Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Men sal de wijsheyt vander ioncheydt aen lief hebben, ende met haer omgaen, wie hem met haer versellet, die sal Godt ende de menschen liefhebben.

1

⁺ DE selue heb ick bemint, ende ghesocht^† van mijnder iuecht aen, ende dachtse my tot eender Bruyt te nemen.

+ A vers 1

† Eccle. 6.c.18. Tren. 3.c.27.

2

Want ick heb hare schoonheyt lief ghecregen.

3

Sy is van heerlijcker Edelheyt, want haer wesen is by Godt, ende de HEEre alder dinghen, heeftse lief.

4

Sy is den heymelijcken raet inde kennisse Gods, ende een Aengeuer zijnder wercken. Is rijckdom een costelijck dinck inden leuen?

5

Wat is rijcker, dan de wijsheyt, die alle dinck doet? Ende doetet cloecheyt?

6

Wie is onder allen een constiger meester, dan sy? Ende heeft yemant de gherechtichticheyt lief?

7

Haren arbeyt is enckel duecht. Want sy leert alle maticheyt, cloeckheyt, gerechticheyt ende sterckheydt, welcke de alder nutste zijn int menschelijck leuen.

8

⁺ Begeert yemant veel dincx te weten? So can si raden, beyde wat gheschiet, ende noch toecomende is.^† Sy verstaet haer op bedecte woorden, ende weet de raetselen te ontbinden. Teeckenen ende wonderen weet sy te voren, ende hoet totten tijden ende stonden toegaen sal.

+ B vers 8

† Danie. 2.d.28 5.d.17.

9

Ick hebt besloten, haer my tot eender ghesellinne te nemen.^† Want ick weetet, dat sy my een goet raetgeuer zijn sal, ende een trooster in sorghen ende truericheyt.

† Prou. 2.a.11.

10

Een Ionghelinck heeft door de selue, heerlicheyt byden volcke, ende eere byden ouden.

11

Ick sal scherp beuonden worden int Gherichte: Ende byden gheweldighen, salmen hem mijnder verwonderen.

12

Als ick swijge, so sullen sy na my beyden: Als ic spreke, so sullen sy opmercken. Ende als ick wijder spreke,^† soo sullen sy de handen op haren mont leggen.

† Iob. 39.d.37. Mich. 7.c.16.

13

Ick sal eenen onsterflicken naem door haer vercrijghen, ende een eewige ghedachtenisse by mijnen nacomelingen laten.

14

Ick sal Lieden regeeren, ende Heydenen sullen my onderdanich zijn.

15

Grouwelike Tyrannen sullen vreesen, als sy my hooren, Ende byden volcke worde ick goedertieren beuonden, ende inden Crijch een Heldt.

16

Ende blijue ick thuys, soo heb ic mijn ruste aen haer. Wandt het en is niet verdrietelijck, met haer om te ghaen, noch onlustich by haer te zijn, maer enckel lust ende vruechde.

17

⁺ Sulcx bedacht ick by my, ende namt ter herten, want die hare Maghen zijn, die hebben een eewich wesen,

+ C vers 17

18

Ende die haer vrienden zijn, die hebben reyne wellust. Ende oneyndelijcken rijcdom, coemt vanden arbeyt haerder handen, ende cloecheyt door haer gheselschap ende spreken. Ende een goet gherucht, door haer gemeynschap ende redene. Ick heb rontsom ghegaen om te soecken, op dat ickse tot my brachte.

19

Want ick was een kint van goeder aert, ende heb een fijne siele vercreghen.

20

Ende doen ick wel opghetrocken was wiesch ic tot een onbeulect Lijf.

21

Maer doen ic beuont, dat ick niet anders cuysch zijn en conde,^† ten ware dattet my God gaue (Ende dat selue was ooc cloecheyt, te kennen wiens sulcke genade is) tradt ick tot den HEEre, ende badt hem, ende sprack van gheheelder herten.

† 1.Cor. 7.a.7.