Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vj. Capittel.

¶ Hoe dat gheen Propheet verheuen en is in zijns vaders lant, Ende hoe hy zijn twelf Apostolen by twee ende twee begost wt te seynden. Ende hoe Iesus met twee visschen, ende met vijf brooden dat volck spijsde, Ende dat hy veel crancken ghesont maecte, die den soom van zijnen cleederen raecte.

1

⁺ ENde^† hy ghinck wt van daer, ende quam in zijn vaderlandt, ende zijne Iongheren volchden hem nae.

+ A vers 1

† Matt. 13.g.53 Luce. 4.b.16.

2

Ende doen den Sabbath quam, begost hy te leeren in haer schole, ende veel diet hoorden, verwonderden haer zijnder leere, ende spraken: Van waer coemt dien sulcx? Ende wat wijsheyt ist, die hem gegeuen is? Ende sulcke daden die door zijn handen gheschieden?

3

^† En is hy niet de timmerman, Marien sone, ende de broeder Iacobi, ende Ioses, ende Iude, ende Simonis? En zijn niet oock zijne susters hier by ons? Ende sy ergerden haer aen hem.

† Ioan. 6.e.42.

4

Maer Iesus sprac tot haer:^‡ Een Propheet en ghilt nergens weyniger dan in zijn Vaderlandt, ende thuys by den zijnen.

‡ Mat. 13.g.57. Luc. 4.c.24. Ioan. 4.e.44

5

Ende hy en conde daer niet eene daet doen, dan alleen een weynich siecken leyde hy de handen op, ende heeldese.

6

Ende hy verwonderde hem haers ongeloofs.^† Ende hy ginc rontom in de Vlecken int ronde, ende leerde.

† Mat. 9.d.35. Luce. 13.b.20.

7

^* Ende hy riep de twelue, ende begoste, ende seyndese wt, twee ende twee, ende gaf haer macht ouer de onreyne geesten,

* Mat. 10.a.1 Luce. 9.a.1.

8

Ende geboot haer, dat sy niet by haer en droegen opten wech, dan alleen eenen staf, gheen tessche, geen broot, geen ghelt inden gordel,

9

Maer waren gheschoeyt, ende dat sy geen twee rocken aen en togen.

10

⁺ Ende sprack tot haer: Waer ghy in een huys gaen sult, daer blijft in, tot dat ghy van daer trect.

+ B vers 10

11

^† Ende die v niet aen en nemen, noch en hooren, van daer gaet wt, ende schuddet dat stof af van uwen voeten, tot een getuychenisse ouer haer.

† Mat. 10.b.14 Luce. 9.a.5.

12

^‡ Ick segghe v voorwaer, het sal Sodoma ende Gomorra aent ioncste ordeel verdraechlijcker gaen, dan sulcker stadt.

‡ Mat. 11.d.24 Luce. 10.a.12.

13

^† Ende sy gingen wt, ende predicten: Men soude boete doen.

† Matt. 10.a.7.

14

Ende dreuen veel duyuelen wt, ende salfden veel siecken met olie, ende maectense ghesont.

15

^* Ende het quam voor den Coninck Herodes (want zijnen Naem was nv bekent) ende hy sprack: Ioannes de Dooper is vanden dooden weder op gestaen, daerom doet hy sulcke daden.

* Mat. 14.a.1. Luce. 9.a.7.

16

Maer sommige seyden: Hy is Elias. Ende sommighe, Hy is een Propheet, oft een vanden Propheten.

17

Maer doent Herodes hoorde, sprack hy: Het is Iohannes, die ick onthooft hebbe, die is vanden dooden weder op ghestaen.

18

^† Maer Herodes had wtghesonden, ende Iohannem geuangen, ende inde geuanckenisse gheleyt, om Herodias wille, zijns broeders Philippus wijf, want hy hadse ghetrout.

† Mat. 4.b.12. 14.a.3. Mar. 1.b.14. Luce. 3.c.20. 9 a.9.

19

Maer Iohannes sprac tot Herodem: Het en is niet recht, dat ghy ws broeders wijf hebt.

20

Ende Herodias leyde hem lagen, ende wilde hem dooden ende en conde niet.

21

Maer Herodes ontsach Iohannem, want hy wiste, dat hy een vroom ende heylich Man was, ende verwaerde hem, ende volchde hem in veel saken, ende hoorde hem gheern.

22

^+† Ende daer quam eenen gelegen dach, dat Herodes op zijnen Iaerdach, een Auontmael gaf, den Ouersten ende Hooftlieden, ende den voornaemsten in Galilea.

+ C vers 22

† Gen. 40.c.20 Mat. 14.a.6.

23

Doen tradt de dochter der Herodias daer in, ende danste. Ende dat be-

[p. 18r]

haechde Herodi, ende den genen die met hem ter Tafel saten, wel. Doen sprack de Coninck tot het Meysken: Bidt van my wat ghy wilt, ick wilt v geuen.

24

Ende swoer haer eenen Eedt:^* Wat ghy van my sult bidden, wil ick v gheuen, tot de helfte mijns Conincrijcx toe.

* Iudi. 11.f.30.

25

Sy ginc henen wt, ende sprack tot haerder moeder: Wat sal ick bidden? Die sprack: Dat hooft Iohannis des Doopers.

