Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hoe Iesus na zijnen gebede, zijnen Iongheren leerde bidden, Ende vele leeringhen die Iesus in ghelijckenisse seyde. Ende eenen stommen Duyuel wt werp. Ende van veel ween die hy ouer de Scriftgeleerde ende Phariseen spreect, Ende hoe sy hem lagen leyden om te begrijpen. | |
1Ga naar margenoot+ ENde het gheschiedde, dat hy was op een plaetse, ende badt. Ende doen hy af ghelaten hadde, sprac een van zijnen Iongheren tot hem: Heere, leert ons bidden, ghelijck als oock Iohannes zijne Iongeren leerde. | |
2Ende hy sprack tot haer: Wanneer ghi bidt, so segt:Ga naar margenoot‡ Onse Vader inden Hemel. Dijnen Naem worde gheheylicht. Dijn rijcke come. Dijnen wil gheschie op Aerden, als inden Hemel. | |
3Gheeft ons alleneen onse daghelijcx broot. | |
4Ende vergeeft ons onse | |
[pagina 30v]
| |
sonden, want wy vergheuen oock allen, die ons schuldich zijn. Ende en leyt ons niet in becoringe: Maer verlost ons van den quade. | |
5Ende hy sprack tot haer: Wie isser onder v, die eenen vrient heeft ende ginck tot hem ter middernacht, ende spraeck tot hem: Lieue vrient, leent my drie brooden, | |
6Want mijn vrient is tot my ghecomen vanden weghe, ende ick en heb niet dat ick hem voorlegghe: | |
7Ende hy daer binnen antwoorde, ende spraec: En maeckt my gheen onrust, die duere is alreede toe ghesloten, ende mijn kinderkens zijn by my in de camer, ick en can niet opstaen, ende v geuen. | |
8Ick seg v, al ist dat hy niet op en staet en gheeftse hem, daerom dat hy zijn vrient is, so sal hy nochtans, om zijn onbeschaemts gijlens wille opstaen, ende hem gheuen so veel, als hy behoeft. | |
9Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Ende ick seg v oock: Bidt, so wordt v ghegeuen: Soeckt, so sult ghy vinden: Clopt aen, soo wort v op ghedaen. | |
10Want wie daer bidt, die ontfangt ende wie daer soeckt, die vindt, ende wie daer aen clopt, dien wort op ghedaen. | |
11Waer bidt onder v een soon den vader om broodt, die hem daer eenen steen voor biede? Ende in dien hy om eenen visch bidt, die hem een slanghe voor den visch biede? | |
12Oft in dien hy om een Ey bidt, die hem een scorpioen daer voor biede? | |
13Ist dat ghy dan, ghy die quaet zijt, cont uwen kinderen goede gauen geuen, hoe veel meer, sal de vader in den Hemel den heylighen gheest gheuen den genen, die hem bidden? | |
14Ga naar margenoot* Ende hy dreef eenen Duyuel wt, die was stom. Ende het gheschiedde, doen de Duyuel wt voer, doen sprack de stomme: Ende dat volck verwonderde haer. | |
15Ga naar margenoot† Ende sommighe van haer spraken: Hy drijft de Duyuelen wt door Beelzebub den ouersten der Duyuelen. | |
16Ende de ander temteerden hem, ende begheerden een Teecken van hem vanden Hemel. | |
17Maer hy bekende haer ghedachten, ende sprack tot haer:Ga naar margenoot‡ Een yeghelijck Rijck, in dient met hemseluen oneens wort, dat wort woest, ende een huys valt op dat ander. | |
18Is dan de Satanas oock met hemseluen oneens, hoe wil dan zijn rijck bestaen? Dewijle dat ghy segt: Ick drijue de duyuelen wt door Beelzebub. | |
19Maer ist dat ick de Duyuelen door Beelzebub wtdrijue, door wien drijuense dan uwe kinderen wt? Daer om sullen sy uwe Richters zijn. | |
20Maer ist dat ick door den vingher Gods de Duyuelen wtdrijue, soo coemt ymmer dat Rijcke Gods tot v. | |
21Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Wanneer een sterck ghewapende zijn Palleys bewaert, soo blijft dat zijne met vreden: | |
22Maer wanneer een stercker ouer hem coemt, ende ouerwint hem soo neemt hy hem zijn harnisch, daer hy hem op verliet, ende deylt den roof wt. | |
23Ga naar margenoot† Wie niet met my en is, die is tegen my: Ende wie niet met my en vergadert, die verstroyt. | |
24Ga naar margenoot‡ Wanneer de onreyne gheest, vanden mensche wt vaert, soo doorwandelt hy dorre steden, soeckt ruste, ende en vintse niet, so spreeckt hy: Ick wil wederom keeren in mijn huys, daer ick wt ghegaen ben. | |
25Ende als hy coemt, soo vint hijt met besemen gheueecht ende gheciert: | |
26Dan gaet hy henen, ende neemt seuen gheesten tot hem, die ergher zijn dan hy selue. Ende wanneer sy daer in comen, woonen sy daer,Ga naar margenoot* ende het wort daer na met den seluen mensch erger, dan te voren. | |
