Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xix. Capittel.

¶ Dat een man zijn huysvrouwe niet laten en mach, het en sy om ouerspel. Dat den rijcken swaer inden Hemel te comen is. Dat hy hondertfout ontfanghen sal, die hier alle dingen versaect om Christus wille.

1

⁺ ENde het geschiede, doen Iesus dese Reden gheeynt hadde,^* maecte hy hem op wt Galilea, ende quam in de Palen des Iootschen lants, op ghene zijde der Iordanen.

+ A vers 1

* Marc. 10.a.1.

2

Ende veel volcx volchde hem na, ende hy heeldese aldaer.

3

Doen traden de Phariseen tot hem, tempteerden hem, ende spraken tot hem: Ist oock recht, dat hem een man scheyt van sinen wijue om eenigherley oorsake wille?

4

Hy antwoorde ende sprack tot hen: En hebt ghy niet ghelesen: Dat die, die int beghin den mensche ghemaeckt heeft, die maecte, dattet een man ende wijf zijn soude? Ende sprack:

5

Daerom^* sal een mensch vader ende moeder verlaten, ende aen sinen wijue hanghen,^† ende die twee sullen een vleesch zijn.

* Gene. 2.d.24.

† 1.Cor. 6.c.16. Ephe. 5.c.31.

6

Soo en zijn si nv niet twee maer een vleesch. Wat nv Godt tsamen gheuoecht heeft, dat en sal de mensche niet scheyden.

7

Doen spraken si:^* Waerom heeft dan Moses geboden eenen scheybrief te gheuen, ende hem van haer te scheyden?

* Deut. 24.a.1.

8

Hy sprack tot haer: Moses heeft v toe ghelaten te scheyden van uwen wijuen, van uwer herten herdicheyt wegen. Maer van aenbeghin en ist also niet geweest.

9

^+† Maer ick seg v: So wie hem van sinen wijue scheydet (ten sy om der hoererie wille) ende een ander trout, die

+ B vers 9

† Matth. 5.d.32 Marc. 10.a.11 Luce. 16.c.18.

[p. 10r]

breect de Echt. Ende soo wie de afghescheydene trout, die breect oock de Echt.

10

Doen spraken de Iongeren tot hem: Staet de sake eens mans met sinen wijue also,^* so en ist niet goet te houwelijcken.

* 1.Cor. 7.c.26.

11

Ende hy sprack tot haer: Dat woort en vat alle man niet,^† maer dient ghegheuen is.

† Sapi. 8.c.21.

12

Wandt daer zijn sommighe besneden, die wt moeders Lijf alsoo zijn gheboren: Ende daer zijn sommighe besneden, die vanden menschen besneden zijn.^* Ende daer zijn sommighe besneden, die haer seluen besneden hebben, om des Hemelrijcx wille. Wiet vatten can, die vattet.

* Collos. 2.b.11.

13

^† Doen werdender kinderkens tot hem ghebracht, op dat hy de handen op haer soude legghen, ende bidden. Maer de Iongheren snaudense qualijck toe.

† Marc. 10.b.13 Luce. 18.b.15.

14

Maer Iesus sprack: Laet de kinderkens gheworden, ende en belet haer niet tot my te comen,^* wandt sulcker is dat Hemelrijck,

* Math. 18.a.3.

15

Ende hy leyde de handen op haer, ende trock van daer.

16

^+† Ende siet, doen tradter een tot hem, ende sprac: Goede Meester, wat sal ic goets doen, dat ic dat eewige leuen mach hebben?

+ C vers 16

† Mar. 10.b.16 Luce. 18.c.18.

17

Hy sprack tot hem: Wat heet ghy my goet?^* Niemant en is goet dan alleen de eenighe God. Maer wilt ghy tot den leuen ingaen, soo hout de gheboden.

* Deut. 32.a.4. Psal. 118.a 2.

18

Doen sprack hy tot hem: Welcke? Iesus sprack:^† Ghy en sult niet dooden.^* Ghy en sult gheen ouerspel doen. Ghy en sult niet stelen. Ghy en sult gheen valsch ghetuychenis geuen.

† Exod. 20.c.13. Deut. 5.b.17.

* Rom. 13.b.9

19

Eert vader ende moeder.^† Ende ghi sult uwen naesten lief hebben, als v seluen.

† Leuit. 19.c.18. Mat. 22.d.38. Galat. 5.b.14 Iacob. 2.b.8.

20

Doen sprack de Iongelinc tot hem: Dat hebbe ic altemael ghehouden, van mijnder iuecht op, wat ghebreect my noch?

21

Iesus sprack tot hem:^* Wilt ghy volcomen zijn, soo gaet henen, ende vercoopt wat ghy hebt, ende gheuet den armen,^† so sult ghy eenen schat inden Hemel hebben: Ende coemt ende volcht my nae.

* Luce. 12.d.33.

† Matt. 6.c.19. Luce. 16.b.9. 1.Tim. 6.d.19

22

Doen de Ionghelinck dat woort hoorde, ginc hy bedroeft van hem, want hy had veel goets.

23

^* Iesus sprack tot zijnen Iongheren: Voorwaer ick segghe v, Een rijcke sal swaerlijck int Hemelrijck comen.

* Prou. 11.d.28 Marc. 10.b.23 Luce. 18.c.24.

24

⁺ Ende voorder segghe ick v: Het is lichter, dat een Kemel door een naelden ooghe gae, dan dat een rijcke int Rijcke Godts come.

+ D vers 24

25

Doen dat zijne Iongheren hoorden, ontsetteden si haer seer, ende spraken: Ey, wie can dan salich worden?

26

Maer Iesus sachse aen, ende sprack tot haer:^† By den menschen ist onmogelijc, maer by Gode, zijn alle dinghen moghelijck.

† Sacha. 8.a.6 Sap. 11.d.22. Iob. 42.a.2.

27

^* Doen antwoorde Petrus, ende sprack tot hem: Siet,^‡ wy hebben alle dinck verlaten, ende zijn v nae gheuolcht, wat ghewort ons daer voor?

* mar. 10.c.28.

‡ Mat. 4.c.19 Luce. 5.b.11.

28

Ende Iesus sprack tot haer:^† Voorwaer ick segge v: Dat ghy, ghy die my nae gheuolcht zijt, inder wedergeboorte, wanneer des menschen Soon sal sitten op den stoel zijnder heerlijckheyt, sult ghy oock sitten op twaelf Stoelen,^* ende oordeelen de twaelf geslachten Israels.

† Luc. 22.b.19

* Sapi. 3.a.8. 5.a.1.

29

Ende so wie verlaet, huysen,^‡ oft broeders, oft susters, oft vader, oft moeder, oft wijf, oft kinderen, oft ackers, om mijns Naems wille,^* die salt hondertfoudich weder ontfanghen, ende dat eewighe leuen beeruen.

‡ Deut. 33.b.9.

* Iob. 42.b.12.

30

^† Maer vele, die daer de eerste zijn, sullen de laetste, ende de laetste, sullen de eerste zijn.

† Mat. 20.b.16 Luce. 13.c.28.