Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Sy reysen wederom thuys, ende worden met grooter blijschappen ontfangen, si zijn vrolijc ende louen God den HEERE.

1

⁺ ENde als si nv wederom reysden, ende tot Haram quamen, welcke op den haluen wech is na Niniue, op den elfsten dach, sprac de Enghel: Tobia mijn Broeder: Ghy weet, hoe dattet afscheyt gheweest is met uwen Vader.

+ A vers 1

2

Waert dattet v behaechde, soo wouden wy voor henen reysen, ende v huysvrouwe met dat ghesin ende Beesten, fijn saechtelijck nae laten trecken.

3

Ende alst Tobia alsoo behaechde, doen sprack Raphael: Neemt wat by v van des Visch Galle, wandt ghy sultse van nooden hebben.

4

Doen nam Tobias de Galle vanden Visch by hem, ende sy toghen alsoo voor wech.

5

^* Maer Hanna sadt aenden wech, op eenen Berch, datse conde wijt om haer sien.

* Tobie. 10.b.7

6

⁺ Ende als si op de selue plaetse na hem sach, soo wertse haren Soon ghewaer van verre, ende kende hem van stonden aen: Ende liep henen ende seydet haren man, ende sprack: Siet, v Sone coemt.

+ B vers 6

7

Ende Raphael sprac tot Tobiam: So gheringhe als ghy int huys coemt, soo aenbidt ende roept tot den HEEre uwen Godt, ende danct hem:

8

Ende gaet daer na tot uwen Vader, ende cust hem, ende alsoo terstont smeert hem de ooghen met de Galle vanden Visch, die ghy by v hebt. So sullen terstont sine oogen gheopent werden, ende v Vader sal wederom siende, ende seer vrolijck werden.

9

Doen liep de Hont voor henen,^‡ die si met haer ghenomen hadden, ende weepsteerte met sinen steerte, spranck ende stelde hem vrolijck.

‡ Tobie. 6.a.1.

10

⁺ Ende zijn blinde Vader stont haestich op, ende spoeyde hem soo seer dat hy hem stiet.

+ C vers 10

11

Doen riep hy eenen knecht, die hem byder hant leydede, sinen soon te gemoet.

12

Desghelijcx dede ooc de Moeder:^† Ende custen hem, ende schreyden alle beyde van vruechden:

† Tobie. 7.a.6. 9.b.5.

13

Ende als si gebeden hadden ende God ghedancket, soo zijn si tsamen neder gheseten.

14

Doen nam Tobias vande Galle des Vischs, ende salfde den Vader sine oogen.

15

Ende hy leet dat ontrent een halue vre,^* Ende de witte schelle ghinck hem vande ooghen, ghelijck als dat velleken van een Ey. Ende Tobias namt ende tooch het van sine ooghen,^† ende also wert hy terstont weder siende.

* Acto. 9.c.18.

† Psal. 146.b.8 Ioan. 9.a.7.

16

⁺ Ende si presen Godt, hy ende zijn huysvrouwe, ende alle die het vernamen. Ende Tobias sprac:

+ D vers 16

17

Ick dancke v HEEre Godt Israels^† dat ghi my gecastijt hebt, ende my nochtans weder ghesont ghemaeckt hebt, dat ick mijnen lieuen Sone weder sien can.

† Psal. 118.b.18 Iob. 5.b.17. Prou. 3.b.11. Heb. 12.b.5.

18

Ende na seuen daghen, quam Sara zijns soons huysvrouwe oock, met alle haren ghesinne, Beesten ende Kemelen, ende brachten veel gelts met haer, ende ooc dat ghelt, dat hy van Gabel ontfangen hadde.

19

Ende Tobias vertelde zijne Ouders hoe veel goets ende weldaden, dat Godt by hem gedaen hadde, door den gheselle die met hem gereyst was.

20

Ende Achior ende Nabath, Tobias Susters sonen quamen tot hem, ende boden hem gheluck:

21

Verblijden haer met hem, van alle dat gheluck, dat hem Godt ghegeuen hadde. Ende seuen daghen lanck aten sy met malcanderen ende waren vrolijck.