27Ende het gheschiedde, doen hy sulcx sprack, hief een wijf onder den volcke haer stemme op, ende sprack tot hem:Ga naar margenoot† Salich is dat lijf, dat v ghedraghen heeft, ende de borsten, die ghy ghesoghen hebt. | |
29Maer dat volck drong daer toe, doen hief hy aen ende sprack: Dit is een quade aert,Ga naar margenoot* Sy begeert een teecken ende haer en wort gheen teecken ghegeuen, dan alleen dat teecken des Propheten Ionas. | |
30Want ghelijcGa naar margenoot† Ionas een teecken was den Niniuiten, alsoo sal des menschen soon zijn, desen gheslacht. | |
31DeGa naar margenoot‡ Coninghinne vanden Suyden, sal voort treden voor dat ionckste ordeel, met den Lieden van dit gheslacht, ende salse verdoemen. Want sy quam vander Werelt eynde, om te hooren de wijsheyt Salomonis. Ende siet, hier is meer dan Salomon. | |
32De Lieden van Niniue sullen voort treden voor dat ionckste ordeel, met desen gheslachte, ende sullent verdoemen. Want sy deden boete na der predicatien Ionas. Ende siet, hier is meer dan Ionas. | |
33Ga naar margenoot* Niemant en onsteeckt een licht, ende settet in een heymelijcke plaetse, oock niet onder een schepel, maer op den Candelaer, op dat, wie daer in gaet, dat licht sie. | |
34DeGa naar margenoot† ooge is des lichaems licht. Wanneer nv dijn ooghe eenuoudich zijn sal, so is dat gheheel lijf licht: Maer ist dat dijn ooghe een schalc zijn sal, soo is oock dijn lijf duyster. | |
35Daerom siet toe, dat niet dat licht in dy, duysternisse sy. | |
36Wanneer nv dijn lijf gheheel licht is, dattet gheen stuck vander duysternis en heeft, soo salt gheheel licht zijn, ende sal dy verlichten, als eenen claren blixem. | |
37Ga naar margenoot+ Ende doen hy noch ouer die Reden was, badt hem een Phariseus, dat hy met hem de middachs maeltijt ate. Ende hy ghinck daer in, ende sat aen de Tafel. | |
38Doen dat de Phariseus sach, verwonderde hy hem,Ga naar margenoot* dat hy hem voor den eten niet ghewasschen en hadde. | |
39Ende de Heere sprack tot hem:Ga naar margenoot† Ghi Phariseen, reynicht dat buytenste van den beker ende vander schotelen: Maer uwe binnenste is vol roofs, ende boosheyts. | |
40Ghy sotten, meynt ghy, dattet binnen reyn sy, wanneert buyten reyn is? | |
42Ga naar margenoot† Maer wee v Phariseen, dat ghy verthient de minte ende ruyte, ende alderley moes, ende gaet voorby datGa naar margenoot‡ ordeel ende de liefde Gods. Dit soudet ghi | |
[pagina 31r]
| |
doen, ende tgeen niet laten. | |
43Ga naar margenoot* Wee v Phariseen, dat ghy geern bouen aen sit in de Scholen, ende wilt ghegruet zijn op de merct. | |
44Ga naar margenoot† Wee v Scriftgeleerden, ende Phariseen, ghy ypocrijten, dat ghy zijt als de bedecte doode grauen, daer de Lieden ouer loopen, ende en kennense niet. | |
45Doen antwoorde een vanden Scriftgheleerden, ende sprack tot hem: Meester, met die woorden versmaedt ghy ons oock. | |
46Ende hy sprack: Ende wee oock v Scriftgheleerden,Ga naar margenoot‡ want ghy belaedt de menschen met ondraechlijcke lasten, ende ghy en ruertse niet met eenen vinger aen. | |
47Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Wee v, want ghy timmert der Propheten grauen, Maer uwe vaders hebbense ghedoot, | |
48Soo betuycht ghy, tis waer, ende bewilliget in uwer vaderen wercken. Want sy dooddense ende ghi timmert haer grauen. | |
49Ga naar margenoot† Daerom spreect de wijsheyt Gods: Ic wil Propheten endeGa naar margenoot* Apostolen tot haer seynden, ende der seluen sullen sy sommighe dooden, ende veruolghen, | |
50Op dat geeyscht worde van desen geslachte, alder Propheten bloet, dat vergoten is, sint dat der Werelt gront gheleyt is, | |
51VanGa naar margenoot* Abels bloedt aen, tot op dat bloedtGa naar margenoot† Sacharie, die verghinck tusschen den Altaer ende den Tempel. Ia ick seg v: Het sal van desen gheslachte gheeyscht worden. | |
52Ga naar margenoot‡ Wee v Scriftgheleerden, want ghy hebt denGa naar margenoot† sluetel der kennisse, Ghi en coemt daer niet in, ende keeret dien, die daer in willen. | |
53Ende doen hy sulcx tot haer sprack, begosten de Schriftgeleerden ende Phariseen herdt op hem te dringen, ende hem met menigherley vraghen den mont toe te stoppen, | |
54Ende loerden op hem, ende sochten, oft sy yet beiaghen mochten wt zijnen mont, dat sy een sake tot hem hadden. |
|