Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ Sy vermanen dat Godt haer te recht straft, Ende si roepen Godt den HEERE aen, dat hijt haer vergheuen wille.

1

⁺ ENde de HEEre^† heeft zijn woort ghehouden dat hy gesproken heeft tot ons, ende onse Richters, Coninghen ende Vorsten, die Israel regeren souden, ende tot die van Israel ende Iuda.

+ A vers 1

† Danie. 9.b.12

2

Ende heeft sulcke groote straffe ouer ons laten gaen, desghelijcken onder den gantschen Hemel niet geschiet en is, als ouer Ierusalem gegaen is,^† ghelijck als in de wet Mosi gheschreuen staet:

† Deut. 28.e.53. 4.Re. 6.f.28. Leuit. 26.d.29

3

Dat een mensche, zijns Soons ende zijns dochters vleesch eten soude.

4

Ende hy gafse wech tot knechten, in alle Coninckrijcken, die rontom her liggen, tot een versmaetheyt, ende tot eenen vloeck, onder alle volcken, die rontom ons zijn, onder welckense de HEEre verstroyt heeft.

5

Ende si werden altijt meer tonder gedruct, ende en connen niet weder op comen:⁺ Want wy hebben ons besondicht aen den HEEre onsen Godt, in dat ghene, dat wy zijn stemme niet ghehoorsaem gheweest en hebben.

+ B vers 5

6

^* De HEEre onse God is rechtueerdich, maer wy ende onse Vaderen draghen wel te recht onse schande, ghelijct nv tegenwoordich toegaet.

* Baruc. 1.d.15. Daniel. 9.a.7

7

^† Alle dat ongeluck dat de HEEre teghen ons gesproken heeft, dat is ouer ons ghecomen,

† Ierem. 1.b.14 4.a.6. 5.c.15. 7.b.14. 8. 15. 16.

8

Ende wy en hebben den HEERE niet ernstelijc gebeden, dat hem een yegelijc bekeert hadde van de gedachten zijns boos herten.

9

Ende de HEERE heeft ouer ons gewaect tot ongeluc, dwelc hy ouer ons heeft laten gaen:^† Wandt de HEERE is rechtueerdich in alle sine wercken, die hy ons heeft gheboden.

† Baruc. 1.d.15.

10

^* Maer wy en waren zijn stemme niet ghehoorsaem, dat wi gewandelt hadden nae de gheboden des HEEREN, die hy ons ghegheuen heeft.

* Ierem. 7.c.22.

11

^+† Ende nv O HEEre Godt Israels, ghy die v volck wt Egipten landt gheuoert hebt, met een stercke hant met grote macht, ende hooge ghewelt, door teekenen, ende wonder, ende hebt v eenen Naem gemaect, als hy nv teghenwoordich is.

+ C vers 11

† Daniel. 9.c.15

12

^* Wy hebben ymmers gesondicht, ende zijn (eylacen) godloos geweest, ende hebben ghedaen tegen alle uwe geboden.

* Iere. 14.d.20 Psal. 106.a.6 Iudit. 7.e.20. Tren. 3.d.42.

13

Och HEERE onse Godt, laet af van uwe grimmicheyt ouer ons, want wi zijn seer weynich geworden, onder de Heydenen, daer ghy ons henen verstroyt hebt.

14

^* Verhoort O HEEre, ons ghebet, ende onse ernstige bidden, ende helpt ons om uwen twille, ende laet ons genade vinden, by den genen die ons wech geuoert hebben.

* 2.Par. 6.e.29

15

Op dat de gheheele werelt mach bekennen, dat ghy HEEre onse Godt zijt: Want Israel ende zijn saet, is doch na v genoemt.

16

^† Siet HEERE van uwen Heylighen huyse, ende gedenct doch aen ons. Neycht uwe ooren herwaerts, ende hoort doch, doet dijne ooghen op O HEEre ende siet doch.

† Deut. 26.c.15. Esaie. 64.b.9

17

^† Want de dooden inder Hellen, welcker gheest wt haren lijue gheuaren is, die en beroemen de heerlijckheyt ende gherechticheyt des HEEren niet:

† Psal. 115.b.17 Esaie. 38.d.18 Eccle. 17.c.28.

18

Maer een siele die seer bedroeft is, ende vernedert ende iammerlijck daer henen gaet, ende hare oogen by na wt geweent heeft,^* ende hongerich is, die prijset HEEre uwe heerlijcheyt ende gerechticheyt.

