Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ Tobias seynt den Enghel zijnen leytsman tot Gabelum, om dat ghelt te ontfanghen, dat hy sinen Vader schuldich was. | |
1Ga naar margenoot+ DOen riep Tobias den Enghel tot hem, die hi meynde dattet een mensche was, ende sprac tot hem: Azaria mijn Broeder, Ic bidde v hoort mijn woorden: Al waert dat ick mi selue, v tot eenen knecht gaue, so en waert nochtans niet tegen uwe weldaet. Nochtans bidde ic v, neemt dese knechten ende Kemelen, ende trect henen na Rages in Meden tot Gabel, ende doet hem dit hantschrift, ende ontfangt dat ghelt van hem: | |
2Ende bidt hem, dat hy wil tot mijnder bruyloften comen. Wandt ghy weet wel, dat mijn Vader de vren ende dagen telt, Ende als ick eenen dach te langhe wt bleue, so wort zijn siele bedroeuet. Ende ghi weet, hoe gheheel seer dat my Raguel gebeden heeft, alsoo dat ict hem niet en can weygheren. | |
3Ga naar margenoot+ Doen nam de Enghel Raphael, vier van Raguels knechten tot hem, ende twee Kemelen, ende reysde nae Rages, ende vant Gabel, ende dede hem de hantschrift, ende ontfinck dat ghelt van hem. Ende hy vertelde hem van Tobias Sone, al watter geschiet was, ende badt hem ter bruyloft. | |
4Ende doense met malcanderen quamen, in dat huys Raguels, soo vonden si Tobiam aen de Tafel sitten: | |
5Ga naar margenoot† Ende hi stont haestich op, ende si custeden malcanderen. Ende Gabel weende ende loofde Godt, ende sprack: De Godt Israels gebenedijde v:Ga naar margenoot† Want ghy zijt eens vroomen rechtueerdighen ende Godtvreesenden mans sone,Ga naar margenoot* die den Armen veel goets ghedaen heeft. | |
6Ghebenedijt sy uwe huysvrouwe, ende uwe Ouders: Ende God gheue,Ga naar margenoot† dat ghy sien muecht uwe kinderen, ende uwe kints kinderen, tot int derde ende vierde gheslachte. | |
7Ende ghebenedijt sy v saet van God Israels, welcke eewichlijck heerschappet ende regeert. | |
8Ende als si alle Amen ghesproken hadden, soo settense haer ter Tafelen. Maer de Gasterie ende vruechde,Ga naar margenoot* hielden si inder vreese Godts. |
|