Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ De Propheet SacharIa. | |
¶ Hy vermaent dat volck dat si der stemmen Godts niet onghehoorsaem en souden zijn, ghelijck hare Vooruaders, Maer haer bekeeren souden, Ende hy vercondicht haer in eender openbaringhe vrolijcke dinghen. | |
1Ga naar margenoot+ INde achtste maent des tweeden Iaers, des Conincx Darij, geschiede dit woort des HEEren totGa naar margenoot† SacharIa den sone BerechIa, des soons Iddo, den Propheet, ende sprack. | |
2De HEERE is toornich gheweest op uwe Vooruaders. | |
3Ende spreect ghy tot haer: Also spreect de HEEre Sebaoth:Ga naar margenoot† Keert v tot my, spreect de HEEre Sebaoth, So wil ick my tot v keeren, seyt de HEEre Sebaoth. | |
4En weest niet ghelijc uwe Vooruaders,Ga naar margenoot† den welcken de voorleden Propheten predicten, ende spraken: Alsoo seyt de HEEre Sebaoth: Keert v van uwe boose wegen, ende van uwe boose wercken.Ga naar margenoot* Maer si en gauen gheen ghehoor, ende en achteden op mi niet, seyt de HEEre. | |
5Waer zijn nv uwe Vooruaders ende de Propheten? Leuen si ooc noch? | |
6En ist niet alsoo, dat mijne woorden ende mijne Rechten, die ick door mijne knechten de Propheten gheboot, uwe Vooruaders gheraect hebben? Dat si haer hebken moeten omkeeren, ende seggen:Ga naar margenoot† Ghelijck als de HEERE Sebaoth inden sin had ons te doen, na dat wy ghingen ende deden, Alsoo heeft hy ons oock ghedaen. | |
7Ga naar margenoot+ Opten vierentwintichsten dach der elfster maent, die daer is de maent Sebat, inden anderden iare des Conincks Darij, gheschiede dit woort des HEEren tot SacharIa den sone BerechIa, des soons Iddo, den Propheet, ende sprac: | |
8Ic sach by nacht, ende siet, Een man sat op eenGa naar margenoot† root Peert, ende hy hielt onder de Mirteboomen, inde Beemden, Ende achter hem waren roode, bruyne, ende witte Peerden. | |
9Ende ick sprac: Mijn HEEre, wie zijn dese? Ende de Enghel die met my sprac, seyde tot my: Ick wil v te kennen gheuen, wie dese zijn. | |
10Ende de man, die onder de Mirteboomen hielt, antwoorde, ende sprack: Dese zijn de ghene, die de HEEre wtghesonden heeft, dat Landt door te trecken. | |
11Maer si antwoorden den Enghel des HEEren, die onder de Mirteboomen hielt, ende spraken, Wy zijn doort lant ghetoghen, Ende siet, alle landen sitten stille. | |
[pagina 91r]
| |
12Ga naar margenoot+ Doen antwoorde de Engel des HEEREN, ende sprack: O HEEre Sebaoth, hoe langhe en wilt ghy dan niet ontfermen Ierusalems, ende der steden Iuda, op de welcke ghy toornich gheweest zijtGa naar margenoot† dese tseuentich iaren lanck? | |
13Ende de HEERE antwoorde den Enghel, die met my sprack, vriendelijcke woorden, ende troostlijcke woorden. | |
14Ende de Engel, die met my sprack, seyde tot my: Predickt, ende segt: Alsoo seyt de HEERE Sebaoth: | |
15Ga naar margenoot† Ick heb seer gheijuert ouer Ierusalem ende Sion. Maer ick ben seer vertoornt, op de stoute Heydenen, want ick was slechs een weynich toornich, maer sy holpen tot verderf. | |
16Daerom seyt de HEEre also:Ga naar margenoot† Ick wil my weder tot Ierusalem keeren met bermherticheyt, ende mijn huys sal daer in ghetimmert worden, seyt de HEEre Sebaoth, Daer toe sal dat timmersnoer in Ierusalem ghetogen worden. | |
17Ende predict voorder, ende segt: Also seyt de HEEre Sebaoth: Het sal mijne steden wederom welgaen, Ende de HEEre sal Sion weder troosten, Ende sal Ierusalem weder verkiesen. | |
18Ende ick hief mijn ooghen op, ende sach, Ende siet, Daer waren vier hoornen. | |
19Ende ick seyde totten Engel, die met my sprack: Wie zijn dese? Hy sprack tot my: Het zijn de vier hoornen, die Iuda tsamen met Israel ende Ierusalem verstroyt hebben. | |
20Ende de HEEre wees my vier smeden. | |
21Doen sprac ick: Wat willen die maken? Hy sprack:Ga naar margenoot† De hoornen, die Iuda also verstroyt hebben, dat niemant zijn hooft en heeft connen opheffen. Om de selue te veruaren, zijn dese ghecomen, op dat sy de hoornen der Heydenen af stooten souden, welcke den hoorne ouer dat Landt Iuda gheheuen hebben, om dat selue te verstroyen. |
|