Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxj. Capittel.

¶ Wat een moeyelijck dier dattet sy van een mensche die na rijcdom staet. Hoemen hem aen de tafel houden sal, ende voor dat schalckachtich ooghe wachten sal. Van maticheyt der spijse ende dranck. Van liberalijcheyt. Wat schade te veel wijns drincken brengt.

1

⁺ VVaecken na^† rijcdom, verteert dat lichaem, ende daerom sorgen, en laet niet slapen.

+ A vers 1

† 1.Tim. 6.b.9.

2

Wanneer een leydt ende sorghet, soo is hy altijts ontwaect, ghelijck als een groote cranckheyt altijts houdt wakende.

3

Die is rijcke, die daer arbeyt ende ghelt vergadert, ende hout op, ende gebruyckt dat ooc:

4

Maer die is arm, die daer arbeyt ende het en gedijt niet: Ende als hy alschoon op houdt, soo is hy doch een Bedelaer.

5

Wie gelt bemint, die en blijft niet sonder sonde, ende wie verganckelijcke dinghen soect, die salder mede vergaen.

6

^† Vele comender tot ongeual om gelts wille, ende verderuen daer ouer voor haren ooghen.

† Eccle. 8.a.2.

7

Die hem offeren, die wepet ter neder, ende het vangt de onuoorsichtigen.

8

Wel den rijcken, die onstraffelijc gheuonden wordt, ende dat gelt niet en soect,

9

Waer is die? So willen wy hem prijsen. Want hy doet groote dinghen onder zijnen volcke.

10

Die hier in beproeft ende oprecht beuonden is, die wort met rechts ghepresen. Hy conde wel quaet doen, ende en dedes nochtans niet, schade doen, ende en dedes oock niet:

11

Daerom blijuen zijne goeden, ende de Heyligen prijsen zijn aelmoessen.

12

13

Wanneer ghy by eens rijcken mans tafel sit, so en sperret uwe kele niet open, ende en denckt niet: Hier is veel te eten.

14

Maer gedenct, dat een ontrouwe ooge nijdich is,

15

(Want wat is nijdiger dan alsulck een ooge?) Ende weent, alst eenen siet toe tasten.

16

⁺ En tast niet na al dat ghy siet, ende en neemt niet dat voor hem in de schotel leyt.

+ B vers 16

17

Gedencket by v seluen, wat uwen naesten geerne oft noode heeft, ende hout v verstandich in allen stucken.

18

Eet als een Mensche, wat v voor geset is, ende en slockt niet te seer, op datmen v niet en hate.

19

Om der eerbaerheyt wille, hout ghy ten eersten op, ende en zijt gheen eter onuersadelijck, op dat ghy gheen ongonste en vercrijcht.

20

Als ghy by velen sit, soo en tast nyet ten eersten toe.

21

Een versadelijck mensche laet hem met een weynich ghenoegen, daerom en derf hy in zijn bedde so niet hijghen.

22

^† Ende als de maghe matich ghehouden wort, so slaeptmen saechtelijc, so can een des morghens vroech op staen, ende is fijn by hem seluen.

† Eccle. 5.b.11.

23

^† Maer een onuersadelijck vraet, slaept onrustich, ende crijcht dat grimmen ende buyck wee.

† Eccl. 38.a.4.

24

Als ghy te vele geten hebt, so staet op, ende gaet wech, ende legt v te rusten.