Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

¶ Hoe dat Godt lijdsamich is ouerde Sondaren, maer dat hy de Godloose verachters grouwelijck straft, waermede hy zijn volck leert, hoe sy gherechtich ende vriendelijck zijn sullen teghen den menschen.

1

⁺ DAerom straft ghy allenskens de ghene die daer vallen, ende vermaentse met castijnghe, so waer sy aen sondighen, op dat sy vander boosheyt los worden, ende aen v HEERE gheloouen.

+ A vers 1

2

^† Want doen ghy Viant waert, den ouden Inwoonders ws heyligen lants, daerom dat si boose wercken deden, met tooueren,

† Deut. 9.a.4. 12.d.31. 18.b.12

3

Ende woudt door onser Vaderen handen vernielen, de ongodlijcke offeraers ende onbarmhertighe Moordenaers haerder sonen,

4

Die daer menschen vleesch verslonden, ende grouwelijck bloet sopen, daer si v Gods dienst mede doen wilden,

5

Ende de gene, die de Ouders waren, verworchden de sielen der gheender die gheen hulpe en hadden,

6

Op dat dat Landt, dat voor v onder allen dat alder edelste was, een weerdighe wooninghe soude worden der kinderen Gods:

7

⁺ Doen spaerde ghy nochtans de selue, als menschen, ende seynde voor henen uwe Voordrauers, te weten, v heyr der wespen, op dat sy de selue metter tijt vernielen souden.

+ B vers 7

8

Het en was v voorwaer niet onmoegelijc, de Godloosen inden strijt den Rechtueerdighen te onderworpen, Oft door grouwelijcke dieren, oft anders waer met eenen herden woorde, altemael ghelijck te verdoen:

9

^† Maer ghy oordeeldese metter tijt, ende liet hen ruymte ter boete. Hoe wel v niet onbekent en was dat sy van booser aert waren, ende hen haer boosheyt aengheboren, ende dat sy hare ghedachten nemmermeer veranderen en souden.

† Exod. 23..d.30 Deut. 7.d.22.

10

Want sy waren een veruloect saet van aenbeginne. Ende ghy en dorst ooc niemanden ontsien, oft ghijt hen vergaeft, waer aen sy ghesondicht hadden,

11

^+† Want wie wil tot v seggen: Wat doet ghy? Oft wie wil v oordeel wederstaen? Oft wie wil v beschuldigen, om de vernielde Heydenen die ghy gheschapen hebt? Oft wie wil hem tot eenen wreker teghen v setten, om der onrechtueerdigher menschen wille?

+ C vers 11

† Esa. 44.b.7. Ier. 49.d.19. 50.h.44.

12

Want daer en is gheen Godt, behaluen ghy alleen,^* ghy die voor allen sorcht, op dat ghy bewijst, hoe dat ghy niet onrecht en oordeelt.

* 1.Pet. 5.a.7.

13

Want v en can noch Coninc, noch Tyran, onder ooghen treden, voor de ghene, die ghy straft.

14

Dewijle ghy dan rechtueerdich zijt, so regeert ghy alle dinck recht, ghy en achtet uwer Maiesteyt niet te voegen, yemanden te verdoemen, die de straffe niet verdient en heeft.

15

Want uwe stercte is een heerschappie der gerechtichheyt. Ende dewijle ghy ouer alle heerschapt, so spaert ghy ooc aller.

16

Want ghy hebt uwe sterckheyt bewesen, aen dien, die niet en gheloofden, dat ghy so gantsch machtich waert, Ende hebt v bewesen aen dien, die hen stout wisten.

17

Maer ghy geweldige Heerschapper, oordeelt met saechtmoedicheyt, ende regeert, ons met veel verschoonens, want ghy vermoecht al wat ghy wilt.

18

⁺ Maer v volck leert ghy door sulcke wercken, datmen vroom ende goedertieren zijn sal. Ende uwen kinderen geeft ghy daermede te verstaen, dat sy van goeder hoope sullen zijn, dat ghy^† boete voor de sonde wilt aennemen.

+ D vers 18

† Luc. 24.d.46 Acto. 2.d.38. 17.e.30.

19

Want aenghesien ghy de Vianden uwer kinderen, ende die des doots schuldich waren, met sulcken vertreck ende verschoonen, ghestraft hebt, ende gaeft hen tijt, ende ruymte, dat sy van haerder boosheyt conden aflaten.

20

Met hoe veel grooter bedencken, oordeelt ghy uwe kinderen^† met welcker Vaderen, ghy Eeden ende verbonden veler goeder toesegginghen, opgherecht hebt.

† Gene. 17. 22.

21

Daerom so dicwils als ghy onse Vianden plaecht, so doet ghy ons dat tot eender castijdinghe, op dat wy uwe

[p. 105v]

goedertierenheyt met neersticheyt waer nemen souden, Oft wy gheoordeelt werden, dat wy doch op uwe barmherticheyt betrouwen sullen.

22

⁺ Daerom queldet ghy oock de onrechtuaerdighe, die een onuerstandich leuen leyden, met hare eyghen grouwelen.

+ E vers 22

23

^* Want sy waren so gantsch verre inder dolinghe ghecomen, dat sy oock de dieren, die by haer Vianden veracht waren, voor Goden hielden, ghelijck als de onuerstandighe kinderen bedroghen.

* Sap. 11.c.16. Rom. 1.c.23.

24

Daerom hebt ghy oock een spottelijcke straffe onder hen, als onder onuerstandighe kinderen gheseynt.

25

Maer doense soodanighe spottelijcke vermaninghe niet en beweechde, beuonden sy de ernstlijcke straffe Gods.

26

Want sy werden euen door dat ghequelt, dat sy voor Goden hielden, welck hen gantsch seer verdroot, doen sy dien saghen, dien sy te voren niet en wilden kennen, ende mosten hem voor eenen Godt bekennen, Daerom ooc de verdoemenisse ten laetsten ouer hen quam.