Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xlvj. Capittel.

¶ Van Iosua den Hooftman, ende zijn redelijcke daden. Van sinen medegeselle Caleb: Van de Rechters ende Ouersten in Israel, tot op Samuel die een getrouwe Propheet ende Ouerste was onder Godts volck.

1

⁺ IEsus^† Naue was een Helt inden strijt, ende een Propheet na Mose,

+ A vers 1

† Iosue. 1.a.5. Num. 27.d.18 Deut. 34.b.9.

2

^* Die groote victorie hadde voor de wtuercoren Godts (ghelijck sinen Naem mede brengt) ende wreectese aen de Vianden, vanden welcken si aengegrepen werden, op dat Israel zijn erue vercrijgen soude.

* Iosu. 12.b.7.

3

Hy heeft eere vercreghen,^* doen hy de hant wtreckte, ende dat Sweert wt track teghen de steden.

* Iosue. 8.d.18.

4

Wie heeft oyt soo vrijmoedich ghestaen? Hy vinck de Vianden des HEEren.

5

Om zijnent wille^† stont de Sonne stille, ende eenen dach wert alsoo lanck als twee.

† Iosue. 10.c.11.

6

Hy riep den Alderhoochsten ende Machtighen aen, doen hy zijn Vianden ouer al benaude. Ende de HEEre de groote verhoorde hem, ende liet seer^† groote hagelsteenen vallen op de Vianden,

† Iosue. 10.c.11.

7

8

Ende sloech de teghenpartijers doot, doen si af trocken. Ende de Heydenen werden gewaer, wat dese voor gheschut hadden, ende dat de HEEre selue teghenwoordich inden strijt ware. Ende hy iaechde den gheweldighen nae.

9

⁺ Ende ter tijt Mose,^* dede hy ende Caleb de sone Iephune een goet werc, doen si stonden teghen den hoop, ende beletteden den volcke de sonde, ende stilden den schadelijcken oproer.

+ B vers 9

* Num. 14.a.6 2.Mac. 2.f.56

10

Daerom^† zijn sy oock beyde alleene behouden, onder ses hondert duysent mannen, ende hebben dat volc tot der erue gebracht, int Lant, daer Melck ende Honich in vloeyt.

† Nu. 14.c.24. Deut. 1.c.36.

11

Ende de HEEre^† behielt Caleb by lijfs crachten, tot in zijn Ouderdom. Dat hy op tooch op dat geberchte int lant, ende zijn saet dat erfdeel besat,

† Iosue. 14.c.11

12

Op dat alle kinderen Israels sien souden, hoe goet dattet is, den HEEre ghehoor gheuen.

13

14

Ende de^† Rechters een yeghelijc na sinen naem, die geen Afgoderie en bedreuen, noch vanden HEEre niet af en vielen, worden ooc ghepresen.

† Iudicum al duere.

15

^† Haer ghebeenten groeyen noch altijts daer sy ligghen, ende haren naem wort gepresen in haren kinderen, op den welcken hy gheerft is.

† Eccli. 49.b.12

16

⁺ Ende Samuel de Propheet des HEEREN van sinen Gode bemint,^* rechtede een Coninckrijcke aen, ende salfde Vorsten ouer zijn volck.

+ C vers 16

* 1.Reg. 10.a.1. 16.c.13.

17

Ende^† oordeelde de ghemeynte nae de Wet des HEEREN, ende de HEEre sach Iacob wederom aen.

† 1.Reg. 12.a.1.

18

Ende de Propheet wert oprecht, ende getrouwe beuonden, ende men bekende dat zijn Prophetien sekerlijck waer werden.

19

^† Hy riep den HEEre den Machtighen aen, doen hy zijn Vianden ouer al benaude, ende Ionghe Lammeren offerde.

† 1.Reg. 17.b.9

20

Ende de HEEre donderde vanden Hemel af, ende liet hem hooren in een groot onweder,

21

Ende sloech de

[p. 127r]

Vorsten te Tyro, ende alle Heeren der Philistijnen,

22

Ende voor zijn eynde eer hy sterf,^* betuychde hy voor den HEERE, ende sinen Ghesalfden, dat hy van gheene menschen, ghelt, oock niet eenen schoen, ghenomen en hadde, ende gheen mensche en conde hem van yet beschuldighen.

* 1.Regum. 12.a.3

23

Ende doen hy nv ontslapen was, propheteerde hy, ende vercondichde den Coninck zijn eynde, ende liet hem hooren wt der Aerden, ende propheteerde, dat de Godtloose lieden souden vergaen.