* Math. 5.a.6.

19

⁺ Ende nv HEEre onse God, wy liggen voor v met onsen gebede,^† niet van wegen der gherechticheyt onser vaderen ende onser Coninghen,

+ D vers 19

† Titum. 3.a.5.

20

Maer om uwe bermherticheydt wille. Naedemael ghy uwe grimmicheyt ende uwen toorne hebt ouer ons laten gaen,

21

Als ghi door de Propheten uwe knechten gesproken hebt, ende geseyt: Soo spreect de HEEre:^* Neycht uwe schouderen, ende gheuet v onder den Coninc tot Babel, so sult ghy int Lant blijuen, het welck ick uwen vaderen ghegheuen hebbe.

* Ierem. 27.a.8 b.11.

22

Maer ist dat ghy de stemme des HEEren niet ghehoorsaem en zijt, v den Coninck tot Babel te ondergheuene,

23

^† Soo wil ic in de Steden Iuda, ende van Ierusalem wech nemen, dat gheluyt der vruechden ende blijschappen,^* ende de stemme des Bruydegoms ende der Bruyt,^† Ende dat gheheele Lant sal woest staen, ende niemant en sal daer in woonen.

† Ierem. 7.d.33 16.b.9. 25.b.10

* Apoca. 18.e.23

† Leui. 26.e.32 Esaie. 1.a.7.

24

Maer wy en hoorden uwe stemme niet, dat wy ons den Coninck tot Babel onderworpen hadden. Daerom hebt ghi v woort ghehouden, dat ghy ghesproken hebt door de Propheten uwe knechten:^+† Datmen dat ghebeente onser Coninghen, ende dat ghebeente onser Vaderen wt haren grauen gheworpen ende verstroyt heeft,

+ E vers 24

† Iere. 7.d.34.

25

Datse des daechs in de Sonne, ende des nachts inden dauwe gelegen hebben, ende zijn gheheel iammerlijck om gecomen,^* door honger, sweert, ende gheuanckenisse.

* Iere. 24.b.10. 27.a.8. Ezech. 6.c.11.

26

Ende om de misdaets wille, des huys Israels ende des huys Iuda, hebt ghy v huys, daermen uwen Naem in aengheroepen heeft, soo verstooren laten, als het heden sdaechs voor ooghen schijnt.

27

Ende ghy HEEre onse Godt, hebt gheheel ghenadichlijc, ende nae alle dijne groote bermherticheyt, met ons ghehandelt,

28

Als ghy door Mosen uwen knecht gesproken hebt, op den dach doen ghy hem geboot, uwe Wet te scrijuen voor de kinderen Israels, ende spraect:

29

^† Ist dat ghy mijn stemme niet en hoort, so sal

† Deut. 4.d.27 28.f.62.

[p. 129v]

ghewisselijck desen hoope, die een groote menichte is, seer cleyn werden onder de Heydenen, daer ickse henen verstroyen wil: Wandt ick weet doch wel, datse my niet hooren en sullen,^* wandt het is een hertneckich volck.

* Exodi. 32.c.9. 33.a.3.

30

Maer^† si sullen haer weder bekeeren, in dat lant, daer si gheuanckelijck in zijn, ende sullen bekennen, dat ic de HEERE hare God ben,

† Deu. 4.e.29 30.a.2.

1[31]

Ende ic wil haer een verstandich hert gheuen, ende ooren, die daer hooren. Als dan sullen si my prijsen int Lant, daer si gheuanckelijc in zijn,

32

Ende sullen aen mijnen Naem ghedencken, ende haer van haren herden necken, ende van haren sonden bekeeren:

33

Wandt si sullen daer aen ghedencken, hoe het haren vaderen gegaen is, die voor den HEERE sondichden.

34

Ende ic wilse weder brenghen in dat Lant, dat ick haren vaderen, Abraham, Isaac ende Iacob ghesworen hebbe, ende si sullen daer in heerschappen. Ende ick wilse vermeerderen, ende niet verminderen,

35

^† Ende wil een eewich verbont met haer maken,^* dat ick haren God wil zijn, ende si mijn volck. Ende ick en wil voortaen mijn volc niet meer verdrijuen wt dat Landt, dat ick haer ghegheuen hebbe.

† Iere. 32.e.40. Hebre. 8.b.8.

* Iere. 24.b.7 30.d.22. 31.f.33