Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Tobias volcht zijnen vader, hy

[p. 109v]

ontfangt van hem een beuel aengaende den ghelde, dwelck hem Gabelus schuldich was te geuen, die selue wert van sinen vader met den Engel sinen Leytsman wech ghesonden.

1

⁺ DOen antwoorde de ionge Tobias sinen vader, ende sprack: Al wat ghy my gheseyt hebt, mijn vader, dat wil ic doen.

+ A vers 1

2

Maer hoe ick dat gelt in manen sal, dat en weet ick niet, hy en kent my niet, ende ick en ken hem oock niet.

3

Wat sal ick hem voor een Litteeken brenghen, op dat hy my ghelooue? Oock soo en weet ick den wech daer henen niet. Doen antwoorde de vader, ende sprack: Sijn Hantschrift hebbe ick by my, als ghy hem dat toont, soo sal hy v dat ghelt wel terstont gheuen.

4

Gaet nv henen, ende soeckt eenen ghetrouwen medegesel, die om loon met v daer henen reyst, op dat ghy soodanige ghelt, by mijnen leuen wederom crijghet.

5

⁺ Doen ghinc de ionghe Tobias wt, ende vant een fijn ionck gheselle staende, die hadde hem aen ghetoghen ende bereydt om te wandelen,^† Ende hy en wiste niet, dattet de Enghel Godts was.

+ B vers 5

† Iudic. 13.c.16.

6

Hi groete hem, ende sprac: Van waer zijt ghy, ghy goede gheselle? Ende hy sprac: Ick ben een Israelijt. Ende Tobias sprack tot hem: En weet ghy den wech niet in dat lant Meden?

7

Ende hi antwoorde: Ick weet dien wel, ende hebben ooc menichmael ghereyst,^* ende hebbe ter herberghen ghelegen by onsen broeder Gabel, die daer woont inde stadt Rages in Meden, dwelc leyt op den berch^† Egbathana.

* Hebre. 13.a.2.

† Iudith. 1.a.1.

8

Ende Tobias sprack: Lieue, vertoeft doch een weynich, tot dat ic dat mijn vader wederom segghe.

9

Ende Tobias ghinc in, ende seyde sulcx sinen vader. Ende de vader verwonderde hem, ende badt den Ionghelinck, dat hy binnen soude gaen.

10

Ende hy ghinc tot den Ouden in, ende groete hem, ende sprack: Godt gheue v vruecht.

11

⁺ Ende Tobias sprack: Wat vruecht sal ick hebben, ick die in duysternisse sitten moet, ende dat Licht des Hemels niet sien en can?

+ C vers 11

12

Ende de Ionghelinck sprack tot hem:^† Hebt lijdtsaemheyt, God sal v geringhe helpen.

† Luce. 21.b.17. Iacob. 5.b.8.

13

Ende Tobias sprac tot hem: Wilt ghy mijnen sone brenghen in de stadt Rages in Meden tot Gabel? So wil ick v uwen loon geuen, als ghy wederom coemt.

14

Ende de Enghel sprac tot hem: Ick wil hem daer henen brenghen, ende wederom tot v brenghen.

15

Ende Tobias sprack tot hem: Ick bidde v,^† segghet my, wt wat gheslachte, ende van welcken Stamme zijt ghy?

† Gene. 32.e.29. Iudic. 13.c.17. Exodi. 3.c.13.

16

Ende de Enghel Raphael sprac: Weest te vreden, Ist niet genoech dat ghi eenen Bode hebt? Wat behoeft ghy te weten, van waer dat ick ben?

17

Maer op dat ghy dies te weynigher sorcht, soo wil ict v segghen: Ick ben Azarias des grooten Ananie soon.

18

Ende Tobias sprac: Ghi zijt wt een goet gheslachte, ick bidde v, dat ghy v niet en vergramt, dat ic nae v gheslachte gheuraecht hebbe.

19

Ende de Enghel sprac: Ick wil uwen sone ghesont daer henen, ende wederom brenghen.

20

Tobias antwoorde: Soo trect henen,^† Godt sy met v op den wech, ende sinen Enghel gheleyde v.

† Tobie. 10.c.11

21

⁺ Doen bereyde hem Tobias, met alle dat hy met hem woude nemen, ende seyde sinen Vader ende Moeder goeden nacht, ende tooch henen met zijn geselle.

+ D vers 21

22

Ende zijn Moeder begost te weenen, ende sprack:^† Den Troost onses ouderdoms, hebt ghy ghenomen ende wech gheseynt,

† Tobie. 10.a.5.

23

Ick wilde dat dat ghelt nemmermeer gheweest en ware, daer ghy hem om wech ghesonden hebt.

24

Wy waren wel te vreden gheweest met onse armoede, het waer eenen grooten rijcdom dat ons Sone by ons ware.

25

Ende Tobias sprack: En weent niet, onse sone sal sterck ende ghesont daer, ende wederom herwaerts reysen, ende uwe ooghen sullen hem sien,

25

Want ic ghelooue, dat de goede Enghel Godts hem gheleydet, ende alle dinck wel schicken sal, dat hy voor heeft. Alsoo, dat hy met vruechden weder sal tot ons comen . Doen sweech zijn Moeder stil, ende stelde haer te vreden.