Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ix. Capittel.

¶ Van de verclaringhe Iesu opten berghe, ende hoe hy voorseyde dat hi steruen, ende inden derden daghe weder opstaen soude. Ende hoe Iesus eenen beseten stomme verloste, ende van dat quaet der schandalisacie te schouwen.

1

⁺⁺ ENde na ses dagen, nam Iesus met hem Petrum, Iacobum, ende Iohannem, ende leydese op eenen hoghen Berch bysonder alleen, ende verclaerde hem voor haer.

+ A vers 1

+ Matt. 17.a.1. Luc. 9.d.28.

2

Ende zijne cleederen werden blanck ende seer wit als de sneeu, datse gheen^† Verwer op Aerden so wit en can maken.

† Oft Volder.

3

Ende haer verscheen Elias met Mose, ende hielden een Reden met Iesu.

4

Ende Petrus antwoorde ende sprack tot Iesu: Rabbi, hier ist goet zijn, laet ons drie Hutten maken, v eene, Mosy eene, ende Elie eene.

5

Maer hy en wist niet wat hy seyde, want sy waren verschrict.

6

Ende daer quam een Wolcke, die ouerschadudese. Ende een stemme geschiede wter Wolcken, die sprack:^† Dat is mijn lieue Sone,^‡ Dien sult ghy hooren.

† Matt. 3.b.17. Marc. 1.a.11. Luce. 3.c.22.

‡ Deu. 18.d.15

7

Ende terstont daer na, saghen sy om haer, ende en sagen niemanden meer, dan alleen Iesum by haer.

8

^† Maer doen sy vanden Berghe afghingen,^* verboot haer Iesus, dat sy niemant seggen en souden wat sy gesien hadden, tot dat des menschen Sone weder opstonde vanden dooden.

† Mat. 17.b.9

* Marci. 1.d.44. 9.a.8.

9

Ende sy behielden dat woort by haer, ende beuraechden haer onder malcanderen: Wat is doch dat weder opstaen vanden dooden?

10

Ende sy vraechden hem, ende spraken: De Schriftgheleerde segghen doch,^* dat Elias yerst moet comen?

* Mala. 4.a.5.

11

Maer hy antwoorde, ende sprack tot haer: Elias sal ymmers eerst comen, ende alle dinck weder te recht brengen.^† Daer toe sal des menschen Soon veel lijden,^‡ ende veracht worden, ghelijck ghescreuen

† Esa. 35.a.7.

‡ Psal. 22.a.7.

[p. 19v]

staet.

12

Maer ick seg v: Elias is ghecomen, ende sy hebben aen hem gedaen, wat sy wouden, ghelijck van hem ghescreuen staet.

13

^† Ende hy quam tot zijnen Iongeren, ende sach veel volcx rontsom haer, ende de Scriftgeleerden, die haer met hen beuraechden.

† Mat. 17.b.14 Luce. 9.d.37.

14

Ende van stonden aen, als hem dat volck sach, ontsetteden sy haer, liepen toe, ende groetten hem.

15

Ende hy vraechde de Schriftgheleerden: Wat beuraecht ghy v met haer?

16

Maer een vanden volcke antwoorde ende sprack: Meester, ick hebbe mijnen Sone hier tot v ghebracht, die heeft eenen sprakeloosen gheest,

17

Ende als hy hem aengrijpt, so schuert hy hem, ende schuymt, ende knerst metten tanden, ende verdorret: Ende ick hebbe met uwen Iongeren ghesproken, dat sy hem wt dreuen, ende sy en connens niet.

18

⁺ Maer hy antwoorde hem ende sprack: O ghy ongheloouich gheslacht, hoe langhe sal ick by v zijn? Hoe langhe sal ick my met v lijden? Brengt hem hier tot my.

+ C vers 18

19

Ende sy brachten hem tot hem. Ende also haest, als hem de gheest sach, scuerde hy hem, ende viel opter Aerden, ende wentelde hem, ende schuymde.

20

Ende hy vraechde zijnen Vader: Hoe langhe ist, dat hem dat ghebuert is? Hy sprack: Van kints op,

21

Ende dickwils heeft hy hem int^† vier, ende water gheworpen, op dat hy hem verdede. Maer condt ghy wat, so ontfermt v onser, ende helpt ons.

† Mat. 17.b.15.

22

Maer Iesus sprac tot hem: Waert dat ghy cost gheloouen,^* alle dinghen zijn moghelijc den ghenen, die daer gelooft.

* Luce. 1.c.33. 18 c.27.

23

Ende terstont riep des kints Vader met tranen, ende sprack: Ick ghelooue [lieue] Heere, helpt mijn onghelooue.

24

Doen nv Iesus sach, dat dat volck toe liep, dreychde hy den onreynen geest, ende sprack tot hem: Ghy sprakeloose, ende dooue geest, ick ghebiede v, dat ghy van hem wt vaert, ende en vaert nv voortaen niet meer in hem.

