Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

¶ Met wat oordeel ende wien de weldaet bewesen sal werden.

1

⁺ EN herbercht niet eenen yegelijcken in uwen huyse, want de werelt is vol ontrouwen ende list.

+ A vers 1

2

Een valsch herte is, ghelijck als eenen Lockvoghel op het slach, ende loert, hoe dat hy v vangen mochte.

3

Want wat hy goets siet, dat bediet hy opt alder erchste, ende dat alderbeste, scheynt hi opt alder hoochste.

4

^† Van eender voncken wort een groot vier, ende de godloose en houdt niet op,^* tot dat hy bloet vergiet.

† Iacob. 3.a.5.

* Prou. 1.b.16. Esa. 59.a.7.

5

Wacht v voor sulcke schalcken, (sy en hebben niet goets inden sin) op dat sy v niet een eewige schande aen en hangen.

6

Neemt ghy eenen vreemden met v in, so sal hy v onruste maken, ende v wt uwen eyghendom drijuen.

7

Wilt ghy wat goets doen, so siet toe, wien dat ghijt doet, soo verdient ghy danck daermede.

8

^* Doet den vromen goet, so wort het v rijckelijc vergouden, ist niet van hem^† so gheschiedet ghewisselijck vanden HEERE.

* Eccl. 7.d.35. Deut. 15.a.7. Gal. 6.b.12. 1.Tim. 5.b.10.

† mat. 25.d.34

9

Maer den boosen schalcken, die niet en dancken voor de weldaet, en salt niet wel gaen.

10

^* Gheeft den Godtvreesende, ende en ontfermt v des godloosen niet. Doet den ellendighen goet, ende en geeft den godloode niet.

* Tob. 1.c.15.

11

Bewaert dijn broot voor hem, ende en gheeft hem niet, op dat hy daer door niet gesterct en worde, ende v vertrede.

12

Ghy sult noch eens soo veel quaets van hem ontfangen, als ghy hem goets ghedaen hebt.

13

^+† Want de Alderhoochste is den godloosen viant^* ende hy sal de godloosen straffen.

+ B vers 13

† Psal. 5.a.6. Sap. 14.b.9. Prou. 3.d.31.

* Iudas. c.14

14

Alst eenen wel gaet, soo en canmen gheenen vrient recht bekennen:

15

Maer wanneert eenen qualijck gaet, soo en can hem de Viant oock niet verberghen.

16

Want alst eenen wel gaet, dat verdriet zijnen Viant: Maer wanneert eenen qualijck gaet, soo wijcken oock de vrienden van hem.

17

En betrout uwen viant nemmermeer, want ghelijc als dat ijser altijts weder verroest, alsoo en laet hy oock zijn treken niet.

18

Ende oft hy alschoon nijcht ende buckt, soo siet doch voor v, ende wacht v voor hem. Ende oft ghy alschoon aen hem pollijstert, ghelijc als aen eenen spiegel, so blijft hy doch roestich.

19

En trect hem niet tot v, dat hy v niet wech en stoote, ende trede in dijn plaetse. En set hem niet by v, dat hy niet na uwen stoel en stae, ende dat ghy ten laetsten, op mijne woorden dencken moet, ende dattet v dan berouwe.

20

⁺ Ghelijck als wanneer een slangen besweerder ghebeten wort, dat en iammert niemanden, also weynich, als dat, ist dat eenen met wilde dieren omgaet, ende van haer verscuert wort: Also gatet dien ooc die den godloosen aenhangt, ende hem seluen in hare sonden mengt.

+ C vers 20

21

Hy blijft wel eenen tijt lanck by v, maer wanneer ghy struyckelt, so en blijft hy niet.

22

^† De viant gheeft wel goede woorden, ende hy beclaecht v seer, ende steldt hem vriendelijck, ende can daer toe oock weenen:

† Iere. 41.b.6. 2.Reg. 20.b.9

23

Maer int herte denct hy, hoe hy v inden cuyl brenghen mochte. Ende crijcht hy ruymte, soo en can hy van uwen bloede niet versaet worden.

24

Wil v yemant schade doen, soo is hy de eerste, ende stelt hem recht oft hy v helpen wilde, ende vellet v bedriechelijcken.

25

Sijn hooft sal hy schudden, ende in de vuyst lachen, v bespotten, ende den nuese op werpen.