Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xlj. Capittel.

¶ Een bitter verschrickelijc dinck is den godloosen de doot: Maer den goeden de hoochste vruecht. Vanden vloeck der Godtlooser. Hoe edel dat eenen goeden naem is.

1

⁺ AL^† wat wt der Aerden coemt, dat moet weder tot Aerde worden,^* gelijck als alle wateren weder in de zee vlieten.

+ A vers 1

† Eccli. 42.a.5. Genes. 3.d.19. Eccles. 12.b.7

* Eccli. 1.a.7.

2

Alle gauen ende onrechtuaerdich goet, moeten vergaen,^† maer de waerheydt blijft eewelijck.

† 3.Esd. 4.c.38

3

Der Godloosen goeden verdroogen, ghelijck als een Beke, ghelijck als hem dat Donderen vertrect inden Reghen.

4

Sy zijn vrolijck alsoo langhe^† als si gheschencken ontfanghen, maer ten laetsten gaen si doch te gronde.

† Exodi. 23.a.8. Deut. 17.a.2. Prou. 17.d.23 Eccli. 20.d.31. Ezech. 22.b.12

5

^* De nacomelinghen der Godloosen en sullen gheen tacken crijghen, ende der ongerechter wortel staet op eenen blooten steen.

* Eccli. 42.a.2

6

Ende oft si al schoon seer vochtich ende aent water stonden, so worden si doch wtgeroeyt, eer si rijp worden.

7

Maer wel doen, is ghelijck eenen gebenedijden Hof, ende bermherticheydt blijft eewelijck.

8

^* Wie hem met sinen arbeyt geneert, ende hem laet ghenoeghen, die heeft een fijn gherust leuen, dat heet eenen schat bouen alle schatten vinden.

* Eccli. 29.d.29 1.Timo. 6.b.6 Prou. 15.b.16 Phil. 4.b.11.

9

Kinderen voortbrengen, ende de Stadt beteren, maect een eewige gedachtenisse:^† Maer een eerlijck Wijf, meer dan die alle beyde.

† Prou. 18.c.22. 19.b.14. 31.b.10. Eccli. 25.b.11. 26.a.1.

10

De Wijn ende dat Snarenspel verblijden dat herte:^* Maer de wijsheyt is liefelijcker dan die beyde.

* Sap. 6. 7. 8. Prou. 8.a.1. Eccli. 24.a.1.

11

Pijpen ende Herpen luyden wel:^‡ Maer een vriendelike Reden beter dan die beyde.

‡ Prou. 15.a.1 25.c.15.

12

Vwe ooghe siet gheerne wat lieflijck ende schoon is: Maer een groen saet lieuer, dan die beyde.

13

^* Eenen vrient coemt tot den anderen inder noot:^† Maer de Man ende Wijf veel meer.

* Ge. 14.c.14

† Eccli. 37.a.7

14

^+‡ Deen Broeder helpt den anderen inder noot:^* Maer bermherticheyt helpet veel meer.

+ B vers 14

‡ Ge. 34.d.25.

* Psal. 41.a.1 112.a.5. Iacob. 2.b.13. Math. 25.c.35

[p. 125r]

15

Gout ende Siluer behouden eenen Man:^† Mer veel meer eenen goeden raet.

† 1.Reg. 17.b.8

16

^* Gelt ende goet maect moet:^‡ Maer veel meer de vreese des HEEREN.

* Iudit. 1.b.8. 2.Pa. 26.c.16 1.Mach. 1.a.6 Dani. 4.d.29

‡ Eccl. 34.c.16 Psalm. 3.a.7. 27.a.3. 112.b.7

17

^† Der vreesen des HEEren en ghebreect niet, ende si en behoeft gheender hulpe.

† Eccli. 1.b.11.

18

De vreese des HEEREN is eenen ghebenedijden Hof, ende daer en is niet soo schoone als si is.

19

Mijn kint, en begheeft v niet tot bedelen: Het is beter steruen dan bedelen.

20

Wie hem op eens anders Tafel verlaet, die en denckt hem niet met eeren te gheneren, wandt hy moet hem besondighen, om vreemder spijsen wille: Maer een verstandich mensche hoet hem daer voor.

21

Bedelie smaect den onbescaemden monde wel: Maer hy sal ten laetsten een quade Cortse daer af crijghen.

22

⁺ O doot, hoe bitter zijt ghy, als een mensche op v ghedenct,^* die goede daghen ende genoech heeft, ende sonder sorghe leeft, ende dient wel gaet in allen dinghen, ende noch wel eten mach.

+ C vers 22

* Luce. 12.b.19.

23

^* O doot, hoe wel doet ghy byden nootdruftigen, die daer swack ende oudt is, die in alle sorgen steect, ende niet beters te hopen, noch te verwachten en heeft.

* Tobie. 3.a.6. 3.Reg. 19.a.4 Ionas. 4.a.3.

24

En vreest den doot niet:^† Ghedenckt dattet vanden HEERE alsoo gheoordineert is, ouer alle vleesch, beyde der gheender, die voor v gheweest zijn, ende nae v comen sullen.

† Genes. 3.c.19. Eccles. 3.a.3. Hebre. 9.d.27

25

Ende wat weygert ghy v teghen den wille Gods, ghy leeft thien, hondert oft duysent Iaer? Wandt inde doot en vraechtmen niet, hoe lange dat yemant gheleeft heeft.