Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Met wat stantafticheydt ende sekerheyt die gherechte staen sullen, teghen de ghene, die haer bespot ende gequelt hebben, ende hoedanighen grouwel dat den Godloosen ouercomen sal, ende wat si (alst te spade is ) segghen sullen, Ende daer teghen vander vruechde der gheloouigher, welcker Godt de HEERE een beschermer wesen sal.

[p. 113[103]r]

1

⁺ ALs dan sal de Rechtuaerdighe^† staen met grooter vrijmoedichheyt, teghen die, die hem benaut hebben, ende die zijnen arbeyt verworpen hebben.

+ A vers 1

† Mat. 19.c.28. Mala. 4.a.3.

2

Als die selue dan sulcx sien, so sullen sy vreeselijck verschrict worden, voor sulcker salicheyt, daer sy niet op vermoeyt en hadden.

3

Ende sullen onder malcanderen spreken met berou,^† ende van angste des gheests suchten: Dat is die,^* dien wy voortijts voor eenen spot hielden, ende voor een spijtich spreeckwoort.

† Esaie. 13.b.8.

* Sap. 3.a.3.

4

Wy Sotten hielden zijn leuen voor ontsinnich, ende zijn eynde, voor een schande.

5

Hoe is hy nv gherekent onder de kinderen Gods, ende zijn^† erffenisse is onder den Heyligen?

† Acto. 26.c.18.

6

Daerom hebben wy den rechten wech ghemist,^† ende dat licht der gherechticheyt en heeft ons niet gheschenen^† ende de Sonne en is ons niet opghegaen.

† 2.Cor. 4.a.4.

† Mala. 4.a.2.

7

Wy hebben enckel onrechte ende schadelijcke wegen ghegaen, ende hebben bijster onweghen ghewandelt: Maer den wech des HEEREN en hebben wy niet gheweten.

8

⁺ Wat helpt ons nv onse pomperie:^† Wat brengt ons den rijcdom in, tsamen met den hoomoet?

+ B vers 8

† Prou. 10.a.2. 11.a.4. Eccli. 5.b.10.

9

Het^* is altemael wech gheuaren, gelijck als een schaduwe, ende ghelijck een gheroep dat voorby gaet.

* 1.Para. 30.c.15. Sapi. 2.b.6.

10

Ghelijck als een^‡ Schip op de baren des waters wech loopt, welckmen, alst voorby is, niet spueren en can, noch des seluen wech inder vloet.

‡ Pro. 30.b.19

11

Oft ghelijck als eenen Voghel, die door de Locht vliecht, daermen zijnen wech niet na spueren en can.

12

Want hy roert ende slaet inde lichte Locht, drijft ende deyltse van malcander, met zijne sweuende vluegelen, ende daer na en vintmen gheen teecken sulcx vlieghens daer in.

13

Oft ghelijck als wanneer eenen Pijl afgheschoten wort na dat wit, ende de van malcanderen ghedeylde locht, haest weder te samen gaet, datmen zijnen wech daer door niet spueren en can.

14

Also wy oock, nadien wy gheboren gheweest zijn, hebben wy een eynde ghenomen, ende en hebben gheen teecken der duecht bewesen, Maer wy zijn in onser boosheyt verteert.

15

^+† Want des godloosen hope, is ghelijck als stof vanden winde verstroyt, ende ghelijck dunnen Rijm van eenen storm verdreuen, ende ghelijck eenen roock vanden winde verwayt, ende ghelijck alsmen eenen vergheet, die maer eenen dach een Gast gheweest is.

+ C vers 15

† Iob. 8.b.13. 11.b.20. Psalm. 1.b.5. Pro. 10.d.28. 11.a.7. Iaco. 1.b.11.

16

^† Maer de Rechtuaerdige sullen eewelijck leuen,^* ende de HEERE is haren loon, ende de Alderhoochste^† sorcht voor haer.

† Psal. 125.a.1.

* Gen. 15.a.1.

† 1.Pet. 5.a.7

17

Daerom sullen sy ontfanghen een heerlijck rijcke, ende een schoone^† Croone, vander hant des HEEren. Want hy salse met zijnder rechter hant beschermen, ende met zijnen arm beschudden.

† 4.Esd. 2.f.43 Apoc. 2.b.10.

18

Hy sal zijnen ijuer nemen voor een harnasch, ende sal de Creatueren rusten ter wrake ouer de Vianden.

19

^† Hy sal de gherechticheyt aentrecken voor eenen Kreeft, ende sal dat ernstlijcke oordeel opsetten voor^† eenen Helm.

† Esa. 59.c.17. Iob. 29.b.14. Ephe. 6.b.14 1.Tessa. 5.a.8.

† Esai. 59.c.17. 1.Tess. 5.a.8.

20

Hy sal de heerlijcheyt nemen tot eenen onuerwinlijck Schilt.

21

Hy sal den strenghen toorne wetten ten sweerde. Ende de werelt sal met hem wt trecken, ten strijde teghen de onwijsen.

22

⁺ De geschutten der blixemen sullen ghelijck toe treffen, ende sullen wt de Wolcken, recht als van eenen hart ghespannen boghe, varen, na dat wit.

+ D vers 22

23

Ende daer sal dicken Hagel vallen, wt den toorne der donderslaghen. Daer toe sal oock des Sees water teghen haer rasen, ende de stroomen sullen heftich tsamen loopen.

24

Ende daer sal hem oock eenen stercken windt teghen haer legghen, ende salse ghelijck een stormwindt verstroyen.