Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermdEuangelium S. Marci. | |
¶ Van Ioannes de Dooper, ende zijn getuychenisse van Christo, ende wat hy at, ende van zijn cleedinghe, Ende hoe Iesus van Ioanne gedoopt was, ende hoe hem de duyuel temteerde, Ende hoe hy leerde, dat de mensche hem beteren moet ende den Euangelium gheloouen, Ende hoe hy den Melaetschen suyuerde. | |
2Als geschreuen staet in de Propheten:Ga naar margenoot* Siet, ic seynde mijnen Engel voor v, die daer bereide uwen wech voor v. | |
3Ga naar margenoot† Daer is een stemme eens Predikers inder woestijnen: Bereyt den wech des Heeren, maket zijne voetpaden recht. | |
4Ga naar margenoot* Iohannes die was inder woestijnen doopte, ende predickte van dat doopsel der boete, tot vergeuinge der sonden. | |
5Ende dat geheel Iootsche Lant ginck tot hem wt, ende die van Ierusalem, ende lieten | |
[pagina 15v]
| |
haer alle van hem doopen in de Iordane, ende bekenden hare sonden | |
6Ga naar margenoot† Ende Iohannes was gecleet met Kemels hayren, ende met eenen leren gordel om zijn lendenen, ende at sprinchanen ende wilden honich, | |
7Ende predicte, ende sprack:Ga naar margenoot† Daer coemt een na my, die is stercker dan ick: Dien ick niet genoechsaem en ben, dat ick my voor hem buyghe, ende de riemen zijnder schoenen ontbinde. | |
8Ga naar margenoot† Ick doope v met waterGa naar margenoot* maer hi sal v met den heylighen Gheest doopen. | |
9Ga naar margenoot‡ Ende het geschiede ter seluer tijt, dat Iesus wt Galilea van Nazareth quam, ende liet hem doopen van Iohanne in de Iordaen. | |
10Ende ter stont clam hy wt den water, ende sach dat hem den Hemel op dede, Ende den Geest ghelijck als een duyue daer af comeGa naar margenoot† op hem. | |
11Ende daer gheschiede een stemme vanden Hemel:Ga naar margenoot† Ghy zijt mijn lieue Sone, aen dien ick een wel behaghen hebbe. | |
12Ga naar margenoot+Ga naar margenoot† Ende terstont dreef hem den geest in der woestijnen, ende hy was daer inder woestijnen veertich daghen. | |
13Ende wert ghetemteert van den Satan, ende was by de dieren, ende de Enghelen dienden hem. | |
14Ga naar margenoot† Maer daer na als Iohannes ouer geleuert wert, quam Iesus in Galilea, ende predicte dat Euangelium vanden Rijcke Gods, | |
15Ende sprac: Den tijt is veruult, ende dat Rijck Gods is na by ghecomen, doet boete, ende ghelooft aen dat Euangelium. | |
16Ga naar margenoot* Ende doen hy aen de Galileesche See ginc, sach hy Simon ende Andreas zijnen broeder, dat sy hare netten inde See wierpen, want sy waren visschers. | |
17Ende Iesus sprack tot haer: Volcht my na,Ga naar margenoot* Ick wil v tot menschen Visschers maken. | |
18Ter stont verlieten sy haer Netten, ende volchden hem na. | |
19Ende doen hy van daer een weynich voorder ginck, sach hy Iacobum den sone Sebedei, ende Iohannem zijnen broeder, dat sy de Netten int schip lapten, | |
20Ende terstont riep hy haer.Ga naar margenoot† Ende sy lieten haren vader Sebedeum int Schip met den huerlingen, ende volchden hem na. | |
21Ga naar margenoot* Ende sy gingen na Capernaum, ende terstont op de Sabbathen, ginc hy in de schole, ende leerde. | |
22Ga naar margenoot† Ende sy ontsetteden haer ouer zijne leere, Want hy leerde gheweldelijck, ende niet als de Scriftgheleerden. | |
23Ga naar margenoot+Ga naar margenoot‡ Ende daer was een mensche in haer schole, beseten met eenen onreynen geest, die riep, | |
24Ende sprac: Ey hout op, wat hebben wy met v te doen, Iesu van Nazareth? Ghy zijt gecomen om ons te verderuen, ick wetet wie ghy zijt, te weten, de heylige Gods. | |
25Ende Iesus dreychde hem, ende sprack: Wort stom, ende vaert van hem wt. | |
26Ende de onreyne gheest scuerde hem, ende riep luyde, ende voer van hem wt: | |
27Ende sy ontsetteden haer alle, also, dat sy haer onder malcanderen beuraechden, ende spraken: Wat is dat? Wat is dat voor een nieuwe leere? Hy gebiet met ghewelt den onreynen geesten, ende sy gheuen hem ghehoor. | |
28Ende zijn gheruchte wert haestelijck verbreyt, rontom in de Lantpalen Galilee. | |
29Ga naar margenoot* Ende sy ginghen van stonden aen wter scholen, ende quamen in dat huys Simonis ende Andree, met Iacobo ende Iohanne. | |
30Ende Simons huysvrouwen moeder lach, ende hadde de cortse, ende ter stont seyden sy hem van haer. | |
31Ende hy tradt tot haer, ende richtese op, ende hieltse by der hant, ende de cortse verlietse terstont, ende sy diende hen. | |
32Ga naar margenoot† Ende des auonts, doen de Sonne onder gheghaen was, brachten sy alderley crancken ende besetenen tot hem, | |
33Ende de gheheele stadt vergaderde haer voor de duere. | |
34Ende hy holp veel crancken die met menigerley siecten beladen waren, ende dreef veel duyuelen wt, ende en liet de duyuelen niet spreken, want sy kenden hem. | |
35Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Ende des morghens stont hy op voor den dage, ende ginck wt. Ende Iesus ghinc in een woeste plaetse, ende badt aldaer. | |
36Ende Petrus, met dien die bi hem waren, volchden hem haestelijc na. | |
37Ende doen sy hem vonden, spraken sy tot hem: Alle man soeckt v. | |
38Ende hy sprac tot haer: Laet ons in de naeste Steden gaen, op dat ick aldaer oock predike,Ga naar margenoot* want daer toe ben ick gecomen. | |
39Ende hy predickte in hare scholen in dat gheheele Galilea, ende dreef de duyuelen wt. | |
40Ga naar margenoot† Ende daer quam een melaetsch Man tot hem, die badt hem, knielde voor hem, ende sprack tot hem: Wilt ghy, soo muecht ghy my wel reynighen. | |
41Ende het iammerde Iesum, ende hy reyckte de handt wt, roerde hem aen, ende sprack: Ic wilt doen, zijt gereynicht. | |
42Ende als hy soo sprack, ghinc de melaetsheyt van stonden aen van hem, ende hy wert reyn. | |
43Ende Iesus dreychde hem, ende dreef hem terstont van hem, | |
44Ende sprac tot hem: Siet toe, dat ghi niemanden niet en segt, maerGa naar margenoot† gaet henen ende toont v den Priester, ende offert voor uwe reyninge, wat Moses geboden heeft, tot een ghetuychenisse ouer haer. | |
45Maer doen hy wt quam begost hy, ende seyde vele daer af, ende maecte de gheschiedenisse ruchtbaer, alsoo, dat hy voortaen niet meer en conde openbaerlijck in de Stadt gaen, maer hy was daer buyten, in de woeste plaetsen, ende sy quamen tot hem, van allen eynden. |
|