Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xx. Capittel.

¶ Van der parabole der Arbeyders, die inden wijngaert gehuert waren. Vanden kinderen Sebedei, Ende van twee blinde die aenden wech saten.

1

⁺ DAt Hemelrijck is ghelijck eenen huysvader, die des morghens seer vroech wt ghinck, om arbeyders te hueren in sinen wijnberch.

+ A vers 1

2

Ende doen hy met den arbeyders eens werdt, om eenen penninck tot dachloon, seynde hyse henen in sinen wijnberch.

3

Ende hy ghinc wt ontrent der derder vren, ende sach sommighe andere aen de merct ledich staen,

4

Ende sprack tot haer: Gaet ghy oock henen inden wijnberch, ick wil v geuen wat recht is. Ende si ghinghen henen.

5

Wederom ghinck hy wt omtrent der sester ende neghenster vren, ende dede des gelijcx.

6

Maer omtrent der elfster vren, ghinck hy wt, ende vant sommighe andere ledich staen, ende sprack tot haer: Wat staet ghy hier den gheheelen dach ledich?

7

Sy spraken tot hem: Niemant en heeft ons gehuert. Hy sprack tot haer: Gaet ghy oock henen inden wijnberch, ende wat recht zijn sal, sal v gheworden.

8

Doent nv auont wert, sprac de heere des wijnberchs tot sinen Rentmeester: Roept de arbeyders, ende gheeft haer den loon, ende beghint aen den laetsten tot aen den eersten.

9

Doen quamen die, die omtrent der elfster vren gehuert waren, ende een yeghelijck ontfinck zijnen penninck.

10

⁺ Maer doen de yerste quamen, meynden sy, sy souden meer ontfangen: Ende sy ontfinghen ooc een yeghelijck zijnen penninc.

+ B vers 10

11

Ende doen sy dien ontfingen, murmureerden sy tegen den huysvader,

12

Ende spraken: Dese laetste hebben alleen een vre gearbeyt, ende ghy hebtse ons ghelijck ghemaect, wy die des daechs last ende de hitte ghedraghen hebben.

13

Maer hy antwoorde ende sprack tot eenen onder haer: Mijn vrient, ic en doe v geen onrecht, En zijt ghy niet met my eens gheworden om eenen penninck?

14

Neemt wat v is, ende gaet wech: Ick wil desen laetsten ooc geuen gelijc als v.

15

Oft en heb ick gheen macht, te doen wat ick wil met den mijnen? Siet ghy daerom scheel, dat ic so goedertieren ben?

16

^* Alsoo sullen de laetste de eerste, en de yerste de laetste zijn.^† Want veel zijnder geroepen, maer weynich zijnder wtuercoren.

* Matt. 19.d.30 Marc. 10.c.31. Luce. 13.c.28.

† mat. 22.b.14

17

Ende hy troc opwaerts na Ierusalem, ende nam de twelf Iongers tot hem op den wech bysonder, ende sprack tot haer:

18

^‡ Siet, wy trecken opwaerts na Ierusalem, ende des Menschen Sone sal den hooghen Priesters ende Scriftgheleerden, ouergheleuert worden.

‡ Marc. 10.d.32 Luce. 18.d.31.

[p. 10v]

19

⁺ Ende si sullen hem verdoemen ter doot, ende sullen hem ouer leueren den Heydenen, om te bespotten, ende te geesselen, ende te cruycen. Ende ten derden daghe, sal hy weder opstaen.

+ C vers 19

20

^* Doen tradt de moeder der kinderen Sebedei, met haren sonen tot hem, viel voor hem neder, ende badt wat van hem.

* Marc. 10.d.35

21

Ende hy sprack tot haer: Wat wilt ghy? Sy sprack tot hem: Laet dese mijn twee sonen sitten in dijn Rijcke, den eenen tot uwer rechter hant, ende den anderen tot uwer slincker hant.

22

Maer Iesus antwoorde, ende sprac:^* Ghy en weet niet wat ghy bidt. Muecht ghy den kelck drincken, dien ick drincken sal, ende v laten doopen, met dat doopsel, daer ick mede ghedoopt worde? Sy spraken tot hem: Ia wel.

* Roma. 8.d.26

23

Ende hy sprac tot haer: Mijnen kelck sult ghy wel drincken, ende met dat doopsel, daer ic mede^† ghedoopt worde, sult ghy ghedoopt worden. Maer dat sitten tot mijnder rechter ende slincker hant te gheuen, en hoort my niet toe,^* maer dient bereyt is van mijnen vader.

† Luce. 12.f.50.

* Mat. 25.c.34.

24

Doen dat de thien hoorden, werden si onwillich op die twee broeders.

25

⁺ Maer Iesus riepse tot hem, ende sprack:^† Ghy weet dat de wereltlijcke Vorsten heerschappen, ende de Ouerheeren hebben gewelt.

+ D vers 25

† Mar. 10.e.42 Luce. 22.c.25.

26

Alsoo en salt onder v niet zijn. Maer ist dat yemandt onder v wil gheweldich zijn, die sy uwe dienaer.

27

Ende soo wie daer wil de voornaemste zijn, die sy uwe knecht.

28

Ghelijc als des menschen Sone niet ghecomen en is, dat hy hem dienen late,^* maer dat hy diene, ende geue zijn leuen tot een verlossinge voor vele.

* Philip. 2.a.7

29

^† Ende doen si van Iericho wt trocken, volchde hem veel volcx na.

† Mar. 10.e.46 Luce. 18.d.35.

30

Ende siet, twee blinden saten by den wech. Ende doen si hoorden, dat Iesus daer voorby ghinc, riepen si, ende spraken: Och HEEre ghy Sone Dauids ontfermt v onser.

31

Maer dat volc bestraftese dat si swijghen souden. Maer si riepen veel meer, ende spraken: Och HEERE ghy Sone Dauids ontfermt v onser.

32

Ende Iesus stont stil, ende riepse, ende sprack: Wat wilt ghy, dat ick v doen sal?

33

Sy spraken tot hem: HEEre, dat onse ooghen op gedaen worden.

34

Ende het iammerde Iesum, ende hy roerde haer oogen aen. Ende terstont werden haer oogen weder siende. Ende si volchden hem na.