Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Een ghelijckenisse vanden rijcken man, die eenen huyshouder hadde, ende hoe niemant twee heeren dienen en mach, ende Hemel ende aerde eer vergaen soude, dan een Tittel van de woorden Gods, Ende oock vanden rijcken man ende vanden armen Lazaro. | |
1Ga naar margenoot+ ENde hy sprack oock tot zijnen Iongheren: Daer was een rijck man, die hadde eenen Huyshouder, die wert voor hem berucht, als oft hy hem zijn goet verquist hadde. | |
2Ende hi riep hem, ende sprack tot hem: Hoe hoor ick dat van v? Doet rekeninge van dijn huyshoudinge, want ghi en muecht nv voortaen gheen Huyshouder meer zijn. | |
3De Huyshouder sprac by hem seluen:Ga naar margenoot* Wat sal ick doen? Mijn Heere neemt dat Officie van my: Grauen en can ick niet, so schame ick my te bedelen. | |
4Ic weet wel wat ick doen wil, wanneer ick nv van mijn Officie gheset worde, dat sy my in haer huysen nemen. | |
5Ende hy riep tot hem, alle de Schuldenaers zijns Heeren, ende sprack tot den eersten: Hoe veel zijt ghy mijnen Heere schuldich? | |
6Hy sprack: Hondert Tonnen Olys. Ende hi sprack tot hem: Neemt uwen brief set v, ende schrijft haest vijftich. | |
7Daer nae sprack hy totten anderen: Ende ghy, hoe veel zijt ghy schuldich? Hy sprack: Hondert maten Terwe. Ende hy sprack tot hem: Neemt uwen brief, ende schrijft tachtentich. | |
8Ende de Heere loofde den onrechtuaerdighen Huyshouder, dat hy cloeckelijck ghedaen hadde. Want de kinderen deser werelt zijn cloecker, dan de kinderen des lichts, in haren geslachte. | |
9Ga naar margenoot+ Ende ick seg v oock:Ga naar margenoot† Maect v vrienden met den onrechtuaerdigen Mammon, op dat, wanneer ghy nv ghebreck hebt, sy v aennemen inde eewighe Hutten. | |
10Wie int cleynste getrou is, die is ooc int groote ghetrou: Ende wie int cleynste onrechtueerdich is, die is ooc int groote onrechtueerdich. | |
11Ist dat ghy nv inden onrechtueerdighen Mammon niet ghetrou en zijt, wie wil v dat waerachtighe bertrouwen? | |
12Ende ist dat ghy inden vreemden niet getrou en zijt, wie wil v gheuen dat ghene, dat uwe is? | |
13Ga naar margenoot† Gheen huysknecht en can twee Heeren dienen, oft hy sal eenen haten, ende den anderen liefhebben: Oft sal den eenen aenhanghen, ende den anderen verachten. Ghy en connet Gode niet dienen, ende den Mammon. | |
14Dat alle hoorden oock de Phariseen, die waren gierich, ende bespotteden hem. | |
15Ende hy sprack tot haer: Ghy zijt het, ghy die v seluen rechtueerdicht voor den menschen,Ga naar margenoot* maer Godt kent uwe herten wel. Want watGa naar margenoot† hooch is onder den menschen, dat is eenen grouwel voor Gode. | |
16Ga naar margenoot+Ga naar margenoot‡ De Wet ende de Propheten propheteren tot op Iohannem: Ende van dier tijt aen, wordt dat Rijcke Gods door dat Euangelium ghepredict, ende een yegelijck dringt met ghewelt daer in. | |
17MaerGa naar margenoot* het is lichter, dat Hemel ende Aerde vergaen, dan dat een tittel vander Wet valle. | |
18Ga naar margenoot† Wie hem scheyt van zijnen Wijue, ende trout een ander, die breect dat houwelijck: Ende wie de afghescheydene vanden Man, trout, die breect oock dat houwelijck. | |
19Daer was een Rijck Man, die cleedde hem met Purpur, ende costelijcken Lijnwaet, ende hy leefde alle daghe | |
[pagina 33v]
| |
heerlijcken, ende in vruechden, | |
20Ende daer was een arm Man met name Lazarus, die lach voor zijn duere vol sweren, | |
21Ende begeerde hem te versaden vanden Cruymen, die van des Rijcken Tafel vielen. Doch quamen de honden, ende lecten hem zijn sweren. | |
22Ende het gheschiedde, dat de arme sterf, ende wert gedraghen vanden Engelen in Abrahams schoot: | |
23Ende de Rijcke sterf oock, ende wert begrauen. Als hi nv inder Helle ende inder quale was, hief hi zijn oogen op ende sach Abraham van verre, ende Lazarum in zijnen schoot, | |
24Ga naar margenoot+ Riep ende sprac: Vader Abraham, ontfermt v mijnder, ende seynt Lazarum, dat hy dat wterste zijns vingers int water stippe, ende coele mijn tonge: Want ickGa naar margenoot† lijde groote pijne in deser vlammen. | |
25Maer Abraham sprac:Ga naar margenoot‡ Ghedenct sone, dat ghy uwe goet ontfangen hebt in uwe leuen, ende Lazarus heeft daer teghen dat quaet ontfangen. Maer nv wort hy ghetroost, ende ghy wort gepijnicht. | |
26Ende bouen dat alle, is tusschen ons ende v, een groote cloue beuesticht, dat die, die daer wouden van hier af varen tot v, en connen niet, ende oock niet van daer tot ons ouer varen. | |
27Doen sprack hy: So bidde ick v Vader, dat ghy hem seynt, in mijns vaders huys: | |
28Want ic heb noch vijf broeders dat hy haer betuyge, op dat sy oock niet en comen, in dese plaetse der quale. | |
29Abraham sprac tot hem:Ga naar margenoot† Sy hebben Mosen ende de Propheten, laetse die selue hooren. | |
30Maer hy sprac: Neen, Vader Abraham, maer waert datter een vanden dooden tot haer ginghe, so souden sy boete doen. | |
31Hy sprack tot hem: Hooren sy Mosen ende de Propheten niet, so en sullen sy ooc niet geloouen, oft yemant vanden dooden op stonde. |
|