Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Een hertelijck ghebet tot Godt, dat hy den mont ende tonge voor schadelijcke redenen ende sweeren, dat hert voor quade ende arghe ghedachten behoede: Wat schandelijck laster dat Ouerspel is. | |
1Ga naar margenoot+ DAt ic een Slot,Ga naar margenoot* voor mijnen mont conde hanghen, ende eenen vasten Seghel op mijnen mont drucken, op dat ic daer door niet te vallen en quame, ende mijne tonghe my niet en verdorue. | |
2HEERE GodtGa naar margenoot† Vader, ende HEERE mijns leuens, en laet my niet onder de lasteraers comen, ende en laet mi niet onder haer verderuen. | |
3O dat icGa naar margenoot* mijne ghedachten inden toom conde houden, ende mijn herte met Gods woort castijen, ende dat ick mi niet en verschoonde, waert dat ick faelgeerde, | |
4Op dat ick gheen sonde aen en rechtede, ende groote dwalinge | |
[pagina 119r]
| |
stichtede, ende veel quaets beginghe, op dat ick niet ondergaen en dorste voor mijne Vianden, ende haer tot eenen spot werde. | |
5HEERE Godt Vader, ende HEEre mijns leuens, bewaert my voor onschamel ghesichte, ende keert van mi alle quade lusten. | |
6En laet my niet in gulsicheydt endeGa naar margenoot† oncuysheyt vallen, ende behoet mi voor een onbeschaemt herte. | |
7Ga naar margenoot+ Lieue kinderen,Ga naar margenoot* leert den mont houden, want wien hout, die en sal hem met woorden niet vergrijpen, | |
8Ghelijc als de Godloose, ende Lasteraers, ende stoute daer door vallen. | |
10Want ghelijc als een knecht, die dicwils ghegeesselt wordt, niet sonder stramen en is, alsoo en can hy oock niet reyn van sonden zijn, die dicwils sweert, ende Godts Naem voert. | |
11Wie dicwilsGa naar margenoot† sweert, die sondicht dicwils, ende de plaghe en sal van zijnen huyse niet blijuen. | |
12Sweert hy, ende en verstaet hijt niet, soo sondicht hy euen wel: | |
13Verstaet hijt, ende veracht hijt, soo sondicht hy dubbel: | |
14Maer sweert hy te vergheefs, so en is hy nochtans niet sonder sonde, zijn huys sal hardt ghestraft worden. | |
15Ga naar margenoot+ Daer is ooc eenen dootlijckenGa naar margenoot† vloec, daer voor behoede Godt dat huys Iacobs, | |
16Ende de Godureesende vlieden sulcx, ende en besmetten haer niet met dese sonde. | |
17En gewent uwen mont niet tot lichtueerdich sweeren, wandt dat coemt wt quaet voornemen. | |
18 | |
19En vergheet ws Vaders ende ws Moeders leeringhe niet: So sult ghi onder de Heeren sitten, ende ws en sal ooc niet vergeten worden, op dat ghy v niet en ghewent totter sotheyt, ende ten laetsten wildet, dat ghy noyt gheboren en waert,Ga naar margenoot† ende veruloeckt den dach uwer gheboorten. | |
20Wie hem ghewent tot versmaden, die en betert hem zijn leefdaghe niet. | |
21Ten tweeden mael sondighen, dat is te veel, ten derden mael brengtet de straffinghe met hem. | |
22Ga naar margenoot* Wie met lust ontstoken is, die is ghelijck een bernende vier, ende en hout niet op, tot dat hy hem seluen verbrant. | |
23Een oncuysch mensche, en heeft geen ruste aen zijn Lijf, tot dat hy een vier ontsteect. | |
24Ga naar margenoot+ Eenen oncuysschen mensche, is alle spijse soete, ende en laet niet af, tot dat hijt volbrengt. | |
26Het is duyster rontom my, ende de wanden verberghen my, soo dat my niemant en siet: Wien sal ick schouwen? De Alderhoochste en acht mijn sonden niet. | |
27Soodanich een schouwet alleen der menschen ooghen, ende en denckt niet,Ga naar margenoot* dat de oogen des HEEREN veel claerder zijn dan de Sonne, | |
28Ende sien al wat de menschen doen, ende sien oock inde heymelijcke hoecken. | |
29Alle dinghen zijn hem bekent, eer si geschapen worden, alsoo wel, als wanneer si gheschapen zijn. | |
30DieGa naar margenoot† selue man sal openbaerlijc inder stadt ghestraft worden, ende sal ghegrepen worden, als hijt minst vermoet. | |
31 | |
32Alsoo salt den Wijue oock gaen, die haren man verlaet, ende eenen erfgenaem van eenen anderen crijcht. | |
33Ga naar margenoot+ Ten eersten, is si denGa naar margenoot† ghebode Gods ongehoorsaem: Ten tweeden, sondicht si teghen haren man: Ten derden, brengtse door haer Ouerspel, kinderen van eenen anderen, | |
34Dese salmen wter gemeynte werpen, ende hare kinderen moeten haerder ontgelden. | |
35Ga naar margenoot* Hare kinderen en sullen niet wortelen, ende hare tacken en sullen gheen vrucht voortbrenghen. | |
36Sy laet een veruloecte ghedachtenisse achter, ende hare schande en wordt nemmermeer wtghedaen. | |
37Daer de nacomelinghen aen leeren, datter niet beters en sy, | |
|