Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ Wat der Godloosen ghedachten zijn, ende hoe haer alle Godloosen verheffen, ende der vromicheyt los zijn.

1

⁺ VVant het zijn rouwe Lieden, ende segghen:^† Het is een cort ende moeyelijck dinck, om onse leuen, Ende als een mensche daer henen is, soo ist gantsch met hem wt. Ende men en weet oock niemanden, die wt der Hellen weder ghecomen is.

+ A vers 1

† Iob. 7.a.1. 14 a.1.

2

Onuersiens zijn wy gheboren, ende varen weder henen, recht oft wy noyt gheweest en waren. Want dat snuyuen in onser Nuesen, is eenen roock, ende onse Redene is een voncxken, dat hem wt onse herte roert.

3

Als dat selue wtgebluscht is, soo is dat Lijf daer henen, ghelijck als een wtghedaen assche, Ende de gheest verdwijnt, gelijck een dunne locht.

4

Ende onses naems wort metter tijt vergeten, dat vrijelijck niemant onses doens ghedencken en sal.

5

^† Onse leuen vaert wech, recht ofter een Wolcke gbeweest ware, ende vergaet ghelijck als eenen neuel, vander Sonnen schijnsel verdreuen, ende van haerder hitte verteert.

† 1.Par. 30.c.15

6

^+† Onsen tijt is ghelijck als een schaduwe wech vaert, Ende als wy wech zijn, soo en isser gheen wederkeeren, want het is vast beseghelt, dat niemant weder en coemt.

+ B vers 6

† 1.Par. 30.c.15 Sapien. 5.b.9. Iob. 14.a.2

7

^‡ Wel op nv, ende laet ons wel leuen, dewijle dattet voorhanden is, ende onses Lijfs gebruijcken, dewijle het Ionck is.

‡ Esaie. 22.b.13. 5.b.11. 56.c.12. 1.Cor. 16.d.32. Sapi. 5.b.8.

8

Wy willen ons met den besten Wijn ende Saluen vullen. En laet ons de Meybloemen niet versuymen, laet ons Crantsen draghen van Ionghe Rosen, eer sy verwelcken.

9

Onser gheen en late het hem faelgeren met pralen, datmen oueral spueren mach, dat wy vrolijck gheweest zijn, wy en hebbender doch niet meer af dan dat.

10

^+* Laet ons den armen Rechtuaerdighen ouerweldigen, ende gheender Weduwen noch Ouden mans, sparen. En laet ons der Ouden grijsen straffinghe niet achten.

+ C vers 10

* Prou. 1.a.11.

11

Al wat wy slechs doen connen, dat sal recht zijn. Want wie niet doen en can, soo wat hem lust, die is veracht,

12

^† Soo laet ons op den Rechtuaerdighen loeren, want hy maect ons veel onlusts, ende set hem teghen onse doen, ende berispt ons, dat wy teghen de Wet sondigen,^* ende roept onse wesen wt voor sonde.

† Psal. 10.b.8. 37.d.32. Prou. 1.a.11. Ierem. 9.b.8.

* Ioan. 7.a.7

13

Hy gheeft voor, dat hy Godt kenne, ende beroemt hem seluen Gods kint,

14

Straft so wat wy int herte hebben.^† Hy en is ons niet lijdelijck, oock aen te sien.

† Pro. 13.c.19. 29.c.27.

15

^* Want zijn leuen en accordeert niet met den anderen, ende zijn wesen is heel een ander wesen.

* Esai. 53.a.2.

16

Hy houdt ons voor ongheschickt, ende mijdet onse doen, ghelijck een vuylnis. Ende gheeft voor, hoe dattet de Rechtuaerdige ten laetsten goet hebben sullen, ende roemt, dat Godt zijn Vader is.

17

⁺ Soo laet doch sien oft zijn woordt waer is, ende besoecken, waert met hem wt wil.

+ D vers 17

18

^* Is de Rechtuaerdige Gods sone, so sal hy hem helpen, ende verlossen vander hant der Wederseggers.

* Psal. 22.a.9. Mat. 27.c.42

19

^† Met versmaetheyt ende quale willen wy hem examineren, dat wy sien hoe vroom hy is, ende bekennen, hoe verduldich hy is.

† Iere. 11.d.19.

20

Wy willen hem tot eenen schandelijcken doot verdoemen, daer salmen hem kennen, aen zijne woorden.

21

Sulcx slaen sy aen, ende faelgeren,^† hare boosheyt heeftse verblindt, dat sy Gods heymelijcke oordeelen niet en kennen.

† Rom. 1.c.21.

22

Want sy en hebben de hope niet, dat een heylich leuen beloont worde. Ende en achten der eeren niet, die de onstraffelijcke sielen hebben sullen.

23

Want Godt heeft den mensche gheschapen, totten eewighen leuen,^† ende heeften ghemaeckt totten Beelde, dat hy gelijck sal zijn, als hy is.

† Gene. 1.d.27. Eccli. 17.a.9.

24

^* Maer door des Duyuels nijdicheyt, is de doot inde werelt ghecomen,^* Ende die zijns deels zijn, helpen oock daer toe.

* Gene. 3.a.1.

* Ioan. 8.d.44.