Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiij. Capittel.

¶ Van eenen anderen droom ende zijn wtlegginge, die hem de Engel opent.

1

⁺ NA de seuen daghen heeft my des nachts^† gedroomt:

+ A vers 1

† 4.Es. 11.a.1. Dan. 7.a.1.

2

Datter eenen wint op stont vander zee, so dat hy alle de vloeden vander See beweechde,

[p. 171v]

3

Ende ick hebbe ghesien, dat de Mensche sterck werdt, ende toenam metten wolcken des Hemels, ende als hy zijn aensicht omweynde om te mercken, so verschricten alle dingen die onder hem ghesien werden:

4

Ende wanneerder een stemme wt zijnen monde ginc, so verblijden alle die, die hem hoorden, gelijc de Aerde als si des viers ghewaer wort.

5

^* Daer na heb ick ghesien dat veel menschen te samen gecomen zijn, so veel datse niemant getellen en mochte, die quamen vanden vier winden des Hemels, op dat sy den mensche die vander zee opstont, souden bestrijden.

* Mat. 25.c.32.

6

Doen heeft hy hem eenen hoogen Berch wtgegrauen, ende vloot op hem,

7

Ende ic wilde de gelegentheit sien, oft de plaetse daer den Berch wtghehouwen was, maer ick en mochts niet.

8

Na dien sach ick, dat alle die, die te samen gecomen waren om hem te bestrijden, treffelijc verschrict zijn, doch dorsten sy strijden.

9

Maer doen hy den aenloop ende beroerlijcheyt des volcx sach, so en hief hy noch hant noch mes op, geheel geen wapen,

10

^† Alleen een geblaes als een vyer liet hy wt zijnen monde, ende een vlamme wt zijnen lippen, ende van zijnder tongen voncken ende onweder,

† Esa. 66.c.16. Ephe. 6.b.17 Apoca. 1.c.16. 19.c.15.

11

Ende alle dingen zijn vermengt geworden, dat^† vyer, de vlamme, ende het onweder: Ende viel ouer dat volc, dat hen totten strijde geschict hadde, met ongeduericheyt, ende verbrandese alle, dat vande gheheele menichte ter stont niet meer gesien en wert dan stof ende rooc. Doen ick dat sach, doen verschricte ic.

† 2.Tess. 1.b.8.

12

⁺ Daer na sach ic den seluen mensche vanden Berch afgaen, ende tot hem roepen een ander vreetsaem volc,

+ B vers 12

13

Ende het quamen veel volcken tot hem: Sommige waren vrolijc, sommige waren droeuich, sommige onder hen waren gebonden, ende men leydese ende brachtse voort. Doen werde ic van grooten verschricken cranc, ende ontwaecte, ende sprac:

14

Ghi hebt vanden begin uwen dienaer de wonderen alle getoont, ende hebt my goet daer toe geacht dat ghy mijn ghebet hebt aengenomen:

15

So toont my noch de wtlegginge van desen droom.

16

Want alsoo acht ick in mijn verstant, wee den ghenen die in dien dagen verlaten zijn: Ende veel meer wee den genen die niet verlaten en zijn:

17

Want die niet verlaten en waren, die waren truerich.

18

Ic verstae nv de dingen die behouden zijn inde laetste dagen, ende hen gemoeten sullen, ooc den ghenen, die niet verlaten en zijn.

19

Daerom zijn sy in grooten perijckel ende veel nooden gecomen, also dan dese droomen bewijsen.

20

Doch ist lichter, dat de gene die schade lijdet in dese come, dan doorgaen als een wolcke vander werelt: Ende men nv mercket wat ghemoeten sal inden laetsten.

21

⁺ Doen antwoorde hy my, ende sprack: Ic wil v de wtlegginghe van desen droom seggen, ende v dat openen, daerom ghy my gheuraecht hebt.

+ C vers 21

22

Want ghy hebt my gheseyt vanden ghenen die verlaten zijn ende dit is de wtlegginghe:

23

De welcke wech neemt de schade tot dier tijt, die heeft haerseluen gewacht. Die in schaden gheuallen zijn, dat sy die, die wercken ende betrouwen hebben totten Alderstercsten.

24

So weet nv, dat die meer salich zijn, die verlaten zijn, dan die gestoruen zijn.

25

Dit is de wtlegginghe des ghesichts. De man die ghy gesien hebt vander diepten der See opclimmen,

26

Is de ghene die Godt de Hoochste veel tijts bewaert heeft^* die door hemseluen zijn Creatuere ontlossen sal, ende hy sal ordineren die verlaten zijn.

* 2.Cor. 5.c.19.

27

^† Maer dat ghy van zijnen monde hebt sien wtgaen een gheblaes, vyer ende onweder,

† 4.Es. 13.a.10.

