Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vij. Capittel.

¶ Alle menschen hebben een ghelijck beghin ende inganck in deser werelt, maer wie Godt om wijsheyt bidt, dien gheeft hijse, die maeckt Godt den HEERE groot, ende heerlijc, want haer profijt gaet alle dinck te bouen, Een hooghe lof der wijsheyt.

1

⁺ ICk ben oock een sterflijck mensch, ghelijck als de andere, gheboren vanden gheslachte des eerstgheschapen menschs,

+ A vers 1

2

^† Ende ben ghebeelt een vleesch, thien maenden lanck inden bloede te samen gheronnen, van mans sade door lust, die int byslapen gheschiet.

† Iob. 10.a.8.

3

Ende hebbe oock, doen ick gheboren was, Adem ghehaelt wt de ghemeyne Locht, ende ben oock geuallen opt Aertrijck, dat ons altesamen draecht. Ende weenen is oock mijn eerste stemme gheweest, ghelijck als der anderen,

4

Ende ben inden windeldoecken opgheuoet met sorghen.

5

Want gheen Coninck en heeft een ander aenbeghin zijnder gheboorten,

6

^† Maer sy hebben alle eenderley inganck totten leuen, ende ghelijcken wtganck.

† Iob. 1.c.21. 1.Tim. 6.b.7. Eccle. 5.c.14.

7

Daerom so badt ick, ende my wert cloecheyt ghegheuen.^† Ick riep, ende my quam de gheest der wijsheyt:

† 3.Reg. 3.b.7.

8

⁺ Ende ick hieltse waerdigher, dan Conincrijcken ende Vorstendommen, Ende rijckdom hielt ick voor niet tegen haer.

+ B vers 8

9

^* Ick en ghelijckte haer by gheenen edelen steen, want alle tgout is teghen haer, ghelijck als slecht Sandt, ende siluer, is ghelijck dreck, tegen haer te rekenen.

* Iob. 28.b.16 Prou. 3.b.15. 8.b.11. Psal. 19.b.11.

10

Ick hadse lieuer dan een ghesont, ende schoon Lijf, ende vercoosse my tot een licht, want dat schijnsel dat van haer gaet, dat en wort niet wtghebluscht.

11

^† Ende my quam alderley goet met haer, ende ontellijcke rijckdom in haerder hant.

† 3.Reg. 3.b.13. Matt. 6.d.33. Eccli. 1.c.20.

12

Ick was in allen dinghen vrolijck, dat dede, de wijsheyt ghinck my inden seluen voor, Maer ick en wistes niet, dat sulcx van haer quame.

13

Eenuuldelijck heb ickt gheleert, mildelijck deyle ick mede. Ick en wil haren rijckdom niet verberghen,

14

Want sy is den menschen eenen oneyndelijcken schat. Welck die hen ghebruycken, die worden Gods vrienden, ende zijn aengenaem, daerom dat hen gegeuen is, haer te laten onderwijsen.

15

⁺ Godt heeft my ghegheuen wijslijck te spreken, ende na sulcker gaue der wijsheyt, recht te dencken. Want hy ist, die opten wech der wijsheyt leydet, ende den Wijsen regeert.

+ C vers 15

16

^† Want in zijnder handt, zijn beyde wy selue ende onse redenen, daer toe alle cloeckheyt, ende const in alderley wercken.

† Sapi. 3.a.1.

17

Want hy heeft my ghegheuen ghewisse kennisse alles dincx, dat ick weet, hoe de werelt ghemaeckt is, ende de cracht der elementen,

18

Der tijdt beghinsel, eynde, ende middel, hoe den dach toe ende af neempt.

19

Hoe de tijt des Iaers hem verandert, ende hoe dat Iaer om loopt, hoe de Sterren staen.

20

Den aert der tammen ende wilde dieren. Hoe de windt soo machtich is. Ende wat de Lieden inden sinne hebben, menigerley aert der planten, ende cracht der wortelen.

21

Ick weetet al, wat heymelijck ende verborgen is, want de wijsheyt, die aller const meester is, leertet my.

22

⁺ Want in haer is de gheest, die daer verstandich is, heylich, eenich, menichfoudich, scherp, behendich, welsprekende,

+ D vers 22

23

Reyn, claer, saechtmoedich, vriendelijck, ernstachtich, sonder schouwe, weldadich, liedelief, vast, ghewis, seker:

24

Ende vermach alle dinck, siet alle dinck, ende gaet door alle Geesten, hoe verstandich, suyuer ende scherp, sy oock zijn, Want de wijsheyt is dat alder subtijlste,

25

Sy vaert ende gaet door alle dinck, soo gansch suyuer is sy. Want sy is een claer schijnsel der goddelijcker cracht, ende een strale der heerlicheyt des Almachtighen.

26

⁺ Daerom en can niet onreyns tot haer comen,^† want sy is een schijnsel des eewighen lichts, ende eenen onbeulecten spiegel der godlijcker cracht, ende een Beelt zijnder goedertierenheyt.

+ E vers 26

† Hebr. 1.a.3.

27

Sy is eenich, ende doet doch alle dinck: Sy blijft dat sy is, ende vernieut doch alle dinck. Ende voort ende voort geeft sy haer inde heylighe sielen, ende maect Gods vrienden ende Propheten.

28

Want Godt en bemint niemanden, ten sy dat sy by der wijsheyt blijue.

29

Sy gaet heerlijcker dan de Sonne, ende alle Sterren, ende tegent licht gherekent, gaet zijt wijt voor.

[p. 104r]

30

Want het licht moet der nacht wijcken, Maer de boosheyt en ouerweldicht die wijsheyt nemmermeer. Sy reyckt gheweldelijck vanden eenen eynde totten anderen, ende regeert alle dinck wel.