Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ In dese openbaringen wert bewesen dat Godt ouer de sonde des volcx vertorent is. Want alle lasteringen hebben de ouerhant ghenomen. Ende de boosheyt regneert in de plaetse der duecht ende der gherechticheyt. | |
1Ga naar margenoot+ ENde ic hief mijn oogen weder op, ende sach, Ende siet, daer was eenen vliegenden brief. | |
2Ende hy seyde tot my: Wat siet ghy? Maer ick seyde: Ick sie eenen vliegenden brief, die is twintich ellen lanck, ende thien ellen breet. | |
3Ende hy sprack tot my: Dat is den vloeck, die ouer dat gantsche Lant wtgaet. Want alle dieuen, worden na desen brief wtghesprokenGa naar margenoot† vroom te zijn, Ende alle meyneedige worden na desen brief wtghesproken vroom te zijn. | |
4Maer ick wilGa naar margenoot† hem voortbrenghen, seyt de HEEre Sebaoth, dat hy sal comen ouer dat huys des diefs, ende ouer dat huys der gheenderGa naar margenoot† die my mijnen Naem valschelijck sweeren, ende sal in haren huyse blijuen, ende salt verteren met zijn hout ende steenen. | |
5Ende de Engel die met my sprack, ghinc wt, ende seyde tot my: Heft uwe ooghen op, ende siet, wat gaet daer wt? | |
6Ende ick sprack: Wat ist? Ende hy seyde: Een Epha gaet daer wt. Ende seyde: Dat is hare ghedaente inden gantschen Lande. | |
7Ende siet, daer sweefde een Centner loots, Ende daer was een wijf die sat int Epha. | |
8Ga naar margenoot+ Ende hy sprac: Dat is de godloose leeringe, Ende hy worpse in dat Epha, ende worp den clomp loots bouen op dat Hol. | |
9Ende ick hief mijn oogen op, ende sach, Ende siet, Twee Wijuen gingen daer wt, ende hadden vluegelen die de windt voort dreef, Ende de vluegelen waren gelijck als Oyuaders vluegelen. Ende sy voerden dat Epha, tusschen Hemel ende Aerde. | |
10Ende ick seyde totten Enghel, die met my sprack: Waer voeren die dat Epha henen? | |
11Ende hy seyde: Op dat hem een huys getimmert worde, int LantGa naar margenoot† Sinear ende bereydet, ende aldaer gheset worde op zijnen bodem. |
|