Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Sy comen tot Raguel, die haer vriendelijck ontfangt, ende geeft den Ionghen Tobia zijn dochter Sara tot eenen wijue. | |
1Ga naar margenoot+ ENde si toghen tot Raguel in, Ende Raguel ontfinckse met vruechden, ende hy sach Tobiam aen, | |
2Ende sprack tot Hanna zijn huysvrouwe: Hoe ghelijck siet de ionge gheselle mijns Susters soon. | |
3Ende als hy dat seyde, sprack hy: Van waer zijt ghy lieue Broeders? Sy spraken:Ga naar margenoot† Wt den stamme Naphthali zijn wy,Ga naar margenoot* van de geuangenen in Niniue. | |
4Raguel sprack tot haer: Kent ghy Tobiam mijnen Broeder? Ende sy spraken: Ia, wy kennen hem wel. Ende als hy nv veel goets van Tobia seyde, sprack de Enghel tot Raguel: | |
5Dien Tobias daer ghy nae vraecht, die is deses Ionghelincx Vader. | |
6Ga naar margenoot* Ende Raguel neychde hem tot hem, weenende, ende viel hem om den hals, ende custe hem, ende sprac: | |
7Ga naar margenoot† O mijn lieue Sone, ghebenedijt moet ghy zijn, want ghy zijt eens rechten vromen Mans sone. | |
9Daer na gheboot Raguel een Schaep te slaen, ende de maeltijt bereyden. | |
10Ende als si haer baden, datse haer wouden aen de Tafel neder setten, sprac Tobias:Ga naar margenoot† Ic en wil hier heden niet eten noch drincken, oft ghy en beuesticht my dan eerst een bede, ende segghet my toe, Sara uwe dochter te gheuen. | |
11Doen dat Raguel hoorde, verschricte hy: Wandt hy dachte daer aen, wat die seuen Mannen gesciet was, dwelcke hi te voren sine dochter gegheuen hadde, ende sorchde dattet desen oock alsoo gaen mochte. | |
12Ende als hy niet antwoorden en woude, so sprack de Enghel tot hem: En wilt niet vreesen hem v dochter te gheuen: | |
13Want v dochter is hem tot een vrouwe toegheuoecht, nademael hy God vreest. Daerom en heeft een ander, uwe dochter niet mogen hebben. | |
14Ga naar margenoot+ Doen sprack Raguel, Ick en twijfele daer niet aen, dat Godt mijne bitter tranen ende ghebet verhoort heeft. | |
15Ende ick gelooue, dat hy v daerom heeft laten tot my comen, op dat mijn dochter desen crijghen soude, wt haren gheslachte, nae deGa naar margenoot† Wet Mosy. Ende nv en hebt gheen twijfel daer aen,Ga naar margenoot* Ick wilse v gheuen. | |
16Ende nam de hant zijns dochters, ende sloechse Tobia in zijn hant, ende sprack: | |
17DeGa naar margenoot‡ Godt Abraham, de Godt Isaac, de Godt Iacob, sy met v, ende helpe v te samen, ende gheue sinen Seghen rijckelijck ouer v. | |
18Ende si namen eenen brief, ende screuen de houwelijcke voorwaerde, ende loofden Godt, ende hielden maeltijt. | |
19Ende Raguel riep zijne vrouwe Hannam tot hem, ende gheboot haer, dat sy de ander Camer toerusten soude. | |
20Ende brachten Saram zijn dochter daer in, ende si weende. | |
21Ende hy sprack tot haer: Hebt eenen goeden moet mijn dochter. De HEEre des Hemels gonne v vrede,Ga naar margenoot* voor dat verdriet dat ghy geleden hebt. |
|