Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

Dat Boeck Tobie.

¶ Dat eerste Capittel.

¶ Vanden leuen, geslachte, ende vreese Gods Tobie.

1

⁺ DAer was een Man met namen Tobias, van den Stamme Naphthali, wt een stadt, int bouenste Galilea, bouen Asaer, aen de heyrstrate aen de slincke handt, teghen de See.

+ A vers 1

2

De^† selue wert mede gheuanghen in die tijden Salmanasars des Conincx in Assyrien.

† 4.Re. 17.a.6.

3

Ende hoewel hy also met vromen Lieden gheuanghen was, so is hy nochtans euenwel van Gods woort, niet afgheuallen.

4

Ende al wat hy hadde^† dat deylde hy zijnen mede geuangen broeders ende bloets verwanten mede.

† Tobi. 1.b.17.

5

Ende hoewel hy de ioncste Man was, int geslachte Naphali, so en hielt hy hem nochtans niet kintselijck.

6

Ende doen nv yeghelijck den^† gulden Calueren diende, die Ierobeam de Coninck van Israel hadde laten maken,^* soo vermijde hy nochtans alsulcken grouwel, ende hielt hem tot den Tempel ende Godsdienst in Ierusalem, ende diende daer den HEEre, ende badt aen den Godt Israels.

† 3.Re. 12.d.28.

* Eccle. 15.c.18.

7

Ghaf ooc^† zijne eerste vruchten ende thienden, seer trouwelijck. Alsoo dat hy alle tijt, int derde Iaer den vreemdelinghen, Weduwen ende Weesen, hare Tiende gaf.

† Exo. 22.d.29. 23.c.19. Deut. 12.a.11. 18.a.4. 26.a.2

8

Sulcx dede hy van ioncheyt op, nae de Wet des HEEREN.

9

⁺ Doen hy nv opgewassen was,^* nam hy een vrouwe, oock wt den stamme Naphtali, met name Hanna. Ende bracht voort van haer eenen Sone, welcke hy oock Tobiam noemde.

+ B vers 9

* Num. 36.c.6.

10

^* Ende leerde hem Gods woordt van ioncx op: Dat hy Goodt vreesde, ende de sonde mijde.

* Deut. 6.b.7. Ephe. 6.a.4.

11

Ende als hy met alle zijn gheslachte met zijn Vrouwe ende kinderen, met de geuangenen mede wech gheuoert wert, in de Stadt Niniue, ende^† yeghelijck van het offer ende spijse der heydenen at, bewaerde hy hem, ende en veronreynichde hem niet met sulcke spijse.

† Gen. 43.f.32. Iudit. 12.a.2. Daniel. 1.b.8.

12

Ende want hy van gheheelder herten den HEEEre vreesde, ghaf hem Godt genade voor Salmanasar den Coninck van Assyrien,^* dat hy hem oorlof gaf te gaen, waer dat hy henen wilde, ende wt te richten, wat hy te doen hadde.

* Gene. 13.b.9. Iere. 40.a.4.

13

⁺ So reysde hy nv tot alle de ghene, die gheuanghen waren,^† ende troostese met dat woort Gods.

+ C vers 13

† Mat. 35.c.36.

14

Ende als hy quam in de stadt Rages in Meden, ende hadde by hem thien pont siluers, daer hem de Coninc mede begaeft

[p. 108v]

hadde.

15

Ende doen hy by den anderen Israeliten eenen sach met namen Gabel, van zijn geslachte, die gheheel arm was,^† so dede hy hem dat selue siluer, ende nam een Hantschrift van hem daer op.

† Tobi. 4.c.16.

16

Maer langhe na den doot Salmanassers, als zijn sone Sennaherib na hem regheerde, die de kinderen van Israel viant was, so ghinck Tobias daghelijcx tot alle de Israeliten, ende troostese, ende deylde eenen yeghelijcken mede van zijne goeden, wat hy vermochte.

17

De^† hongherigen spijsde hy, de naecten cleede hy,^* de verslaghenen ende dooden begroef hy.

† Psal. 112.b.9. Mat. 25.c.35. Esai. 58.b.7.

* 4.Es. 2.b.23 Eccli. 7.d.36.

18

⁺ Maer Sennaherib de Coninc, was gheuloden wt Iudea,^‡ daer hem Godt gheslaghen hadde, om zijne lasteringhe wille.

+ D vers 18

‡ 4.Reg. 19.g.35.

19

Doen hy nv weder quam was hy toornich, ende liet veel van de kinderen Israels dooden, Der seluen Lichamen bestelde Tobias te begrauen.

20

Maer^† als sulcx de Coninc vernam, hiet hy hem dootslaen,^* ende nam hem alle zijn goet.

† Tobi. 2.b.5.

* Hebr. 10.d.34.

21

Mer Tobias vluchte met zijnder vrouwe ende Sone wech, ende hielt hem heymelijc by goede vrienden.

22

Maer na vijfenveertich dagen,^* wert de Coninck van zijne eyghen Sonen doot geslaghen.

* 4.Re. 19.f.37 Esai. 37.f.38.

23

Ende Tobias quam wederom thuys, ende alle zijn goet wert hem weder ghegheuen.