25

Doen riep hy, ende scuerde hem seer, ende voer wt. Ende hy wert, als of hy doot ware, also, datter ooc veel seyden: Hy is doot.

26

Maer Iesus greep hem byder hant, ende richtede hem op. Ende hy stont op.

27

^† Ende doen hy int huys quam, vraechden hem zijne Iongheren alleen: Waerom en conden wy hem niet wt drijuen?

† Mat. 17.c.19.

28

Ende hy sprack: Desen Aert en can nerghens mede wtuaren, dan door bidden ende vasten.

29

⁺ Ende sy ginghen van daer wech, ende wandelden door Galileam, ende hy en woude niet, dattet yemant weten soude.

+ D vers 29

30

^‡ Maer hy leerde zijne Iongeren, ende sprack tot haer: Des menschen Sone sal ouer gheleuert worden, inder menschen handen, ende sy sullen hem dooden: Ende als hy ghedoodt is, soo sal hy op den derden dach weder opstaen.

‡ Mat. 17.d.22. Mar. 8.d.31. 10.d.33. Luc. 9.c.22. 18 d.31.

31

Maer sy en verstonden dat woort niet, ende sy ontsaghen haer, hem te vraghen.

32

Ende hy quam tot Capernaum, ende doen hy in huys was, vraechde hyse:^* Wat handelde ghy met malcanderen op den wech?

* Mat. 18.a.1.

33

Maer sy sweghen stille: ^* Want sy hadden met malcanderen op den wech ghehandelt, wie de grootste ware.

* Mar. 10.e.42.

34

Ende hy sat neder, ende riep de twelue, ende sprac tot haer:^† So yemant de eerste wil zijn, die sal de laetste zijn voor allen, ende alder knecht.

† Mat. 20.d.26

35

Ende hy nam een kindeken, ende settedet midden onder haer, ende omuinck dat selue, ende sprack tot haer:

36

^‡ Wie een sulcken kindeken aen neemt in mijnen Naem, die neemt my aen: Ende wie my aen neemt, die en neemt my niet aen, maer den ghenen die my ghesonden heeft.

‡ Luce. 9.e.48. 10.b.16. Ioan. 13.c.20.

37

^* Maer Iohannes antwoorde hem ende sprack: Meester, wy saghen eenen, die dreef Duyuelen in uwen Naem wt, die ons niet na en volcht. Ende wy verbodent hem, daerom dat hy ons niet na en volcht.

* Luce. 9.e.49.

38

Maer Iesus sprack: Ghy en sullet hem niet verbieden,^† Want daer en is niemant, die eene daet doe in mijnen Naem, ende can haest quaet van my spreken.

† 1.Cor. 12.a.3.

39

⁺ Wie niet teghen ons en is, die is voor ons.

+ E vers 39

40

^* Ende wie v te drincken gheeft, eenen Beker waters in mijnen Naem, daerom dat ghy Christo toe behoort, Voorwaer ic segge v, het en sal hem niet ongeloont blijuen.

* Mat. 10.e.42

41

^‡ Ende so wie dier cleynen eenen ergert, die aen my gheloouen, dien waert beter, dat hem eenen Muelensteen aen zijnen hals ghehangen werde, ende inde zee gheworpen werde.

‡ Matt. 18.a.6. Luc. 17.a.1.

42

^* Maer ist dat v uwe hant erghert, so houtse af: Het is v beter, dat ghy Cruepel totten leuen ingaet, dan dat ghy twee handen hebt, ende vaert inde Helle, in dat eewighe vier:

* Deut. 13.a.5. Matt. 5.d.30. 18.a.8.

43

Daer haren Worm niet en sterft, ende haer vier niet wtghebluscht en wort.

44

Ergert v dijnen voet, soo hout hem af: Het is v beter, dat ghy lam totten leuen ingaet, dan dat ghy twee voeten hebt, ende wort inde Helle gheworpen, in dat eewighe vier,

45

Daer haren Worm niet en sterft, ende haer vier niet wtghebluscht en wort.

46

Ergert v uwe ooghe, soo werptse van v: Het is v beter, dat ghy eenoogich int Rijcke Gods gaet, dan dat ghy twee ooghen hebt, ende wort in dat helsche vier gheworpen,

47

^† Daer haren Worm niet en sterft, ende haer vier niet wtghebluscht en wort.

† Esa. 66.d.24 Ezech. 21.a.3.

48

^‡ Het moet altemael met vier ghesouten worden, ende alle den offer, wort met Sout gesouten.

‡ Leui. 2.d.13.

49

Dat^* Sout is goet, maer ist dattet Sout dum wort, waermede salmen dan^† cruyden?

* Mat. 5.b.13 Luc. 14.d.34

† Smakelijck maken.

50

Hebt Sout by v, ende hebt vrede onder malcanderen.