaen.

34

^† Maer sy en verstonden daer niet af. Ende die reden was haer verborghen, ende en wisten niet, wat dat gheseyt was.

† Luce. 2.g.49.

35

^* Ende het geschiedde, doen hy naby Iericho quam, sat een blinde aenden wech, ende bedelde.

* Mat. 20.d.29. mar. 10.e.46.

36

Ende doen hy dat volck hoorde, dat daer door henen ginc, vraechde hy: Wat dat ware?

37

Doen vercondichden sy hem, Iesus van Nazareth ginck daer voorby.

38

Ende hy riep ende sprac: Iesu, ghy Sone Dauids, ontfermt v mijnder.

39

Ende die voor aen ghinghen, verspraken hem, dat hy swijghen soude. Maer hy riep veel meer: Ghy Sone Dauids, ontfermt v mijnder.

40

Ende Iesus stont stille, ende hiet hem tot hem brenghen. Ende doen sy hem na by hem brochten, vraechde hy hem,

41

Ende sprack: Wat wilt ghy, dat ick v doen sal? Hy sprack: Heere, dat ick sien mach.

42

Ende Iesus sprack tot hem: Weest siende, dijn ghelooue heeft dy gheholpen.

43

Ende terstont wert hy siende, ende volchde hem nae, ende prees Godt. Ende alle dat volck, dat sulcx sach, loofde Godt.