Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xl. Capittel.

¶ Des menschen leuen is eenen strijt opter Aerden, Alle dinghen zijn verganckelijck, trouwe ende waerheydt bestaen inder eewicheyt.

1

⁺ ICk hebbe noch wat meer te segghen, wandt ick ben, ghelijck als een volle Mane.

+ A vers 1

2

Hoort na my, ghy heylige kinderen, ende wast ghelijck als de Roosen aenden beken gheplant,

3

Ende geeft soeten rueck van v, ghelijc als wierooc. Bloeyt ghelijck de Lelien,

4

Ende gheeft goeden rueck. Singt louelijc, ende looft den HEERE in alle sine wercken,

5

^† Prijst sinen Naem heerlijck, Danct hem ende looft hem met singhen ende clincken, ende spreect alsoo int dancken:

† 1.Pa. 17.b.8 Psal. 105.a.1. Esa. 12.a.4.

6

^* Alle wercken des HEEren zijn seer

* Gene. 1.d.31. Sap. 1.c.14. 1.Tim. 4.a.4

[p. 124v]

goet, ende wat hy ghebiet, dat gheschiet ter rechter tijt,

7

Ende men behoeft niet te segghen: Wat sal dat? Want tot haerder tijt comen si myst als gewenscht.^* Gelijck als doen door zijn ghebot dat water stont als mueren, ende door zijn woordt de wateren stonden, als oft sy ergens in gheuaet hadden gheweest.

* Exod. 14.e.21

8

Want wat hy door zijn ghebodt doet, dat is lieflijck ende men derf van geen ghebreck clagen, aen zijnder hulpe.

9

Alder menschen wercken zijn voor hem,^† ende voor zijnen oogen en is niet verborghen.

† Eccle. 23.d.27. Psal. 33.b.13. 2.Par. 16.b.9. 2.Mac. 9.a.5. Hebre. 4.c.13.

10

Hy siet alle dinck van tbegin der werelt, tot aent eynde der werelt ende voor hem en is geen dinck nieuwe.

11

Men derf niet segghen: Wat sal dat? Want hy heeft een yeghelijck gheschapen, op dattet erghens toe dienen soude:

12

Want zijn benedictie vloeyt daer henen ghelijck als een water,^* ende drenct de Aerde ghelijck een Diluuie.

* Gen. 7.d.17.

13

Wederom zijnen toorne treft de Heydenen, ghelijck als hy een waterich Landt laet verdrooghen.

14

^+* Sijn doen is byden heyligen recht: Maer de Godloosen stooten haer daer aen.

+ B vers 14

* Hozee. 14.a.8

15

Al wat vanden beginne gheschapen is, dat is den vromen goet, maer den Godloosen schadelijck.

16

De^† mensche behoeft tot zijnen leuen, Water, Vyer, Iser, Sout, Meel, Honich, Melc, Wijn, Olie ende Cleederen:

† Eccle. 29.c.28. Prou. 27.c.27

17

^‡ Sulcx alle coemt den vroomen te goede, ende den Godloosen tot schade.

‡ 1.Tim. 4.a.4

18

De Winden zijn ooc eensdeels ter wrake geschapen, ende door haer stormen doen si schade. Ende als de straffinghe comen sal, soo ruysschen sy, ende rechten den toorne, wt diens, diese gheschapen heeft.

19

^* Vyer, Hagel, den^† Hongher, ende den doot, sulcke alle zijn totter wrake gheschapen.

* Exod. 9.e.23.

† 4.re. 6.d.25. 4.Esdr. 15.g.49. 16.b.20. Iere. 24.b.10. 27.a.8.

20

^* De wilde Dieren, Schorpioenen, Slanghen, ende Tsweert, zijn ooc totter wrake gheschapen, om de Godloosen te verderuen.

* Leu. 26.d.22 Iere. 8.c.14. Sap. 11.c.18.

21

Met vruechden doen sy zijn beuel, ende zijn bereyt, waer hy haerder toe behoeft op Aerden, ende als de vre coemt, so en laten sy niet af.

22

Dat ist, dat ick begoste, ende gedachte te schrijuen, te weten:

23

^† Dat alle wercken des HEEREN goet zijn, ende dat een yegelijck tot zijnder tijt orboorlijc is,

† Gen. 1.d.31. Eccle. 40.a.6

24

⁺ Soo datmen niet en behoeft te seggen: Sy en zijn niet alle goet.

+ C vers 24

25

Want een yeghelijck is tot zijnder tijt costelijck. Daerom salmen den Naem des HEEREN louen ende dancken, met herte ende mont.

26

Het is een ellendich iammerlijck dinc, met alle menschens leuen van Moeders Lichaem aen, tot dat sy inder Aerden begrauen worden, die onser alder Moeder is.

27

Daer is altijts, sorghe, vreese, hopinge, ende ten laetsten de doot.

28

So wel byden ghenen, die in hooger eeren sit, als byden alder cleynsten op Aerden:

29

Also wel by dien, die daer Sijde ende een Croone draecht, als by den genen, die eenen grouen Keel aen heeft.

30

^† Daer is altijt toorne, ieloersheyt teghenspoet,^* onvrede ende perijckel des doots, nijdt ende twist.

† Sap. 14.d.26

* Esai. 48.d.22 57.c.19.

31

Ende als een des nachts op zijn bedde rusten ende slapen soude, so vallen eenen menigherhande ghedachten in, als hi al schoon een weynich rust, soo en ist doch niet, want hy verschrickt inden droom, als oft hy de Vianden saghe comen.

32

Ende als hy ontwaeckt, ende siet, dat hy seker is, soo is hem, als dien, die wt den slach ontloopen is, ende is wter maten blijde, dat de vreese niet gheweest en is.

33

Sulcx geschiet allen vleessche, beyde den menscen ende den Vee, maer den Godtloosen seuenmael meer.

34

Moort, bloetuerghietinghe, twist,^† tsweert, ongheluck,^* honger, verderffenis ende plaghe,

† Eccl. 40.b.19

* 4.Reg. 6.d.25. 4.Esdre. 16.b.20.

35

Sulcx alle is gheordineert teghen den Godtloosen,^‡ want om haren twille moeste ooc de Diluuie comen.

‡ Gene. 7.b.11