Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ Een biddende vermaninge der Propheten, welcke op dat snaerspel ghemaeckt is, Inden welcken de grouwelijcke ende veruaerlijcke toecoemst des HEEren des strenghen Richters beschreuen wort. | |
2HEERE ick hebbe v gherucht ghehoort, also dat ick my ontsette. HEERE ghy maect v werck leuendich midden inde Iaren, Ende ghy latet oock midden inde Iaren openbaer worden. Wanneerder droeffenisse voorhanden is, So ghedenct ghy der bermherticheyt. | |
3Ga naar margenoot† Godt quam vant Suyden, Ende de Heylige vant gheberchte Paran Sela. Sijns lofs was den Hemel vol,Ga naar margenoot* Ende zijnder eeren was de Aerde vol. | |
4SijnGa naar margenoot† claerheyt was ghelijck licht,Ga naar margenoot* stralen gingen van zijnen handen, Aldaer was heymelijck zijn macht. | |
5Voor hem henen ghinck Pestilentie, Ende plaghe ghinck daer wt, waer hy henen tradt. | |
6Hy stont, ende mat dat Lant, Hy sach toe, ende verstroyde de Heydenen, Dat de Berghen der werelt vermorselt werden, Ende dat haer de Hueuelen moeste buyghen inder werelt, doen hy inder werelt ghinck. | |
7Ic sach der Mooren Hutten in moyte, Ende des Midianiten Tenten bedroeft. | |
8En waert ghy niet toornich, HEERE inde wateruloet? Ende v gramschappe inde wateren, ende uwe verbolgentheyt inde See? Doen ghy op uwe Peerden reet? Ende uwe Waghens den strijdt behielden? | |
9Ghy toghet den boghe voorwaerts, ghelijck ghy den stammen ghesworen hadt, Sela. Ende deylde de waterstroomen int Lant. | |
10Ga naar margenoot* De Berghen saghen v, ende haer wert banghe. De waterstroom stoof wech, De diepte liet haer hooren, De hoochte hief de handen op. | |
11Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Sonne ende Mane stonden stille,Ga naar margenoot† V pijlen voeren met stralen daer henen, ende dijn Spere met blincken des Blicxems. | |
12Ga naar margenoot* Ghy vertradt dat Lant inder toornicheyt,, ende dorsschede de Heydenen in stucken in uwer verbolgentheyt. | |
13Ghy toocht wt om v volc te helpen, om te helpen uwen Gesalfden.Ga naar margenoot† Ghy sloecht in stucken dat hooft int huys der godloosen, ende ontdecte de fundamenten tot aenden hals toe, Sela. | |
14Ghy woudt doch vloecken den Septer des hoofts, met zijne vlecken, Die ghelijck als een onweder comen om my te verstroyen, ende verblijden haer, recht oft sy den allendighen heymelijcken verslonden. | |
16Dewijle ick sulcx hoore, soo is mijnen buyck bedroeft, ende mijne lippen beuen van dat ghecrijsch, Etter gaet in mijn ghebeente. Ick ben by my bedroeft, Ooch oft ick rusten mochte ter tijt des droefheyts, als wy henen op trecken totten volcke, dat ons bestrijdt. | |
17Ga naar margenoot+ Want den Vijgheboom en sal niet groenen, ende daer en sal gheen vrucht aen de Wijnstocken zijn. Den arbeyt aenden Olijfboom faelgeert, ende de Ackers en brengen geenGa naar margenoot† neeringe. Ende de Schapen sullen wten Koyen geschuert worden, ende daer en sullen gheen Runderen inde stallen meer zijn. | |
18Ga naar margenoot* Maer ick wil my verblijden inden HEERE,Ga naar margenoot‡ Ende vrolijck zijn in Gode mijnGa naar margenoot† Heyl. | |
19Ga naar margenoot* Want de HEEre Heere is mijn cracht, ende sal mijne voeten maken ghelijck de voeten der Hirten.Ga naar margenoot† Ende sal my inde Hoochte voeren dat ick singhe op mijn snarenspel. | |
¶ Eynde des Propheten Habacuc. |
|