Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Niemant en vertroost hem zijnder rijcdommen, niemant zijns ghewelts. Niemandt en verachte Gods barmherticheyt ende lancmoedicheyt.

1

⁺ EN^† verlaet v niet op uwen rijcdom ende en denct niet: Ic hebbe ghenoech voor my.

+ A vers 1

† Lu. 12.b.9. Psal. 49.a.7. 52.b.9.

2

En^* volcht uwen moetwille niet, of ghijt alschoon vermuecht, ende en doet niet wat v ghelust, ende en denckt niet:

* Esa. 58.c.13. Rom. 13.b.14

3

Wie wilt my beletten? Want de HEERE, die opperste^† wreker salt wreken.

† Deu. 32.f.35.

4

En denct niet: Ic heb wel meer gesondicht, ende my en is niet quaets ouercomen. Want de HEERE is wel verduldich, maer hy en sal v niet ongestraft laten.

5

Ende en weest niet so seker al ist dat uwe sonde noch ongestraft is^† so dat ghy daerom altoos voortaen sondighen wout.

† Eccle. 21.a.1.

6

En denct ooc niet: God is gantsch bermhertich, hy en sal my niet straffen, ic sondige oock soo veel als ick wil:

7

^† Hy can haestelijck alsoo toornich worden, als hy ghenadich is, ende zijnen toorne ouer de godloosen en heeft geen ophouden.

† Eccle. 16.b.12.

8

^+* Daerom en vertreckes niet, v tot den HEEre te bekeeren, ende en stellet niet wt vanden eenen dach tot den anderen.

+ B vers 8

* Iohel. 2.c.12.

9

Want zijnen toorne coemt gantsch haestelijck ende salt wreken, ende v verderuen.

10

^* En verlaet v niet op onrechtueerdich goet, want ten helpt v niet als de aenuechtinghen comen sullen.

* Pro. 10.a.2. 11.a.4. Sopho. 1.c.18 Sap. 5.b.8.

11

En^† laet v niet eenen yegelijcken wint voeren, ende en volcht eenen yegelijcken wech niet, gelijc als de onstantaftige herten doen,

† Mat. 11.a.7. Ephe. 4.b.14

12

Maer zijt stantaftich in uwen woorde, ende blijft by eenderley reden.

13

^† Weest bereyt te hooren, ende antwoort wat recht is, ende en verhaest v niet.

† Iacob. 1.b.19. Pro. 17.d.27.

14

Verstaet ghy de sake, soo onderricht uwe naesten, is des niet, so hout uwen mont toe.

15

Want spreken brengt eere, ende spreken brengt oock schande: Ende den mensche brengt zijn eygen tonge tot valle.

16

En zijt geen oorblaser^† ende en achterclapt niet met uwer tonghen.

† Psal. 15.a.3.

17

Een dief is een schandelijc dinc, maer een achterclapper is veel schadelijcker.

18

En achtet niet weynich, het sy cleyn oft groot. En laet v niet bewegen, dat ghi op uwe vriendt gram wordt: Want sulcken achterclapper, coemt eyndelijc tot schanden.