Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ Hy dreycht den Priesters hare straffinghe, ende hoe dat hyse versmaden ende scheynden sal, om haerder ontrouwe ende valscheyt, Hy hout haer voor hoe sy in hare officie dwalen, Hy beueelt datmen de ghehoude wijuen lief hebben sal, ende niet verstooten.

1

⁺ ENde nv ghy Priesters, dit ghebot ghelt v,

+ A vers 1

2

In dien dat ghijs niet hooren, noch ter herten nemen en sult, dat ghi mijnen Name de eere geeft, seyt de HEEre Sebaoth,^† Soo sal ick den vloeck onder v seynden, ende uwe segheninghe veruloecken, Iae ick sal hem veruloecken, de wijle dat ghijt niet ter herten nemen en wilt.

† Deut. 28.b.15

3

Siet, ick wil v berispen, tsamen met den Sade, ende den dreck uwer vierdagen v int aensicht werpen, ende hy sal aen v becleuende blijuen.

4

So sult ghy dan beuinden, dat ick soodanigen ghebot tot v gesonden heb, dattet mijn^† verbont zijn soude met Leui, spreect e HEEre Sebaoth.

† Num. 25.c.12.

5

Want mijn verbont was met hem totten leuen ende vrede, Ende ick gaf hem de vreese, dat hy mi vreesde, ende mijnen Naem schoude.

6

De wet der waerheyt was in zijnen mont, ende daer en wert niet quaets in sine lippen geuonden. Hi wandelde voor my vreedtsamelijck ende oprechtelijck, ende hy bekeerdender vele van sonden.

7

^† Wandt des Priesters lippen sullen de leeringhe bewaren, op datmen wt zijnen monde de Wet soecke. Wandt hy is een^* Enghel des HEEren Sebaoth.

† Ozee. 4.b.6.

* Esaie. 33.a.7. Malach. 3.a.1 Apoca. 2. 3.

8

⁺ Maer ghy zijt vanden weghe af ghetreden, ende ghi verargherter vele, inder wet,^† Ende ghy hebt dat verbont Leui gebroken, spreect de HEERE Sebaoth:

+ B vers 8

† Deut. 33.b.8

9

Daerom heb ick v oock gemaect, dat ghy veracht ende onweert zijt, voor den geheelen volcke, de wijle ghy mijne wegen niet en onderhout, ende ghi inder wet de^† persoonen aensiet.

† Deut. 1.c.17. 17.a.2. Prou. 18.a.5. 24.c.23. Iacob. 2.b.9.

10

Want en hebben wy niet alle eenen Vader? En heeft ons niet een God gheschapen?^* Waeromme verachten wy dan deene den anderen, ende ontheyligen dat verbont met onse vooruaders ghemaect?

* Sach. 7.b.9 8.c.16.

11

Want Iuda is een verachter gheworden, Ende in Israel ende tot Ierusalem gheschieden grouwelen.^† Want Iuda ontheylicht de heylicheydt des HEEren, die hy lief heeft,

† 1.Esd. 9.a.2. Leui. 21.c.13.

12

Ende boeleert met eens vreemden Gods dochter. Maer de HEEre sal den genen, die sulcx doet, wtroeyen wt der Hutten Iacobs, beyde den Meester ende scholier, met den ghenen, die den HEEre Sebaoth Spijsoffer brengt.

13

Voorder soo doet ghy dat oock,^* dat voor den Altaer des HEEren enckel tranen ende weenen, ende suchten is, Also dat ick niet meer en can dat Spijsoffer aenghesien, noch yet aengenaems van uwen handen ontfanghen.

* Matth. 5.c.23

14

⁺ Ende ghy segt: Waerom dat? Daeromme, dat de HEERE tusschen v ende dat wijf dijner iuecht ghetuycht heeft, die ghy veracht,^* soo sy doch dijne ghesellinne, ende een wijf dijns verbonts is.

+ C vers 14

* Genes. 2.d.22.

15

Also en dede die Eenige niet, ende hy hadde nochtans eenen grooten gheest. Maer wat dede die Eenighe? Hy socht dat seat van Gode toegheseyt, Daerom soo siet voor v, voor uwen gheest, Ende niemant en verachte dat wijf siner iuecht.

16

^† Maer soo wie op haer gram is, die latese varen, seyt de HEERE de Godt

† Deut. 24.a.1.

[p. 95r]

Israels, Ende geue haer een decksel des vermetenheyts van zijn cleet, spreeckt de HEERE Sebaoth. Daeromme so siet voor v, voor uwen gheest, ende en verachtse niet.

17

Ghy maeckt den HEEre onwillich, door uwe segghen, Ende ghy segt: Waer mede maken wy hem onwillich? Daer mede, dat ghy segt: Wie quaet doet, die behaecht den HEERE, Ende hy heeft lust tot den seluen. Oft waer is de God, die daer straffe?