Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Vanden seuen Broederen, ende hare Moeder, een eerlijck ende Mannelijcke daet, hoe dat si lieuer storuen, dan si den Godtloosen Coninck ghehoorsaem wilden zijn, des HEEren ghebot te ouertreden. | |
1Ga naar margenoot+ DAer werden oock seuen Broeders, met hare Moeder gheuanghen,Ga naar margenoot* ende met gheesselen, ende riemen ghegeesselt, ende ghedwonghen vanden Coninc, datseGa naar margenoot† Vercken vleesch eten souden, dat haer in de Wet verboden was. | |
2Doen seyde de Oudtste onder haer, alsoo: Wat wilt ghy veel vraghen, ende van ons weten? Wy willen eer steruen, dan wat teghen onse Vaderlijcke Wet te doen. | |
3Doen vergramde de Coninc, ende gheboot: Men soude haestelijck Pannen ende Ketelen, ouer dat vier setten. | |
4Alsmen dat ghedaen hadde, doen gheboot hy: Men soude den Outsten de Tonghe wtsnijden, ende de handen ende | |
[pagina 148r]
| |
voeten af houwen, dattet de andere Broeders ende de Moeder aensaghen. | |
5Als hy nv [rontom] alsoo stomp afghecort was, soo liet hy hem tot dat vier brengen, ende inde Pannen braden. Ende als de vlamme rondtom inde Panne sloech, | |
6Doen vermaendense haer onder malcanderen, ooc met hare Moeder, datse souden onuersaecht steruen, ende spraken: Godt de HEEre sal dat recht aensien,Ga naar margenoot+ ende ons ghenadich zijn, alsGa naar margenoot† Moses betuycht in zijn Liet: Ende hy is sine knechten ghenadich. | |
7Als de eerste soo verscheyden was, doen brachtemen den tweeden oock henen, op datse hare moetwillicheydt met hem mochten drijuen, Ende toghen hem de huyt [zijns hoofts] metten hayre af, Ende vraechden hem, oft hy Vercken vleesch eten woude, oft dat gantsce Lijf, met alle lidtmaten laten martelen? | |
8Maer hy antwoorde op sine sprake, ende seyde: Ick en wils niet Doen: Doen namense hem, ende martelden hem, ghelijck als den eersten, | |
9Als het nv met hem in zijn laetste was, sprack hy: Ghy veruloecte Mensche, ghy neemt my wel dat tijtlijcke leuen, Maer de HEERE alder werelt, sal ons, wy die om zijns Wets wille steruen,Ga naar margenoot* weder opwecken tot een eewich leuen. | |
10Daer nae namense den derden, ende bedreuen oock hare moetwillicheydt met hem. Ende als zijt van hem eyschten, doen reycte hy de Tonghe vrij wt, ende stack de handen voort, ende sprack vrijmoedich: | |
11Dese lidtmaten heeft my Godt vanden Hemel ghegheuen, Daerom wil icse gheerne weder laten varen om zijns Wets wille, want ick hope, hy salse my wel weder gheuen: | |
12Maer de Coninc ende sine Dienaers, verwonderden haer, dat de Ionghelinck so vrijmoedich was, ende de Martelie soo gheheel niet met allen en achte. | |
13Ga naar margenoot+ Als nv dese oock doot was, soo pijnichdense den vierden oock, ende gheesselden hem. | |
14Maer doen hy nv steruen woude, sprack hy: Dat is eenen grooten troost, dat wy hopen, wanneer ons de Menschen dooden, dat ons Godt weder opwecken sal. Maer ghy en sult niet weder opghewect werden,Ga naar margenoot* totten leuen. | |
15Daer nae namense den vijfsten, ende gheesselden hem ooc, die sach Antiochum aen, ende sprack tot hem: | |
16Ghy zijt een mensche, ende moet steruen. Maer ouermits dat ghy gheweldich zijt opter Aerden, soo doet ghy wat ghy wilt. Maer dat en sult ghy v niet inden sin nemen,Ga naar margenoot* dat ons Godt gantschelijck verlaten heeft. | |
17Verwachtet eenen cleynen tijt, soo sult ghy beuinden, hoe machtich dat Godt is,Ga naar margenoot* die v ende v gheslachte plaghen sal. | |
18Nae desen brachtense den sesten oock daer toe: De selue seyde oock, doen hi nv steruen soude: Ghy en sult my soo niet bedrieghen:Ga naar margenoot† Wandt wy hebben dit lijden wel verdient, daerom dat wy ons aen onsen Godt besondicht hebben, ende hy handelt verschrickelijck met ons, | |
20Maer het was een groot wonder aen de Moeder, ende is een exempel dat wel weerdich is, datment van haer schrijue: Want si sach hare Sonen alle seuen, op eenen dach, nae malcanderen martelen, ende verdroech dat met grote verduldicheyt, om des hopens wille, welcke sy tot Godt hadde. | |