28

Ende dat hy geen sweert noch wapen en heeft gehadt, nochtans zijnen storm de geheele menichte verdaen heeft, die hem bestrijden wilde bediedet,

29

Dat de dagen comen, als Godt wil lossen die, die opter Aerden zijn,

30

Ende sal int ontrecken des ghemoets ouer die comen, die opter Aerden woonen.

31

^* Ende het sal de een den anderen onderstaen te bestrijden, deen stadt dander, deen plaetse dander, het een volc sal tegen het ander opstaen, ende het een Conincrijc teghent ander.

* Mat. 24.a.7. 4.Esd. 9.a.3.

32

⁺ Als dat geschieden sal, sullen de teekenen comen, die ick v getoont hebbe,^* Ende dan sal mijn Sone geopenbaert worden, die ghy hebt sien opclimmen als een man.

+ D vers 32

* Mat. 24.d.30 25.c.31. 1.Pet. 1.b.7.

33

Ende als alle volcken zijn stemme hooren sullen, so sal een yegelijc in zijnen lande den Crijch verlaten, dien hy tegen den anderen hadde,

34

^† Ende sullen alle de geheele menichte, ende een ontallijc volc te hoope comen, als wilden sy hem bestrijden.

† 4.Esd. 13.a.5 Mat. 25.c.32.

35

Maer hi sal^† staen opten top des Berchs Sions.

† Apo. 14.a.1.

36

Maer Sion sal comen, ende sal alleen bereyt getoont worden, also ghy dan hebt gesien den Berch wtgehouwen sonder handen.

37

Ende^† mijn Soon sal de volcken die ghecomen zijn, om haerder boosheyt straffen met dat onweder, om haerder booser gedachten wille,

† Iudas. 1.c.15.

38

Ende haer^† pijnen met welcke si sullen gepijnicht zijn, worden der vlammen geleken: Hy salse sonder arbeyt verderuen door de Wet^* die den vyere geleken is.

† 2.Tess. 1.b.9. 4.Esd. 9.a.9

* 2.Pet. 3.b.10.

39

⁺ Maer dat ghy gesien hebt, hoe dat hy tot hem een ander vreedsaem volc vergadert heeft,

+ E vers 39

40

Dat zijn de thien stammen, die wt haren lande geuangen geuoert waren, ten tijden des Conincx Osee,^† die Salmanaser de Coninc in Assyria geuangen heeft, ende leydese ouer dat water, ende quamen in een ander Lant.

† 4.Re. 17.a.6.

41

Maer si werden in rade dat si de Heydenen verlieten, ende trocken ouer in een ander Lant, daer noyt geen lieden gewoont en hadden:

42

Daer wilden si haer Wet ende gebruyckingen houden, die si in haren Lande noyt gehouden en hadden.

43

Maer si trocken door^‡ Euphraten henen,

‡ Gen. 2.b.14.

44

Ende Godt dede hen een teeken,^† stilde den stroom tot dat si ouer quamen:

† Exo. 14.c.21 Iosue. 3.d.16.

45

Want door dat selue Lant was eenen grooten wech, namelijc, ander half Iaer lanc: Want de selue gelegentheit heet Asareth.

46

Doen woonden si aldaer tot op den laetsten tijt. Ende als si weder wttrecken sullen,

47

Soo sal de Hoochste de Aderen des vloets weder stellen, dat si doortrecken mogen: Daerom hebt ghi veel gesien met vreden.

48

Ende die verlaten zijn van uwen volcke, dat zijn

[p. 172r]

die, die binnen mijnen eynden zijn.

49

Wanneer hy nv de menichte verderuen sal die te samen gecomen is, so sal hy zijn volc dat ouerbleuen is beschermen,

50

Ende dan sal hy hen veel teekenen toonen.

51

Doen sprac ick: HEERE, toont my, waerom heb ic den man vander See sien opcomen?

52

⁺ Doen sprac hy tot my: Also weinich als ghy weten noch doorgronden en muecht wat inde diepte der See is, also weinich muecht ghy mijnen Sone sien, oft die, die by hem zijn, tot op den tijt des daechs.

+ F vers 52

53

Dit is de wtlegginge des drooms, die ghy gesien hebt, ende daerom ghy alleen verlicht zijt:

54

Want ghy hebt uwe Wet verlaten, ende v met mijne Wet becommert,

55

Ende hebt die gesocht.^† Want ghy hebt v leuen in wijsheyt geschict, ende hebt dat verstant uwe moeder geheeten:

† 3.Reg. 3.b.9.

56

Ende daerom heb ick v den schat des Hoochsten getoont. Na drie dagen wil ic v meer toonen, ende breeder met v spreken, ende wil v sware ende wonderlijcke dinghen openen.

57

Doen ben ic gegaen int velt, Godt seer gheloeft ende ghedanckt om zijnder wonderdaden wille, die hy inden tijt dede,

58

Ende dat hy regeerde, ende dat hy inden tijt is, ende sadt daer drie daghen.