Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xv. Capittel.

¶ Godt openbaert Esdra de straffe die hy ouer dat sondich volck wil laten gaen, ende heet hem dat hijt hen soude vercondighen.

1

⁺ NEmet waer, spreect inde ooren mijns volcx de redenen der Prophecien die ic in uwen monde gheuen sal, sprack de HEEre.

+ A vers 1

2

Ende maect dattet in eenen brief gescreuen worde:^‡ Want het is de waerheyt.

‡ Ioan. 17.b.17

3

En^† ontsiet niet den raetslach tegen v: En laet v niet becommeren de ongeloouicheyt der geender die tegen v spreken.

† Phi. 1.d.28.

4

^* Want alle ongeloouige, sullen in haer onghelooue steruen:

* Mar. 16.c.16. Ioh. 3.b.18. 8.c.24. 12.f.48.

5

Nemet waer spreect de HEERE, ic wil straffinghen ouer de werelt seynden^† Crijch, honger, doot ende verderffenisse:

† 4.esdr. 15.g.49. 16.b.20.

6

^* Want de boosheyt heeft de ouerhant op alle den Aertbodem, ende haerder schadelijcke wercken zijn veel geworden.

* 4.esd. 5.a.2 Mat. 24.a.12

7

⁺ Daerom spreeckt de HEEre:

+ B vers 7

8

Ic en wil tot haer boosheyt niet meer swijgen, die sy soo roecloos ende ongodvruchtelijc doen: Ic en wil ooc niet lijden dat sy so booslijck sullen handelen:^† Dat ontschuldich bloet der bedroefder roept tot my, ende de sielen der gerechtiger schreyen sonder ophouden tot my,

† Apo. 6.b.10. 19.a.2.

9

Ende daerom spreect de HEEre:^* Ic wilt gewislijc wreken, ende wil al het onschuldich bloet, wt hen tot my nemen.

* Deu. 32.e.35. Iohel. 3.c.21.

10

^† Nemet waer, mijn volc wort als een Cudde schapen tot der slachbancken geleyt: Ic en wil nv niet lijden dattet in Egipten lant woone,

† Psal. 44.c.23. Rom. 8.e.36.

11

Maer wilt wtleyden met gheweldiger hant ende hooghen arm, ende wilse straffen ende plagen als te voren, ende wil alle zijn Lant verstooren.

12

Egipten sal trueren, ende zijn fundamenten zijn gheslagen, ende metter straffe die Godt ouer haer brengen sal.

13

⁺ Die dat velt bouwen, sullen trueren: Want haer saet sal vanden hagel ende brant verderuen, ende van een grouwelijck ghesterte.

+ C vers 13

14

Wee de werelt ende den ghenen die inde werelt woonen:

15

Want dat sweert coemt ende haer verderffenisse,^* ende dat een volc sal tegen dat ander strijden, ende de sweerden in haer handen.

* 4.Esd. 13.c.31 Mat. 24.a.7.

16

Want daer sal een ontstantuasticheyt inden mensce zijn, ende die een sal den anderen ouerweldigen, ende en sullen haer Coningen ende haer Vorsten niet achten, den wech haerder handelinge ende geschiedenisse in haer gewelt.

17

Want de mensce sal begeeren inde stadt te gaen, ende en mach niet.

18

Want om haerder hooueerdicheyt wille sullen de steden verschrickt worden, de huysen beuen, ende de menschen sullen hen vreesen.

19

Geen en sal metten anderen medelijden hebben, de eene sal den anderen ten strijde tergen, om haer goet te nemen om des hongers wille, ende van wegen des grooten verdriets.

20

⁺ Nemet waer, Ick vergadere ende roepe te samen alle Coningen der Aerden, die daer zijn vanden opganc, vanden middach, van Oosten ende Libano om tot hen te keeren, ende weder te geuen dat si hen gegeuen hebben.

+ D vers 20

21

^* Also si noch heden ten dage mijnen wtuercoren doen, also wil ic ooc doen, ende weder vergelden in haren schoot, dat spreect de HEEre God.

* Ierem. 50.c.15 51.h.49. Ezech. 16.f.59 Matth. 7.a.2

22

Mijn hant en sal de sondaren niet verschoonen, ende mijn sweert en sal niet ophouden ouer die,^* die dat onschuldich bloet vergieten opter Aerden.

* Prou. 6.b.17.

23

Dat vier is wtgegaen van sinen toorn, ende heeft verteert dat Fondament der Aerden, ende de sondaren als een aengesteken^* stroo.

* Malac. 4.a.1

24

Wee den genen die sondigen^† ende mijn geboden niet en houden, spreect de HEEre.

† Deu. 11.d.28

25

Ic en wil hen niet verschoonen. Wijct ghy kinderen van het ghewelt, en beulect mijn Heylichdom niet:

26

Want God kent alle die, die tegen hem sondigen, ende daerom geeft hijse inden doot ende verderffenisse:

27

Wandt nv zijn de quaden ouer de werelt ghecomen, ende daer in sult ghy blijuen: Want God en sal v niet verlossen, daerom dat ghy tegen hem gesondicht hebt.

28

⁺ Nemet waer, een grouwelijc gesichte coemter vanden opganc der Sonnen,

+ E vers 28

29

Daer sullen Draken geslachten wtgaen, ende Arabichs volc met veel wagens, ende haer menichte sal wesen als eenen wint opter Aerden, so dat hen vreesen sullen ende verscricken alle diese hooren rasen in haren toorne:

30

Sy sullen wt den woude breken als de Wilde swijnen, ende met groter macht sullen si comen, ende sullen met hen inden strijt staen, ende dat deel des lants der Assyriers verwoesten.

