Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .x. Capittel.

¶ Een tsamen sprake Esdre ende des wijfs die hem verscheen.

1

⁺ ENde het is geschiet, doen mijn sone in de slaepcamer ghinc, so is hy neder geuallen, ende is gestoruen,

+ A vers 1

2

Doen hebben wy alle de lichten omgekeert, ende alle mijn gebueren ende medeborgheren stonden op om my te troosten: Doen ruste ick tot op den anderen dach snachts:

3

Ende doen sy alle gherustet hadden, dat sy my troosten souden, doen heb ick gherust, ende ben by nachte op gestaen, ende gheuloden, ende ben al hier in dit velt ghecomen, soo ghy dan siet:

4

Ende heb voor my genomen in de stadt niet te comen, maer hier te blijuen, ende noch te eten noch te drincken, ende sonder ophouden te trueren, claghen ende vasten, tot dat ick sterue.

5

Doen liet ic mijn ondersoeckinge ende voornemen (in welc ic was) vallen, ende sprack tot haer in gramschap:

6

Ghy sot wijf, en siet ghi ons trueren ende clagen niet, ende wat ons ghemoet?

7

Dat Sion onse Moeder gheheel truerich ende becommert is, ende dat sy gheheel vernedert ende ellendich is?

8

Te wijle dat wy nv alle trueren ende clagen (want wy zijn alle becommert) maer ghy truert van eens soons wegen?

9

Vraecht de Aerde, so sal zijt v seggen: Want sy is die te rechte beweenen soude den val, van so veel, die op haer wassen.

10

Want wt haer zijn vanden beginne alle menschen geboren, ende ander sullender comen, ende siet, sy wandelen schier alle in verderffenisse, ende haerder veel sullen wtgeroyt werden.

11

Wie souder nv te rechte meer trueren, dan die, die alsulcken grooten menichte verloren heeft? Ende niet ghy, die alleen truerich zijt van eens wegen.

12

Maer wildet ghy segghen: Mijn trueren en is niet ghelijck dat trueren der Aerden: Want ick heb de vrucht mijns Lichaems verloren, die ick met smerten gebaert hebbe:

13

Maer de Aerde na de ordinancie der Aerden alleen, datter veel in haer gegaen zijn, alsoot dan geschiet:

14

⁺ So segge ic v: In gelijckerwijse als ghy met arbeyt ende smerten ghebaert hebt, alsoo gheeft ooc de Aerde haer vrucht vanden beginne der Menschen, den genen die haer ghemaect heeft.

+ B vers 14

15

^* Ende daerom behout de smerte ende dat trueren by v seluen, ende draecht mannelijck dat v ontmoet is,

* Heb. 11.f.38. 12.a.1.

16

Ende ist dat ghy de mate ende dat eynde Gods voor gerecht ende goet schat, ende zijnen Raetslach in tijts aennemende zijt, so sult ghy oock daer in gheloeft zijn.

17

So gaet nv in de stadt tot uwen Man.

18

Doen sprac sy: Dat en doen ick niet, ick en ga in de stadt niet, maer hier wil ick steruen.

19

Doen heb ic voorder met haer ghesproken, ende heb geseyt:

20

En doet sulcx niet, maer laet v geseggen, ende volcht my: Want hoe veel toevallen heeft Sion? Soo wort doch ghetroost om des truerens wille Ierusalem.

21

Want ghy siet dat onse heyliginghe gheheel woest gheworden is, onse Altaren gebroken, oock

[p. 170r]

onsen Tempel,

22

^† Ons snaren spel ende sanc leyt neder, den Lofsanck swijcht, onse vruecht is wech geuloeyt, dat licht ons Candelaers is wtgeblust, de Arcke des verbonts is ons genomen, alle onse heylighe dingen zijn beuleckt, ende den Naem die ouer ons aengheroepen is, die is onteert, onse kinderen zijn ghelastert, onse Priesters verbrandt, ons Leuiten zijn in gheuanckenissen gheuoert, onse dochteren zijn ghescheynt, ende onse wijuen vercracht, onse gherechtighe gherooft, ende onse kinderen verdoruen, onse ionghe mannen dienen, ende onse stercke Helden zijn swac geworden,

† Iere. 5.d.33. 6.b.9. 25.b.10.

23

Ende dat den grootsten segel is, Sion is wech gedaen van zijnder eere:^‡ Want sy is ghegeuen inde handen der geender die ons haten.

‡ 4.Re. 25.a.1.

24

⁺ Ende daerom soo slaet ghy v trueren wt, ende legt wech de menichte der smerten op dat v den stercken genadich sy, ende dat v den Alderhoochsten ruste geue van uwen arbeyt ende moeyte.

