Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Iudith de Godvreesende weduwe straft de Ouerste, om dat si Gode een mate gheset hadden, si vermaent dat volck Godt aen te roepen, ende haer te beteren, op dat God haer ghenade geue, ende si openbaert den Ouersten haer opset.

1

⁺ SVlcx quam voor Iudith, die daer was een weduwe, een dochter Merari, des soons^† Vz, des soons Iosephs, des soons Osie, des soons Elia, des soons Iamnor, des soons Iedeon, des soons Raphaim, des soons Athitob, des soons Malchie, des soons Enan, des soons Natanie, des soons Sealthiel, des soons Simeon.

+ A vers 1

† Genes. 22.d.21

2

Ende haer man had geheeten Manasses, die was inder Gersten oogst ghestoruen.

3

Want doen hy opt velt was, by de arbeytslieden, wert hy cranck vander hitte, ende sterf in sine stadt Bethulia, ende wert by sine vaderen begrauen.

4

Die liet die Iudith achter, die was nv drie iaren ende ses maenden een weduwe gheweest.

5

Ende sy hadde haer bouen in haren huyse, een sonderlijcke Camer ghemaect, daer sy in sat met hare Maerten,

6

Ende was becleet met eenen sack, ende vastede daghelijcx, behaluen alleen opten Sabbath, Nieumaenden, ende andere Feesten des huys Israels.

7

⁺ Ende si was schoon ende rijcke, ende hadde veel ghesins, ende haue vol Ossen ende Schapen,

+ B vers 7

8

Ende had een^† goet gheruchte by alleman, dat si Godt vreesde, ende niemant en conde yet quaets van haer segghen.

† Prou. 22.a.1. Eccle. 7.a.2. Acto. 16.a.2.

9

^* Dese Iudith, doen si hoorde, dat Osias toegheseyt had, de stadt nae vijf dagen den Assyriers op te geuen, seynde si na den Outsten Chambri ende Charmi.

* Iudi. 7.c.24

10

Ende doen si tot haer quamen, sprack si tot hen: Wat sal dat zijn, dat Osias bewillicht heeft, de stadt den Assyriers op te geuen, als ons in vijf dagen niet gheholpen en wordt?

11

^* Wie zijt ghy, dat ghy Godt tempteert? Dat en dient niet daer toe, datmen genade vercrijge, maer veel meer, toorne ende onghenade.

* Deut. 6.c.16. Math. 4.a.7

12

Wilt ghy den HEERE nae uwen behaghen, tijt ende daghen setten, wanneer hy helpen sal?

13

^† Doch de HEEre is verduldich, daeromme laet ons dat leet zijn, ende ghenade soecken met tranen.

† Psal. 86.c.15. 103.a.8. Iohel. 2.c.13.

14

Wandt Godt en wordt niet toornich als een mensche, dat hy hem niet versoenen en late.

15

⁺ Daeromme sullen wy ons^† verootmoedigen van herten, ende hem dienen, ende met tranen voor hem bidden, dat hy na zijn welbehagen, bermherticheyt aen ons bewijsen wille.

+ C vers 15

† 1.Petri. 5.a.6

16

Ende ghelijck als wy nv trueren moeten, van wegen haers hoomoets,

17

Dat wy ons na desen iammer, weder verhueghen mogen, dat wy niet gheuolcht en hebben, der sonden onser vaderen, die haren God verlieten, ende vreemde Goden aenbaden,

18

^* Daeromme si haren vianden ouerghegheuen, ende van hen verslaghen, gheuangen ende ghescheynt zijn.

* 4.Re. 17.a.6. 25.a.1.

19

^† Maer wy en kennen gheenen anderen Godt, behaluen hem alleene, ende willen met ootmoedicheyt, van hem hulpe ende troost verwachten,

† Deut. 32.f.39.

20

Soo sal hy, de HEEre onse Godt, ons bloet verlossen van onse vianden, ende alle Heydenen die ons veruolgen, verootmoedigen, ende te schanden maken.

21

⁺ Ende ghy, lieue broeders, ghy die zijt de Outsten, troost dat volck met uwen woorde, dat si ghedencken, dat onse vaderen ooc^* ghetempteert werden, op dat si beproeft werden, oft si Gode van herten dienden.

+ D vers 21

* Deut. 8.a.2. 2.Par. 32.f.31.

22

Vermaentse, hoe onse Vader^† Abraham menigerley getempteert, ende Godts vrient gheworden is, nae dien hy door menigherley aenuechtinge beproeft is.

† Gene. 17.a.10 22.a.2.

23

Also zijn oock Isaac,^* Iacob, Moses,^† ende alle die Gode lief geweest zijn, stantachtich ghebleuen, ende hebben vele droeffenisse moeten ouerwinnen.

* Gene. 28.b.12

† Prou. 3.b.12 Hebre. 12.a.5.

24

Maer de andere, die de droeffenisse niet en hebben willen aennemen metter vreese Godts,^* maer met onuerduldicheyt teghen Godt ghemurmureert ende ghelastert hebben, zijn vanden Verderuer ende door de Slangen, vernielt.^† Daeromme en laet ons niet onuerduldich worden, in dit lijden, Maer bekennen, dattet een straffinghe is van God, veel minder dan onse sonden zijn,

* Apoca. 3.d.19.

† Num. 11.a.1. 21.a.6. 1.Cor. 10.a.5.

25

^† Ende gheloouen, dat wy ghecastijt worden, als zijne knechten, ter beteringe, ende niet ter verderffenisse.

† Rom. 8.d.28.

26

⁺ Daer op antwoorden, Osias ende de Outsten: Het is altemael waer, ghelijck ghy geseyt hebt, ende aen uwe woorden en is niet te straffen.

+ E vers 26

27

Daerom bidt voor ons tot den HEEre, want ghy zijt een heylich Godtureesende Wijf,

28

Ende Iudith seyde:^† Aenghesien dat ghijt daer voor hout, dattet wt Godt sy, wat ick gheseyt hebbe, Soo wilt oock proeuen, oft dat gene, dat ic inden sin heb te doen, wt God sy, ende biddet dat God gheluc daer toe gheue.

† 1.Ioan. 4.a.1 1.cor. 14.d.29 1.Tess. 5.e.21.

29

^* Desen nacht wacht aen de poorte, als ick daer wt gae met mijnder Maerte, ende biddet, dat de HEERE in dese vijf daghen, ghelijc ghy gheseyt hebt, zijn volc Israels troosten wilde.

* Iudit. 10.b.6.

30

Maer wat ick inden sinne hebbe, daer en sult ghy niet nae vereysschen, maer biddet alleene voor my tot den HEEre onsen Godt, tot dat ick v voorder te kennen gheue, wat ghy doen sult.

31

Ende Osias de Vorst Iuda seyde tot haer: Gaet henen in vrede, de HEERE sy met v, ende wreect ons aen onse Vianden. Ende sy ghinghen alsoo weder van haer.