26

Ende sy ghinck van stonden aen in met haeste tot den Coninc, badt, ende sprack: Ic wil dat ghy my gheeft, nv van stonden aen, in een schotel, dat hooft Iohannis des Doopers.

27

De Coninck wert bedroeft, doch om des eedts wille, ende der ghenen, die met hem ter Tafel saten, en wilde hy haer gheen bede te vergheefs laten doen.

28

Ende terstont seynde de Coninck den Buel henen, ende hiet zijn hooft daer brengen. Die ginc henen, ende onthoofde hem inde gheuanckenisse,

29

⁺ Ende droech zijn hooft in een schotel, ende gaft den Meysken, ende dat Meysken gaft haerder moeder.

+ D vers 29

30

Ende doen dat zijne Iongheren hoorden, quamen sy, ende namen zijn lichaem, ende leydent in een graf.

31

^† Ende de Apostelen quamen tot Iesum te samen, ende vercondichden hem dat altemael, ende wat sy ghedaen ende geleert hadden.

† Mat. 14.b.13 Luc. 9.b.10.

32

Ende hy sprac tot haer: Laet ons alleen in een woestijne gaen, ende rust een weynich. Want haerder wasser veel, die af ende toe gingen, ende en hadden niet tijts ghenoech te eten.

33

Ende hy voer daer in een Schip, na eender woestijne alleene.

34

^† Ende dat volck sachse wech varen, Ende veel kenden hem, ende liepen daer henen met malcanderen te voet, wt alle Steden, ende voorquamen haer, ende quamen tot hem.

† Iohan. 6.a.2.

35

^† Ende Iesus ginck voort, ende sach dat groot volc. Ende hem iammerde der seluen:^* Want sy waren als de schapen, die gheenen Herder en hebben, ende begost een langhe Predicatie.

† Mat. 9.d.36.

* Eze. 34.a.5.

36

^+‡ Doen nv den dach by na wech was, traden zijne Iongeren tot hem, ende spraken: Het is hier woeste, ende den dach is nv wech, laetse van v, dat sy henen gaen rontsom in de Dorpen ende Vlecken, ende coopen haer broot: Want sy en hebben niet te eten.

+ E vers 36

‡ Mat. 14.b.15

37

Iesus antwoorde, ende sprack tot haer: Gheeft ghy haer te eten. Ende sy spraken tot hem: Sullen wy dan henen gaen, ende om tweehondert penninghenwaert broots coopen, ende haer te eten gheuen?

38

^† Maer hy sprack tot haer: Hoe veel broots hebt ghy? Gaet henen, ende besietet. Ende doen zijt vernomen hadden, spraken sy: Vijf, ende twee visschen.

† Mat. 14.b.17 Mar. 8.a.5. Luce. 9.b.13.

39

Ende hy gheboot haer, dat sy alle neder saten by tafelen vol, op dat groene gras.

40

Ende sy saten neder ghedeylt, hondert ende hondert, vijftich ende vijftich.

41

Ende hy nam de vijf brooden, ende twee visschen, ende sach op na den Hemel, ende danckte, ende brac de brooden, ende gafse den Iongheren, dat syse haer voor leyden. Ende de twee visschen deylde hy onder haer allen.

42

Ende sy aten alle, ende werden versaet.

43

Ende sy namen de brocken op, twelf coruen vol, ende van den visschen.

44

Ende die daer gheten hadden, dier was vijfduysent mannen.

45

^† Ende terstont dreef hy zijne Iongeren, dat sy in dat Schip traden, ende voor hem ouer voeren na Bethsaida, tot dat hy dat volck van hem liete.

† Mat. 14.c.22. Ioan. 6.b.17.

46

Ende doen hyse van hem geschickt hadde, ginck hy henen op eenen berch om te bidden.

47

Ende aenden auondt, was dat schip midden op de See, ende hy op dat landt alleen.

48

⁺ Ende hy sach, dat sy noot leden int roeyen, want de wint was haer tegen.

+ F vers 48

49

Ende omtrent de vierde wake der nacht, quam hy tot haer, ende wandelde op de See, ende hy wilde haer voorby gaen.

50

Ende doen sy hem saghen op de See wandelen, meynden si, het waer een gedrocht, ende riepen, want sy sagen hem alle, ende verscrickten.

51

Maer terstont sprac hy met haer, ende seyde tot haer: Hebt eenen goeden moet, ick bent, en veruaert v niet.

52

^† Ende trat tot haer int schip, ende de wint ghinck ligghen. Ende sy ontsetteden ende verwonderden haer bouen maten seer,

† Mat. 14.d.32

53

^‡ Want sy en waren niet verstandiger geworden vande brooden, ende haer herte was verblint.

‡ Mar. 6.e.39.

54

Ende doen sy ouer gheuaren waren, quamen sy in dat lant Genesareth, ende voeren aen.

55

Ende doen sy wt den Schepe traden, terstont kenden sy hem,

56

Ende liepen alle inde omliggende landen, ende begosten de crancken rontsom te voeren op bedden, waer sy hoorden dat hy was.

57

Ende waer hy in de Vlecken, oft Steden, oft Dorpen in ghinck, daer leyden sy de crancken op de Merct, ende baden hem, dat sy alleen den soom van zijn cleet mochten aenroeren.

58

Ende alle die hem aenroerden, werden ghesont.