Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hoe Iesus opten berch Tabor, zijnen Iongheren hem vertoonde, Ende dat Helias nv gecomen was. Hoe hi een kint genas, dat metter maensucht ghequelt wert, Ende vanden penninck die in eens visch mont vonden wert. | |
1Ga naar margenoot+ ENdeGa naar margenoot* na ses daghen nam Iesus tot hem Petrum ende Iacobum, ende Iohannem zijnen broeder, ende leydese besijden af op eenen hooghen berch, | |
2Ende wert voor haer verclaert.Ga naar margenoot† Ende zijn aensicht blincte als de Sonne, ende zijn cleederen werden wit als een licht. | |
3Ende siet, doen verscheen hem Moses ende Elias, die spraken met hem. | |
4Ende Petrus antwoorde ende sprack tot Iesum: HEERE, hier ist goet zijn, Wildy, so willen wy hier drie Hutten maken, v eene, Mosi eene, ende Elie eene. | |
5Doen hy noch alsoo sprack, Siet, doen ouerschadudese een lichte Wolcke. Ende siet, een stemme wt der Wolcken sprac:Ga naar margenoot† Dit is mijn lieue Soon, aen welcken ick een welbehaghen hebbe,Ga naar margenoot‡ Dien sult ghy hooren. | |
6Doen dat de Iongeren hoorden, vielen sy op haer aensicht, ende verschricten seer. | |
7Maer Iesus tradt tot haer, roerdese aen, ende sprack: Staet op, ende en vreest v niet. | |
8Maer doen sy haer oogen op hieuen, en saghen sy niemanden dan Iesum alleen. | |
9Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Ende doen sy vanden Berch neder ghingen, gheboot haer Iesus, ende sprac: Ghy en sult dit gesicht niemanden seggen, tot dat des Menschen Sone vanden dooden weder op ghestaen is. | |
10EndeGa naar margenoot† zijn Iongheren vraechden hem, ende spraken: Wat segghen dan de Scriftgheleerde:Ga naar margenoot‡ Helias moet eerst comen? | |
11Iesus antwoorde ende sprac tot haer: Helias sal ymmers eerst comen, ende alle dingen te recht brengen. | |
12Ga naar margenoot† Doch ick segge v: Helias is alreede ghecomen, ende sy en hebben hem niet gekent, maer hebben aen hem ghedaen, wat sy wilden. Also sal oock des menschen Sone van haer moeten lijden. | |
13Doen verstonden de Ionghers, dat hy van Iohanne den Dooper tot haer ghesproken hadde. | |
14Ga naar margenoot* Ende doen sy tot den volcke quamen, tradt een mensce tot hem, ende viel hem te voete, | |
15Ga naar margenoot+ Ende sprack: HEEre, ontfermt v ouer mijnen sone, want hi is maensuchtich, ende heeft een swaer lijden. Hy valt dickwils int vier, ende dicwils int water. | |
16Ende ick heb hem tot uwen Iongheren ghebracht, ende sy en conden hem niet helpen. | |
17Ende Iesus antwoorde, ende sprack: O ghy ongheloouighe ende verkeerde aert, hoe langhe sal ick by v zijn? Hoe langhe sal ick v verdraghen. Brengt hem my herwaerts. | |
18Ende Iesus dreychde hem, ende de Duyuel voer van hem wt, ende de Ionghelinck wert ghesont ter seluer vre. | |
19Ga naar margenoot* Doen traden sine Iongers tot hem alleen, ende spraken: Waerom en conden wy hem niet wtdrijuen? | |
20Iesus antwoorde ende sprack tot hen: Om ws ongheloofs wille.Ga naar margenoot† Want ic segge v voorwaer: In dien ghy een gelooue hebt, als een mostert coorn, so muecht ghy tot desen berch seggen: Maect v van hier derwaerts, so sal hy hem wech maken, ende v en sal niet onmoghelijck zijn. | |
21Maer desen aert, en vaert niet wt, dan door bidden ende vasten. | |
22Ga naar margenoot+ Ende doen si in Galilea verkeerden,Ga naar margenoot* sprack Iesus tot haer: Het is toecomende, dat des menschen Sone ouergeleuert sal worden, in der menschen handen, | |
23Ende si sullen hem dooden, ende des derden daechs sal hy weder opstaen. Ende si werden seer bedroeft. | |
24Doen si nv tot Capernaum quamen, ghinghen die tot Petrum, die den cijns penninck ontfinghen, ende spraken:Ga naar margenoot† En plach uwe Meester den cijns penninck niet te gheuen? Hy sprack: Ia. | |
25Ende als hi int huys quam, quam hem Iesus voor, ende sprack: Wat dunct v Simon? Van wien nemen de Coninghen op Aerden den Tol oft cijns? Van haren kinderen, oft vanden vreemden? | |
26Doen sprack Petrus tot hem: Vanden vreemden. Iesus sprack tot hem: So zijn de kinderen vrij. | |
27Ga naar margenoot* Maer op dat wijse niet en argheren, soo gaet henen aen de See, ende werpt den anghel wt, ende den eersten visch, die hem op gheeft, dien neemt: Ende als ghy sinen mont op doet, sult ghy eenenGa naar margenoot* Stater vinden, den seluen neemt ende gheeften hen voor my ende v. |
|