Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vj. Capittel.

1

⁺ INt tweede Iaer des grooten Conincx Artaxerxes, op den eersten Dach der Maent Nisan,

+ A vers 1

2

Doen hadde Mardocheus die een Iode was, een Sone Iairi, des soons Semei, des soons Kis, vanden Stamme BenIamin, eenen^* Droom,

* 4.Esd. 11.a.1. Danie. 7.a.1.

3

Ende woonde inde Stadt Susan, een eerlijck Man, ende in dat Coninclijcke Hof in goeden aensien.

4

^† Maer hy was van de gheuanghen een, die NebucadNezar de Coninck te Babel, wech gheuoert hadde van Ierusalem, met den Coninc^* Iechonia, de Coninck van Iuda. Ende dit was zijnen Droom.

† 4.Regum. 24.d.14.

* Iere. 24.a.1.

5

⁺ Daer verhief hem een gheroep, ende bulderinghe, Donderen ende Aertbeuinghe op Aerden.

+ B vers 5

6

Ende siet, daer waren twee groote Draken, die ghinghen teghen malcanderen om te strijden. Ende dat geroep was groot,

7

Soo dat alle Landen haer op maecten, om te strijden teghen een Heylich volck.

8

Ende het was eenen dach van groote duysternisse, droeffenisse, iammer ende angste, ende daer was een groot iammer ende verschrickinge op Aerden.

9

Ende dat Heylighe volck was seer bedroeft, ende vreesden hen voor haer ongheluck, ende hadden haer nv haers Leuens ghewaecht.

10

Ende si riepen tot Godt. Ende nae sulcken gheroep, soo spranck eenen grooten Waterstroom wt een cleyne Fonteyne.

11

Ende de Sonne ghinck op, ende het wert licht, ende de Elendighen die wonnen ende brachten de Stouten om.

12

Als nv Mardocheus op waecte nae den droom, soo dacht hy, wat Godt daer mede meynde. Ende behiel den droom in zijn herte,

13

Ende bedacht hem ouer, tot inden nacht, ende had gheerne geweten, wat den droom bediede.

14

Ende Mardocheus sprac: Godt heeft dat altemael soo gheschickt: Ick dencke aen mijnen Droom, ende het is euen alsoo gheschiet, als my ghedroomt heeft.

15

De cleyne Fonteyne, die eenen grooten Waterstroom wert, doen de Sonne scheen, ende licht wert:

16

⁺ Dat is Esther,^† welcke de Coninc tot een Echte vrouwe ghenomen, ende tot een Coninginne ghemaect heeft.

+ C vers 16

† 1.Hest. 2.d.17

17

De twee Draken, dat zijn Haman ende ick, Die eene bediet de Heydenen, die by malcanderen quamen, ende den Name der Ioden heel vernielen wilden.

18

De andere bediet mijn volck Israel, dat tot den HEEre riep, ende de HEERE holp zijn volck, ende verloste ons van dit ongeluck.

19

Hy^† doet groote Teeckenen ende Wonder [daden] onder de Heydenen: Wandt hy heeft altijt een onderscheyt ghehouden,

† Danie. 6.e.27

[p. 155r]

tusschen zijn volc ende den Heydenen.

20

Ende wanneer den tijt gecomen is, dat de Heydenen op het alder stoutste, ende wy op het alder swacste geweest zijn, ende dat Godt heeft willen ordeelen:

21

Soo heeft hy aen zijn volck gedacht, ende zijn Erue de^† ouerwinninge ghegheuen.

† 1.ma. 2.e.44.

22

Ende dese dagen salmen houden inde Maent Adar, op den veerthienden ende vijfthienden dach der seluer Maent, in alle vruechden ende met groote neersticheyt, wanneer dat volc by malcanderen coemt.

23

Ende sullen eewichlijc also gehouden werden onder dat volc Israels.

¶ Eynde der stucken in Esther.