Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ Voor alle sonden sal de mensche hem wachten: Onderscheyt der Wijsen ende Sotten.

1

⁺ MIin kint^† hebt ghy ghesondicht, so hout op,^* ende bidt, dat v de voorleden oock vergheuen worden.

+ A vers 1

† Eccli. 5.a.5.

* Psal. 41.a.5 Luce. 15.c.18.

2

^‡ Vermijdet de sonde, ghelijck als een Slanghe. Want ist dat ghy haer te nae coemt, so steect si v:

‡ Eccl. 18.d.30

3

Haer tanden zijn ghelijck Leeuwen tanden, ende dooden de menschen.

4

Een yeghelijcke sonde is ghelijck een scherp sweert, ende verwont datter niemant gheheelen en can.

5

Wie ghewelt ende onrecht doet, die moet ten laetsten een bedelaer worden: Ende wie stout is, die coemt ten laetsten van huys ende haue.

6

^* Want also haest als de ellendighe roept, so hoortet Godt, ende de wrake sal haestelijc comen.

* Psal. 34.a.7. Exod. 3.b.9. 22.c.23.

7

Wie hem niet en laet gheseggen, die is alrede op de bane des Godloosen.

8

Wie Godt vreest, die nemet ter herten: Maer wie noch daer toe tort, dien siet God aen van verre. Ende een cloec mensche merct wel, dat hy ondergaen wil.

9

⁺ Wie zijn huys timmert met ander lieden goet, die vergadert steenen, hem tot een graf.

+ B vers 9

10

^* De Secte der Godloosen, is ghelijc eenen hoop wercx, die met vier verteert wordt.

* Eccli. 16.a.7. Malac. 4.a.1

11

De Godloose gaen, tis waer, op eenen fijnen steenwech, wiens eynde der Hellen afgront is.

12

13

Wie Gods gebot hout, die en volcht zijn eyghen hooft niet.^† Ende God met ernste vreesen, is wijsheyt.

† Iob. 28.c.29.

14

15

^* Waer gheen verstant en is, die en laet hem niet onderwijsen: Sommighe zijn verstandich ghenoech, maer rechten daer mede veel onghelucx aen.

* Psalm. 36.a.3

16

^† Eens wijs mans leere, vloeyt daer henen, ghelijck eenen vloet, ende als een leuendige Fonteyne.

† Deut. 32.a.2.

17

^+* Des Sotten herte is ghelijck eenen pot die leect, ende en can gheen leeringhe behouden.

+ C vers 17

* Eccli. 33.b.15.

18

Als een verstandich mensche een goede leeringhe hoort, soo prijst hyse, ende breytse wt: Maer hoortse een moetwillich mensche, soo mishaecht si hem, ende werptse achter hem.

19

De redene des Sotten druct, gelijc als eenen last op den wech. Maer als een wijs man spreect, dat is lieflijck te hooren.

20

Inden raet heeftmender acht op, wat de Wijse spreect:^† Ende wat hy spreect, dat gelt.

† Acto. 15.b.13.

21

Des Sotten reden, siet ghelijck als een nedergheuallen huys: Ende des onuerstandigen raet en canmen niet weten, wat het is.

22

Alsmen den Sot onderwijsen wil, so

[p. 118v]

stelt hy hem al oft men hem boeyen aen handen ende voeten doen wilde.

23

Mer een wijs Man achtet voor een gulden chieraet, ende voor een vercieringhe aenden rechten arm.

24

Een Sot loopt eenen vrij int huys, maer een verstandich mensche mijt hem seluen.

25

⁺ Een Sot siet eenen vrij ter venster in:

+ D vers 25

26

Maer een verstandich mensche blijft buyten staen.

27

Het is een onuerstant, eenen voor de duere te luysteren. Een verstandich mensche houdet voor een versmaetheyt.

28

De onnutte clappaerts clappen, dat niet totter saken en dient:^† Maer de wijse wegen hare woorden, metter goutwage.

† Eccle. 28.d.32.

29

De Sotten hebben haer herte inden mont: Maer de wijse hebben haren mont int herte.

30

Een^† Sot lacht luyde: Een wijs Man lacht slechs een weynich.

Als de Godloose eenen Schalc vloect, soo vloect hy hem seluen.

† Eccle. 19.d.28 27.b.16.

31

^† De oorblasers doen haer seluen schade, ende niemandt en heeftse gheerne by hem.

† Eccli. 28.c.19.