31

Ende dan sullen de Draken de ouerhandt nemen, haerder geboorten gedenckende,

32

Ende sullen hen bekeeren, te samen sweeren in grooter cracht om haer te verachten.

33

Maer si sullen verschricken ende swijgen van haerder cracht, ende sullen vlieden, ende wt den lande der Assyrien sal haer een belegeren, ende eenen wt hen wt maken, ende daer sal vreese ende verschricken zijn in haren toch, ende eenen twist onder haer Coninghen.

34

⁺ Nemet waer, wolcken vanden opganc, ende vanden Noorden totten Suyden, ende die zijn al te grouwelijc, vol toorens ende onweder.

+ F vers 34

35

Sy sullen aen malcanderen slaen, ende si

[p. 173r]

sullen aen dat groote gesterte opter Aerden slaen, ende haer ghesterte:^† Ende dat bloet vanden sweerde sal totten buyck,

† Apoc. 14.e.20

36

Ende den roock des menschen tot dat stroeysel des Kemels gaen:

37

Ende daer sal veel vreesen ende beuen opter Aerden zijn, ende die den toorn aensien, sullen verschricken, een beuen sal hen aenuallen.

38

Ende dan sullender groote reghenen vanden Suyden comen, vanden Noorden, ende een deel vanden onderganck der Sonnen,

39

Ende vanden stormenden wint vanden Oosten, ende sullense opsluyten, ende de wolcken die hy in toorn verwect heeft: Ende dat ghesterte om een verschricken te maken tot den Oosten ende Westen wint, sal verstoort werden,

40

Ende de groote wolcken sullen werden verheuen, ende de stercke wolcken volder gramschappen, ende dat ghesterte, op dat sy dat gheheel Aertrijck verschricken, ende alle Inwoonders, ende dat sy ouer alle plaetsen ghieten souden een grouwelijck ghesterte,

41

Vier ende haghel ende vlieghende sweerden, ende veel waters, dat alle de velden sullen vol werden ende alle Beken,

42

Ende sullen breken de steden ende de mueren, de Berghen ende Hueuelen, alle hout, wout, ende gras der Beemden ende alle haer vruchten.

43

Ende sy sullen stantuastich gaen tot Babylon, ende haer verschricken:

44

Sy sullen tot haer comen, ende haer omlegheren: Sy sullen dat ghesterte ende alle gramschap ouer haer wtgieten.

45

⁺ Dan so salder opstaen stof ende roock tot inden Hemel, ende alle die om haer zijn, sullen haer claghen, ende die onder haer blijuen, sullen dienen den genen die haer verschrict hebben.

+ G vers 45

46

Ende ghy Asia, ghi die v op de Hoochte Babylons vertroost, ende een Eere zijt haerder persoon:

47

Wee v ghy ellendighe, dat ghy v haerder gheleken hebt, ende hebt uwe dochteren in hoererie verciert, soo dat sy haer verhuechden ende wel behaechden uwen boeleerders,^* die altijt begeert hebben met v te hoereren:

* Apo. 18.a.3.

48

Ghy hebt de ghehaette stadt willen ghelijck zijn in alle hare wercken ende vindinghen.

49

Daerom spreeckt Godt: Ick wil ongheluck ouer v brenghen, woestheyt, armoede,^† hongher, Crijch, Pestilencie, op dat ick uwe huysen wtroede, vander verstooringe, doot, ende macht uwer cracht:

† Eccl. 40.b.19 4.Es. 16.b.20 Iere. 24.b.10 27.a.8. Ezec. 6.c.11.

50

Also een bloeme verwelct wort als de hitte ouer haer schijnt,

51

Alsoo sult ghy swac ende ellendich worden als ghy ghestraft wort, ende vanden Wijuen gestraft, dat v de geweldighe ende liefhebbers niet aennemen en mogen.

52

Ben ic v so Viant spreeckt de HEERE?

53

En haddet ghy mijn wtuercoren niet altijts gedoot, de slaghen uwer handen ghehoocht, ende spraeckt ouer haren doot, als ghy droncken waert?

54

Verciert dat gedaente ws aensichts.

55

^† Den loon uwer hoererie wort v in uwen schoot weder vergolden:

† Apoc. 18.b.6.

56

Daerom en sult ghy de wedergeuinge niet nemen.^+† Ghelijck ghi, spreect de HEERE mijn wtuercoren gedaen hebt, also doet v Godt, ende laet schaden ouer v gaen.

+ H vers 56

† 4.Es. 15.d.21. Math. 7.a.2.

57

Vwe kinderen sullen van honger steruen, ghi sult doort tsweert vallen. Vwe steden sullen verstroyt zijn, ende alle de uwe sullen metten sweerde int velt vergaen.

58

Die inde Bergen zijn, sullen van hongher steruen, ende sullen haer eyghen vleesch eten, ende van honger haer eyghen bloet drincken.

59

Door de See sult ghy met onsalicheyt comen, ende dan sult ghy ymmers ongeluc hebben.

60

Inden voortoch sullen si de verslagen stadt verstroyen, ende sullen een deel ws Lants wtroeden, ende dat deel uwer eeren wtdoen:

61

Sy sullen v vertreden als eenen hallem, ende si sullen v vyer zijn ende v verteren:

62

Vwe steden ende v Lant, v wout, ende uwe vruchtbaer boomen sullen si met vyer verbranden.

63

Vwe kinderen sullense geuangen wech voeren, ende wat ghi hebt sullen si roouen, ende de schoonheyt ws aensichts sullen sy verbleecken.