Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Als Tobias met zijnder huysvrouwen slapen ghinck, soo hielt hy hem na den beuele des Enghels, ende werden beyde voor schade behoet.

1

⁺ ENde nae de Auontmaeltijt, brachten si den Ionghen Tobiam, tot de Maghet in de Camer.

+ A vers 1

2

Ende Tobias dacht aende woorden des Engels, ende langde wt zijn Tessche een stuc van de Leuer, ende leyde dat op de gloeyende colen.

3

Ende de^† Engel Raphael nam den gheest geuanckelijck, ende bant hem inde woestijne verre in Egipten.

† Apoca. 20.a.2

4

Daer na vermaende Tobias de Maghet, ende sprack:

5

^* Sara staet op, ende laet ons Godt bidden, heden ende morghen, ende ouer morghen, want dese drie nachten willen wy bidden. Daer na willen wy ons te samen houden, als Echtelieden.

* 1.Cor. 7.a.5.

6

^† Want wy zijn kinderen der Heylighen, ende ons en behoort niet, soodanighen staet te beghinnen, ghelijck als de Heydenen die Godt verachten.

† Tobie. 2.d.12.

7

⁺ Ende^* si stonden op, ende baden beyde

+ B vers 7

* Tobie. 6.d.15

[p. 110v]

neerstich, datse Godt behoeden woude. Ende Tobias badt ende sprack:

8

O HEERE mijn Godt, ghy Godt onser Vaderen,^† v sullen louen, Hemel, Aerde, de See, alle Wateren ende Fonteynen, ende alle Creatueren, ende wat daer inne is.

† Psalm. 148.

9

Ghy^† hebt Adam ghemaeckt van een Aerden clomp, ende hebt hem Heuam ghegheuen tot een behulpersche.

† Genef. 2.b.7.c.22.

10

Ende nv HEERE ghy weet, dat ick niet om booser lusten wille, dese mijne Suster tot een huysvrouwe ghenomen hebbe,

11

Maer op dat ick mochte kinderen voortbrengen, daer door uwen Naem eewichlijc ghepresen ende ghelouet werde.

12

Ende Sara sprack: HEEre ontfermt v onser, dat wy beyde ghesont, onsen ouderdom moghen vercrijghen.

13

⁺ Ende ontrent der middernacht, riep Raguel zijn dienaers, ende ghinc met haer om datse een graf maken souden. Want hy sprack, het mocht hem oock ghegaen zijn, als de ander sonen, die met haer vertrout gheweest zijn.

+ C vers 13

14

Ende als sy dat graf ghemaect hadden, so quam Raguel tot zijn huysvrouwe, ende sprack:

15

Seynt een Maecht henen, ende laet besien oft hy ooc doot is, op dat wy hem voor den dage begrauen.

16

Ende de Maghet ghinck heymelijck inde Camer, ende vontse beyde gesont ende wel te vreden, tsamen by malcanderen slapende. Ende si bracht haer de goede bootschap.

17

⁺ Ende Raguel ende zijn huysvrouwe Hanna dancten God, ende spraken: Wy dancken v HEEre, ghy Godt Israels, dattet soo niet geschiet en is, als wi sorchden:

+ D vers 17

18

Want ghy hebt bermherticheydt aen ons bewesen, ende hebt onsen Viant, die ons leedt dede, verdreuen.

19

Ghy hebt v ontfermt ouer dese twee eenighe kinderen. Ende nv HEEre geeft haer, datse v altijt louen, voor sulcke genade,^† ende v altijt Prijs ende Lof offeren.

† Hebre. 13.c.15

20

Op dat ander Lieden aen haer bekennen,^* dat ghy alleen God zijt, inde gantsche werelt. Ende also terstont beual Raguel, datse dat graf weder toe werpen souden, eert dach wert.

* Deut. 32.f.39. Esai. 43.b.10 45.a.5.

21

⁺ Ende hy beual zijnder huysvrouwe, datse een maeltijt weder bereyden soude, ende bestellen hen alle nootdruft opten wech. Ende hy hiet twee vette Runderen te slaen, ende vier Schapen, ende nooden alle sine ghebueren ende vrienden te gaste.

+ E vers 21

22

Ende Raguel vermaende ende badt Tobiam hoochlijck, dat hy twee weken woude by hem blijuen.

23

Ende van alle sine goeden gaf hy Tobia de helft,^* ende maecte een voorschrijuinge: Dat na sinen doot, de ander helft Tobia oock toecomen soude.

* Tob. 14.d.16