Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

¶ De Vader ende de sone beraden haer vanden loon dat sy den Leytsman gheuen souden, maer hy en wil nyet van haerlieden ontfanghen, ende vertoont haer wie dat hy sy.

1

⁺ DAer nae riep Tobias zijnen Sone tot hem, ende sprac: Wat sullen wy doch den heylighen man, uwen geselle gheuen, die met v ghereyst heeft.

+ A vers 1

2

Ende Tobias antwoorde zijnen Vader: Lieue Vader, Hoe connen wy de groote weldaet, die hy my ghedaen heeft, verghelden?

3

Hy heeft my ghesont daer henen, ende weder herwaerts ghebracht: Ende heeft dat ghelt selue van Gabel gehaelt, ende heeft my aen dese vrouwe gheholpen,

4

Daer neuens heeft hy den boosen

[p. 111v]

gheest verdreuen, ende hare Ouders verblijdt, Iae my selue heeft hy verlost, als my den grooten Visch verslinden woude:

5

Ende heeft v wederom tot uwen ghesichte gheholpen, ende heeft ons bouen maten veel goets gedaen. Hoe konnen wy hem dan, sulcke groote weldaet vergelden?

6

Maer ic bidde v mijn Vader, biet hem dat hy de helft van alle de goeden, die wy met ons gebracht hebben, aennemen wil.

7

⁺ Ende beyde de Vader ende de Sone, namen hem tegenwoordich by de helft, ende baden hem dat hy de helft van alle de goeden, diese met hen gebracht hadden, woude aennemen.

+ B vers 7

8

Doen seyde hi heymelijc tot haer:^† Louet ende dancket ghy God vanden Hemel by alleman, dat hy v sulcke genade bewesen heeft.

† Tobie. 12.d.19 Psal. 136.c.26

9

^* Der Coninghen ende Vorsten raet, ende heymelijckheyt salmen verswijghen.

* Prou. 25.a.2.

10

Maer^† Godts wercken salmen heerlijck prijsen ende openbaren.

† 1.Petri. 2.b.9

11

Alsulcken gebet, met vasten ende aelmoessen is beter dan veel goets tot eenen schat vergaderen:^* Want aelmoessen verlossen vanden doot,^† ende si doen de sonden wt, ende behouden by dat leuen. Maer de Godtloosen brenghen haer seluen om haer leuen.

* Tobie. 4.b.7

† Da. 4.d.26. Luce. 11.d.41. Eccle. 4.a.2.

12

⁺ Soo wil ick nv de waerheyt openbaren, ende v dat heymelijcke beuel, niet verberghen.

+ C vers 12

13

Doen ghy van herten seer weende, ende badet,^* ende stont van de maeltijt op, ende begroeft de dooden, ende verborget de Lijcken heymelijc in v huysen, ende begroeftse inder nacht.

* Tobie. 2.a.3.

14

Doen bracht ick v ghebet voor den HEEre, ende^† nademael ghy God aengenaem waert, so moestet also zijn: Sonder aenuechtinge en moest ghy niet blijuen, op dat ghy geproeft wordet.

† Prou. 3.b.12. Hebre. 12.b.5. Apoca. 3.d.19

15

Ende God heeft my wtgheseynt dat ick v ghenesen soude, ende den boosen gheest verdrijuen, die om Sara ws soons huysvrouwe wt was.

16

Ende ic ben Raphael, een vanden seuen Engelen,^† wy die voor den HEEre staen.

† Danie. 7.b.10 Apoca. 5.b.11.

17

⁺ Ende als si dat hoorden, so werden si bedroeuet, beefden^* ende vielen op haer aensichten ter Aerden:

+ D vers 17

* Iudi. 13.d.20

18

Ende de Enghel sprac tot haer: Hebbet eenen goeden moet, ende en wilt v niet vreesen: Want Godt heuet also willen hebben, dat ic by v geweest ben.

19

^* Dien louet ende dancket:^† Het scheen wel also, als oft ick met v ate ende droncke, maer ic ghebruycke onsichtelijcke spijse, die geen mensce sien en can.

* Tobie. 12.b.8.

† Gene. 18.a.8 19.a.3. Iudic. 13.c.16.

20

Ende nv ist tijt, dat ic weder henen gae, tot den ghenen die my wtgheseynt heeft. Dancket ghy God, ende vercondicht sine wonderlijcke daden.

21

Ende als hy dat gheseyt hadde, so verdween hy voor haren oogen, ende si en saghen hem niet meer.

22

Ende si vielen neder drie vren lanc, ende dancten Godt. Ende daer nae stondense op, ende seyden sulcx na, ende vercondichden sine groote wonderlijckheden.