Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Een tsamen sprake Esdre ende des Enghels met malcanderen.

1

⁺ MAer van de teeckenen merct alsoo. Nemet waer, het sullen de dagen comen, dat die ghegrepen sullen werden, die op Aertrijcke woonen in een groot ghetal, ende den wech der waerheyt sal verborghen zijn, ende dat landt sal sonder trouwe zijn:

+ A vers 1

2

^† Maer de boosheyt sal de ouerhant nemen, also ghijt dan nv siet, ende alsoo ghijt ouer lanck ghehoort hebt.

† Mat. 24.a.12 1.Ioan. 5.c.19

3

Ende dat Landt dat ghy nv siet regeren, sult ghy haest ydel sien.

4

Maer gheeft v Godt dat leuen, soo suldy nae den derden Crijchs horen sien, dat de Sonne snellijck des nachts sal schijnen, ende de Mane driemael inden dach:

5

Ende van het hout sal bloet druypen, ende den steen sal zijn stemme gheuen, ende dat volck sal onrustich zijn,

6

Ende de ghene sal regeren, die si niet en meynen, die opter Aerden woonen, ende dat gheuoghelte sullen haer plaetse veranderen,

7

Ende de Sodomitsche See sal zijn Visschen verworpen, ende sal des nachts een gheruysch gheuen, dat niet veel en sullen kennen, maer si sullen alle dat gheruysch hooren.

8

⁺ Het sullen oock schrominghen zijn ouer al, ende dat vier sal wtgaen, ende de dieren inden woude sullen wech trecken, de Wijuen die haer cranckheyt hebben, sullen wonder baren,

+ B vers 8

9

Ende inde soete wateren sullen bitter wesen:^† Den eenen vrient sal teghen den anderen strijden: Dan sal alle beuindelijcheyt ende verstant verborghen zijn ende afghescheyden in haer Camer,

† 4.esd. 6.c.24 Miche. 7.a.6 Matt. 10.c.35.

10

Ende men sal van veel vraghen, maer niet vinden: Dan sal ongherechticheyt ende onmatelijckheydt op Aerden de ouerhant nemen.

11

Het een Lant sal dat ander vraghen ende spreken: Lieue, isser gerechtigheydt door v ghetooghen? Soo salt segghen: Neen.

12

In dien tijt sullen de menscen hopen, maer niet vercrijghen: Arbeyden sullen sy, maer haer weghen en sullen haer niet schicken.

13

Alsulcke teeckenen v te seggen, is my toeghelaten,^* ende waer ghy voorder bidden sult, ende weenen als nv, ende seuen dagen vasten, so sult ghy noch grooter hooren.

* 4.Esd. 6.c.31

14

Doen ben ick ontwaect, ende een verschricken ghinck door mijnen gheheelen Lijue, ende mijn herte was swack ende vreesachtich, soo dat ick schier versaecht was,

15

Doen hief my de Enghel op die ghecomen was, om met my te spreken, die stercte my, ende stelde my weder op mijn voeten.

16

⁺ Inden tweeden nacht quam tot my Sealtiel de Hooftman int volck, ende sprack tot my: Waer hebdy gheweest? Hoe zijt ghy so truerich?

+ C vers 16

17

En weet ghy niet dat v Israel beuolen ende betrout is, int Lant haerder gheuanckenisse?

18

So staet op, ende eet, ende en verlaet ons niet, als een Herder de Schapen den Woluen.

19

Doen sprack ick tot hem: Gaet van my, ende en naect gheensins tot my, ende hy hoordet: Ende also ick seyde, also ghinc hy van my.

20

Doen vaste ick seuen daghen, huylde ende weende, ghelijck my

[p. 166v]

dan Vriel de Engel hadde beuolen.

21

Na seuen daghen aenuocht my mijn gedachte, ende beswaerde my,

22

Doen ontfinc mijn herte den gheest des verstants, ende begoste weder te spreken met den Alderhoochsten, ende sprack:

23

O heerschappende HEERE, wt alle wouden ende houten der Aerden, ende wt allen boomen, hebt ghy eenen eenighen wijngaert wtghelesen:

24

Ende wt allen Landen des gantschen Aertbodems hebdy v eenen graft wt verlesen: Ende wt alle bloemen der Aerden, hebt ghy v een Lelie vercoren:

25

Wt alle diepten der See hebdy v een beke gheuult: Wt alle ghetimmerde steden hebdy v gheheylicht Sion:

26

Wt alle geuogelte hebdy v een^† duyue genoemt: Wt allen Vee een^* Lammeken:

† Math. 3.b.16 10.b.16.

* Ioan. 1.c.29 1.Cor. 5.b.6.

27

Wt allen volcken een volck, ende den volcke (tot welck ghy eenen lust hebt gehadt) hebt ghy een Wet ghegeuen, dat van allen beproeft is.

28

⁺ Ende waerom hebdy dan nv dit eenich volc velen gegeuen? Ende ouer de eenige wortel hebdy eerst ander bereyt, ende waerom hebt ghi dat eenich volc in veel verstroyt?

+ D vers 28

29

Die vertreden haer, ia die, die uwe beloeften altijt wedergestreden hebben, ende uwe verbont noyt gelooft en hebben.

30

Ende oft ghi alschoon uwen volcke Viant waert, so soudijt met uwer hant straffen.