+ C vers 24

25

Als ick also met haer sprack, soo lichte ende blinckte haer aensicht, soo dat ick my voor haer vreesde, ende dachte, wat is dat:

26

Ende met dien liet sy een groote stemme wt, volder vreesen, soo dat de Aerde beefde van de stemme des wijfs,

27

Ende ic mercte, ende en sach haer niet meer, maer op de selue plaetse wordt een stadt ghetimmert, ende een plecke vanden gronde ende fundament op ghetrocken. Doen verschricte ick, ende schreyde met luyder stemmen, ende sprac:

28

Waer is^† Vriel den Engel die inden beghinne tot my ghecomen is? Want hy heeft gemaect dat ic in veel van dien ondersoeckingen ende hooghe gedachten gecomen ben, ende mijn eynde is geworden tot verstoorlijcheyt, ende mijn ghebet tot smaet.

† 4.Esd. 4.a.1

29

Ende alsoo ick sulcx sprac, so quam hy tot my,

30

Ende sach my, ende ick lach als een doode, ende mijn verstant was verandert, ende hy nam my by de rechter hant, ende stercte my, stelde my op mijn beenen, ende sprack tot my:

31

Wat is v? Ende waerom is v verstant bedroeft? Ende dat verstant ws herten, ende waerom zijt ghy truerich? Ick sprac:

32

Daerom, dat ghy my verlaten hebt, ende ick hebbe^† na uwen woorde gedaen. Ic ben int velt gegaen, ende daer heb ick gesien dat ick niet segghen en can.

† 4.Es. 9.c.23.

33

⁺ Hy sprac tot my: Staet op ende weest manlijck, soo wil ick v vermanen: Doen sprac ick:

+ D vers 33

34

Spreect mijn Heere tot my, en verlaet my niet, dat ick niet te vergeefs en sterue:

35

Want ick hebbe ghesien, dat ick niet en wiste, ende ghehoort dat ick niet en weet.

36

Oft wort mijn verstant bedroghen ende mijn ghemoet?

37

Maer nv soo bidde ic v, dat ghy uwen dienaer, van dese verwonderinge toont. Doen antwoorde hy my, ende sprack:

38

Hoort my, so wil ic v onderwijsen, ende v seggen waer af dat ghy v vreest: Want den Alderhoochsten heeft v veel heymelijcke dinghen geopenbaert.

39

Hy heeft gesien dat uwen wech gherechtich is, ende dat ghy sonder ophouden truerich zijt voor v volc, ende een treffelijcke claghe doet ouer Sion:

40

Ende daerom soo verstaet dat gesichte dat ghy onlancx gesien hebt also.

41

Ghy hebt ghesien^† een wijf trueren, ende ghy hebtse getroost.

† 4.Esd. 9.e.38

42

Maer nv en siet ghy de ghedaente des wijfs niet meer, maer een stadt heeft v gedocht ghetimmert te werden,

43

Ende alsoo si v vanden val haers soons geseyt heeft, so is nv dit het bescheydt:

44

Dat wijf die ghy ghesien hebt, dat is Sion:

45

Maer dat si v gheseyt heeft, dat si dertich iaren onuruchtbaer ende sonder baren gheweest heeft, dat zijn de dertich Iaren, in welcke in haer niet geoffert en is.

46

Maer nae dertich Iaren^† heeftse Salomon ghetimmert, ende heeft geoffert. Doen heeft de onuruchtbare eenen Soon gebaert.

† 3.Regum. 6.a.1.

47

Also sy v dan geseyt heeft, dat si hem heeft met arbeyt opgeuoet, dat is de wooninge geweest tot Ierusalem.

48

⁺ Maer dat de soon gestoruen is in haerder Cameren, dat is den val Ierusalems.

+ E vers 48

49

Ende ghy hebt haer gelijckenisse gesien, hoe si om haren soon truerde, ende dat ander dat v ghemoet is, dat hebbe ic v geopenbaert.

50

Ende nv siet God dat ghy van herten truerich zijt, ende lijdet van herten voor haer, so heeft hy v ooc haer claerheyt getoont, ende de schoonheyt haerder cieragie.

51

Ende daerom hebbe ick v gheheeten opten velde blijuen, daer gheen huys ghetimmert en is.

52

Want ic wiste dat de Alderhoochste v dit woude toonen,

53

Daerom heet ic v op dat velt gaen, daer geen fondament noch bouwinghe en is.

54

Want in de plaetse daer de Alderhoochste zijn stadt toonen wilde, daer en sal geens menscen gebou zijn.

55

Ende daerom en vreest v niet, v herte en verschricke niet, maer gaet binnen, ende siet dat eerlijc ende schoon ghebou, ende hoe groot dattet is, ende hoe groot dattet v dunct na de mate der oogen,

56

Ende dan sult ghy hooren so veel als uwe ooren mogen vaten.

57

Want ghy zijt voor veel ander salich, ende zijt ghenoemt byden Alderhoochsten, als de weynige:

58

Maer morgen nacht sult ghy hier blijuen, so sal v de Alderhoochste der hooger dingen gesichte toonen, die hy doen sal den genen die opter Aerden in de laetste tijden woonen sullen. Doen hebbe ic den seluen nacht geslapen, so hy my beuolen hadde.