Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat viij. Capittel.

¶ Hy vergadert ende begrijpt als in eender summa, de oorsake waerom Godt vertoornt sy, voormaels ende oock nv, In dien men wederkeere so wil hy weder genadich zijn.

1

⁺ ENde des HEEren woort geschiede tot my, ende sprac:

+ A vers 1

2

Alsoo seyt de HEEre Sebaoth,^† Ick heb ouer Sion gheheel seer geijuert, ende hebbe in grooten toorne ouer haer gheijuert.

† Sacha. 1.c.15.

3

De HEEre seyt also:^* Ick keere my weder tot Sion, ende wil tot Ierusalem woonen,^† Dat Ierusalem sal een Stadt der waerheyt heeten, Ende den berch des HEEren Sebaoth, eenen berch der heylicheyt.

* Sach. 8.c.15.

† Esai. 1.d.26.

4

Also seyt de HEEre Sebaoth, Daer sullen noch voortaen woonen in de straten tot Ierusalem, oude mannen ende wijuen, ende die van grooten ouderdom met stocken gaen.

5

Ende der stadt straten sullen vol knechtkens ende meyskens zijn, die op de straten spelen.

6

Alsoo seyt de HEERE Sebaoth: Dunct hen sulcx^† onmoghelijck te zijn, voor de oogen deses ouergebleuen volcx, op dese tijdt? Sout daer om oock onmogelijc zijn, voor mynen oogen, spreect de HEEre Sebaoth?

† Gen. 18.b.14. Iob. 42.a.2. Sap. 11.c.18. Mat. 19.d.26 Luce. 1.c.33. 18.c.27.

7

⁺ De HEEre Sebaoth spreeckt also: Siet, ick wil mijn volck verlossen vanden Lande teghen den opganck, ende vanden lande tegen den nederganc der Sonnen,

+ B vers 7

8

Ende wilse weder brengen, dat sy tot Ierusalem woonen.^† Ende sy sullen mijn volc zijn, ende ick wil hare Godt zijn, in waerheyt ende gerechticheyt.

† Iere. 24.b.7. 30.d.22. 31.f.33 Hebr. 8.c.10.

9

Also spreeckt de HEEre Sebaoth: Sterct uwe handen, ghy die dese woorden hoort, nv ter tijt, door der Propheten mondt, in dien dage doen dat fondament geleyt is aen des HEEren Sebaoth

[p. 92v]

huys, dat den Tempel getimmert wert.

10

^† Want voor desen dach was der menschen arbeyt te vergheefs, ende der dieren arbeyt was niet, Ende daer en was geenen vreede, van droeffenisse, den ghenen, die wt ende in togen, Maer ick liet alle menschen gaen, eenen yegelijcken teghen zijnen naesten.

† Hagg. 1.a.6.

11

Maer nv en wil ick niet doen, gelijc inden voorleden dagen, met den ouergebleuen deses volcx, spreect de HEERE Sebaoth:

12

^† Maer sy sullen saet des vreedts zijn. Den wijnstock sal zijne vrucht geuen, ende dat landt zijn gewasch geuen,^* ende den Hemel sal zijnen dauwe gheuen. Ende ick wil de ouerghebleuen deses volcx sulcx al laten besitten.

† Hagg. 2.c.20.

* Hagg. 1.b.10.

13

⁺ Ende het sal gheschieden,^† ghelijck ghy vanden huyse Iuda, ende ghy vanden huyse Israels eenen vloeck geweest zijt, onder de Heydenen, Also wil ick v verlossen, dat ghy een seegheninghe zijn sult, Ende veruaert v slechs niet, ende sterckt uwe handen.

+ C vers 13

† Ier. 31.b.10.

14

Also spreect de HEERE Sebaoth: Ghelijck als ick dachte v te plaghen, doen my uwe vooruaders vertoornden, spreect de HEERE Sebaoth, ende het en beroude my niet,

15

^† Also ghedencke ick nv wederom in dese daghen wel te doen, Ierusalem ende den huyse Iuda, en weest slechs niet versaecht.

† Sach. 8.a.3.

16

Ende dat is, dat ghy doen sult:^† Een yegelijc spreke met den anderen de waerheyt, ende oordeelt recht, ende maeckt vrede in uwe poorten.

† Sach. 7.b.9. Mal. 2.b.10. Ephe. 4.e.25.

17

Ende niemant en dencke yet quaets in zijnder herten, teghen zijnen naesten, Ende en hebt niet lief^† valsche Eeden, Want sulcx alle hate ick, spreeckt de HEEre.

† Psal. 24.a.4 Leuit. 19.c.12.

18

Ende des HEEREN Sebaoths woort gheschiede tot my, ende sprack:

19

⁺ Also spreeckt de HEEre Sebaoth: De vasten der vierder, vijfster, seuender ende thiender maent, die sullen den huyse Iuda tot eender vruechden ende ghenoechten, ende tot vrolijcke Iaerfeesten worden, Alleene hebt lief, waerheyt ende^† vrede.

+ D vers 19

† Heb. 12.b.14.

20

Also spreeckt de HEEre Sebaoth:^‡ Voorder sullen noch comen vele volcken, ende veler steden Borgers.

‡ Esaie. 2.a.2.

21

Ende de Borgers der eender stadt sullen totter anderder gaen, ende segghen:^† Laet ons henen gaen, om te bidden voor den HEEre, ende om den HEEre Sebaoth te soecken: Wy willen met v gaen.

† Mich. 4.a.2.

22

Also sullen vele volcken ende de Heydenen met hoopen comen, om den HEERE Sebaoth tot Ierusalem te soecken, ende voor den HEEre te bidden.

23

Also spreect de HEERE Sebaoth: Ter seluer tijt,^† sullen thien mannen wt alderley spraken der Heydenen, eenen Iootschen man met de slippen grijpen, ende segghen: Wy willen met v gaen, want wy hooren, dat Godt met v is.

† Esae. 3.d.25.