31

Doen ick nv dese redenen wtgesproken hadde, soo is de Engel tot my gesonden worden, die den voorgaenden nacht tot my gecomen was,

32

Ende heeft tot my gheseyt: Hoort na my, ende luystert wat ic segge, so wil ick v voort segghen.

33

Doen sprac ic: Segt op mijn HEERE. Doen sprack hy tot my: Ghi wort seer becommert ende beroert van Israels wegen: Hebt ghy dat volck lieuer, dan den genen diet gemaect heeft?

34

Ick sprack: Neen HEERE, wt smerten ende medelijden hebbe ick ghesproken. Mijn nieren benauwen my tot allen stonden, dat ick geerne beuinden wilde den wech des Alderhoochsten, ende eensdeels doorgronden zijn oordeel.

35

Hy sprac tot my: Dat en vermoecht ghy niet. Ic sprac: Waerom HEERE? Waer toe ben ick dan gheboren?^† Waerom en was my dan de baermoeder mijnder Moeder niet een graf? So en hadde ick doch de ellendicheyt, ende den commer Iacobs niet gesien, ende de moeyte mijns volcx Israels.

† Iere. 20.d.17.

36

⁺ Hy sprack tot my: Telt my, dat noch niet gecomen en is: De druppelen die henen gheuloyt zijn vergadert my weder te samen: De drooge bloemen maect my weder groene:

+ E vers 36

37

Dat besloten is ontsluyt my, ende de winden die opghesloten zijn, brengt my ten voorschijne. Toont my dat beelde der stemmen: Dan so wil ic v toonen, daerom dat ghy arbeyt ende moeyte hebt te vraghen ende te weten.

38

Ick sprac: O heerschappende HEEre, wie can dat gheweten? Dan alleen de gene die metten menschen gheen wooninghe en heeft?

39

Nv ben ick een sot, hoe mach ick dan van dien dingen gespreken daer ghy na vraecht?

40

Doen sprack hy tot my: Alsoo ghy dier dingen geen doen en moecht die ick geseyt hebbe, alsoo en moecht ghy ooc mijn oordeel niet geuinden, ende int eynde de liefde die ic mijnen volcke beloeft hebbe.

41

Ick sprac: HEERE, ghy zijt ymmers den ghenen na die geen eynde en hebben, ende wat sullen dye doen die voor my gheweest zijn, oft wy die nv zijn, oft die na ons wesen sullen?

42

Doen sprac hy tot my: Ic wil mijn oordeel gelijcken by eenen Rinc. Alsoo daer de lancsaemheyt der laetster niet en is, also en is oock niet de snelheyt der voorgaender.

43

Ick sprac: En mocht ghy niet die gemaect zijn, ende die, die nv zijn, ende die toecomende zijn in eens maken, op dat ghy v oordeel snelder ende eer vertoont?

44

⁺ Doen antwoorde hy my, ende sprac: De Creatuere en mach den Schepper niet ouerloopen, De werelt en mach ooc niet dragen op eenmael die gheschapen sullen werden.

+ F vers 44

45

Doen sprac ic: Hoe hebdy dan uwen knecht gheseyt, dat ghy Leuendichmaker leuendich ghemaect hebt de Creatueren in eens, ende de Creature die lijdet, also mochtet ooc nv dragen den teghenwoordigen in eens?

46

Hy sprac tot my: Vraecht de Baermoeder der vrouwen, ende segt tot haer Wanneer ghi baert, waerom en doedy dat niet op eenen tijt, maer na malcanderen? Bidt haer, dat sy thien kinderen teenemael bare.

47

Ick sprack: Sy en vermacht niet, maer sy moet het een na den anderen doen.

48

Doen sprack hy: Alsoo hebbe ick oock der Aerden een baermoeder ghegeuen, den genen die op haer ghesaeyt zijn, na den loop des tijts.

49

In gelijcker wijse als een Ionck kint dat niet en can baren, dat de oude bare: Also heb ick de werelt die van my geschapen is, geordineert.

50

⁺ Doen vraechde ic, ende sprack: Mits dat ghy my nv eenen wech ghegeuen hebt, soo wil ick voor v spreken: Want onse Moeder van welcke ghy my gheseyt hebt, is nog Ionc, ende nv ghenaeckt sy dat Ouderdom.

+ G vers 50

51

Hy sprac: Vraecht de ghene die baert, soo sal zijt v seggen.

52

Spreect tot haer die ghy nv gebaert hebt: Waerom en zijn sy niet ghelijck den ghenen die voor v gheweest zijn, maer sy zijn van cleynen Lidtmaten?

53

So sal sy v antwoorden: Anders zijn sy die, die inde iuecht der stercten gheboren zijn, ende anders die, die in dat Ouderdom, als de baermoeder nv afnemet.

54

Soo merct ghy nv, dat ghy cleynder zijt der Lidtmaten haluen, dan die, die voor v geweest zijn,

55

Ende die na v comen, cleynder dan ghy, als schepselen die nv beginnen oudt te worden, ende de stercte der iuecht ouer ghegaen zijn.

56

Doen sprack ick: HEERE, Ick bidde v, hebbe ick genade voor uwen oogen gheuonden, so toont uwen knecht, door wien besoeckt ghy uwe Creature?