21Ga naar margenoot+ De welcke haer soo moedich maecte, datse den eenen Soon nae den anderen, op hare sprake trooste, ende greep een manlijck herte, ende sprack tot hen: | |
22Ick ben ymmers uwe Moeder, ende heb v gebaert, maer den Adem ende dat leuen en heb ick v niet ghegheuen, noch uwe lidtmaten alsoo ghemaect. | |
23Daerom sal de ghene,Ga naar margenoot* welcke de werelt ende alle menschen geschapen heeft, v den Adem ende dat leuen weder ghenadelijck gheuen,Ga naar margenoot† ghelijck als ghy dat nv tegenwoordich, om zijns Wets wille, waghet ende ouergheeft. | |
24Doen Antiochus dit hoorde, so meynde hy: Datse hem verachte ende bespotte op hare sprake. Ende nam den Ioncsten Sone voor hem, die noch ouergebleuen was, ende vermaende hem met goede woorden, ende beloofde hem met eenen Eedt: Waert dat hy van sine Vaderlijcke Wetten aftreden wilde, So soude hy eenen ghenadighen Heere aen hem hebben, ende woude hem rijck, ende een Heere van hem maken. | |
25Als hy hem niet en woude laten becouten, soo liet de Coninck de Moeder voor hem comen, ende vermaendese, datse doch den Sone wilde becouten, op dat hy int leuen behouden mocht werden. | |
26Ga naar margenoot+ Als hyse met veel woorden gebeden hadde, doen seydese tot hem, si wilde dat doen. | |
27Maer si spotte slechs met den Tyran: Want si ghinck tot den Sone, ende sprack heymelijck op hare sprake met hem, ende seyde: Ghy mijn lieue kint, dat ick negen maenden onder mijn herte ghedraghen, ende by drie Iaren ghesoocht, ende met groote moeyte opgeuoet hebbe, ontfermt v doch ouer my: | |
28Siet aen Hemel ende Aerde, ende al wat daer in is.Ga naar margenoot† Dit heeft Godt altemael van niet ghemaect, ende wy menschen zijn oock alsoo ghemaeckt. | |
29DaeromGa naar margenoot* en vreest v niet voor desen Buele, maer sterft gheerne, ghelijck als uwe Broeders, op dat v de ghenadighe Godt met uwen Broederen,Ga naar margenoot† weder leuendich maecke, ende my weder gheue. | |
30Als de Moeder met den Sone noch alsoo sprack, doen seyde de Ionghelinck: Waer nae wacht ghy? En wilt niet dencken, dat ick desen Tyran hier in wil ghehoorsaem zijn: Maer ick wil de Wet houden, welcke onsen Vaderen doorGa naar margenoot† Mosen ghegheuen is. | |
31Maer ghy, die den Ioden alle verdriet aen doet,Ga naar margenoot* ghi en sult onsen HEERE Godt niet ontloopen: | |
[pagina 148v]
| |
33Ende hoe wel de leuendighe God,Ga naar margenoot* een weynich op ons toornich is, endeGa naar margenoot‡ ons straft ende castijt. Soo sal hy nochtans sine knechten wederom genadich werden. | |
34Maer ghi Godloose veruloecte mensche, en verheft v om uwe ghewelt niet te seer, ende en verlaet v niet op de ydele hope, dat ghy de kinderen Godts veruolcht: | |
35Wandt ghy en zijt dat oordeel des Almachtigen Gods,Ga naar margenoot* die alle dinck siet,Ga naar margenoot† noch niet ontloopen. | |
36Mijne Broeders, die haer eenen cleynen tijt hebben laten martelen,Ga naar margenoot‡ die verwachten nv dat eewighe leuen,Ga naar margenoot* na de beloftenisse Gods. Maer ghy sult na dat oordeel Gods ghestraft werden, als ghy met uwe hoochmoedicheyt verdient hebt. | |
37Ga naar margenoot+ Ende ick wil mijn Lijf ende leuen, om mijnder Vaderen Wetten wille, wech gheuen ghelijck als mijne Broeders, ende tot Godt roepen, dat hy zijn volck gheringe genadich wil zijn. Maer ghy sult noch selueGa naar margenoot† door groote martelie ende ellendicheyt bekennen moeten, dat hy alleen de rechte Godt is. | |
38Maer Godts toorne, sal aen my ende mijne broeders ophouden: De welcke te recht ouer onsen gheheelen volcke ghegaen is. | |
39Ga naar margenoot* Doen dit de Coninck hoorde, werdt hy dul, ende wtsinnich, ende liet hem noch seerder martelen, dan de andere: Wandt het verdroot hem, datse hem noch daer toe bespotten. | |
40Alsoo is dese oock fijn ghestoruen, ende heeft alle zijnen troost op Godt gheset. | |
41Ten laetsten werdt de Moeder oock ghericht. | |
42Dit sy nv ghenoech van de Heydensche Offeren, ende grouwelijcke martelie. |
|