Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xv. Capittel.

¶ Holofernes volck vloot, ende hoe Israel hem naiaechde.

1

⁺ DOen nv dat Crijchsvolck hoorde, dat Holoferno den Cop af was, ^† verschricten si, ende werden verbijstert, ende en conden gheenen raet houden, wat si doen souden, soo was hen den moet ontuallen.

+ A vers 1

† 1.Reg. 17.g.52

2

Ende gauen de vlucht, dat si den Hebreen ontcomen mochten, die si saghen teghen haer aentrecken.

3

Ende doen de kinderen Israels sagen, dat de Vianden vloden, liepen syse nae, met groot ghecrijsch ende Trompetten.

4

Maer de wijle dat der Assyriers ordinancie ghebroken was, ende de kinderen Israels in hare ordinancie toghen, sloeghen si alle de ghene, die si af iaghen conden.

5

⁺ Ende Osias seynde tot alle steden int Lant Israels, datmen in alle steden op was, ende iaechde den Vianden na, totten Lande toe wt.

+ B vers 5

6

Maer^† dat ouerghebleuen volck te Bethulia, viel inder Assyriers Legher, plonderden ende voerden wech, soo wat de Assyriers daer ghelaten hadden, ende brachten groot goet daer af.

† 4.Re. 7.c.16.

7

⁺ Maer de ander, doen si weder quamen, brachten si met hen, al wat ghene met hen wech gheuoert hadden, aen Vee ende ander goet, Ende dat gantsche lant wert rijck van sulcken roof.

+ C vers 7

8

Daer nae quam Iehoiakim de hooghe Priester, van Ierusalem tot Bethulien, met allen Priesteren, op dat si Iudith saghen.

9

Ende si ghinc voort tot hen. Doen presen syse altesamen, ende seyden:

10

Ghy zijt de Croone te Ierusalem, ghy zijt de ghenuechte Israels, ghy zijt een Eere des gantschen volcks, dat ghy sulcken looffelijcken daet gedaen hebt, ende Israel so grooten weldaet bewesen hebt, datse Godt wederom ghesalueert heeft.

11

⁺ Ghesegent zijt ghy voor Gode eewelijck. Ende alle tvolck seyde, Amen.

+ D vers 11

12

Ende doemen nv dertich dagen lanc de buete wtghedeylt hadde, gauen si Iudith costelijcke gereetschap, die Holofernes ghehadt hadde, aen gout, siluer, cleederen ende edele steenen.

13

Ende een yeghelijck was vrolijck, songhen ende spronghen, beyde Ionck ende out.