Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Vande toecoemst ende dat rijcke Christi, ende der cracht des Euangeliums, Maer dit alle onder bedecte woorden.

1

⁺ ENde ghy^† Bethlehem Ephrata, ghi die cleyn zijt, tegen de duysenden in Iuda, Wt v sal my die comen, die in Israel HEERE sy,^* welcx wtganck van aenbeghin ende van eewicheyt gheweest is.

+ A vers 1

† Matth. 2.a.6 Ioan. 7.d.42

* Esaie. 53.b.11. Collos. 1.b.15.

2

Daer en tusschen laet hyse plaghen, totter tijt toe dat de ghene, die baren sal, ghebaert hebbe. Dan sullen de ouerghebleuen zijnder broederen weder comen totten kinderen Israels.

3

Maer hy sal optreden,^* ende weyden inder^† cracht des HEEREN, ende inder ouerwinninghe des Naems der HEEREN zijns Godts, ende si sullen sonder sorghe woonen, Want hi sal ter seluer tijt heerlijck worden, so wijt als de werelt is.

* Eze. 34.d.24 Ioan. 10.a.11.

† Rom. 1.b.16

4

Daer toe sullen wy ooc vrede hebben voor den Assur, die nv in onse Lant gheuallen is, ende onse huysen vertreden heeft.⁺ Wandt daer sullen seuen Herders ende acht Vorsten ouer haer verwect worden,

+ B vers 4

5

Die dat Lant Assur verderuen sullen metten sweerde, ende dat lant^* Nimrod met haren blooten wapenen.^† Alsoo sullen wy van Assur beschermt worden, die in onse Lant gheuallen is, ende onse Lantpalen vertreden heeft.

* Gene. 10.b.18

† Mic. 4.c.10

6

Ende de ouerghebleuene wt Iacob, sullen oock onder vele volcken zijn, ghelijck als eenen dauwe vanden HEEre, ende ghelijc de droppelkens op dat gras, dat nae niemanden en beydet, noch op menschen en wachtet.

7

Ia de ouerghebleuen wt Iacob sullen onder de Heydenen by vele volcken zijn,^† ghelijc eenen Leeuwe onder den dieren in de wildernisse, ghelijck eenen ionghen Leeuwe onder een cudde schapen, den welcken niemandt keeren en can, als hy daer door gaet, vertreedt ende verschuert.

† Gen. 49.b.9.

8

Want uwe hant sal den strijt behouden, teghen alle uwe teghenpartijders, dat alle dijne vianden moeten wtgheroeyt worden.

9

⁺ Ter seluer tijt, spreect de HEERE, wil ick dijne peerden van v nemen, ende uwe waghens vernielen.

+ C vers 9

10

Ende wil de

[p. 86v]

steden dijns landts wtroyen, ende alle dijne sterckten in stucken breecken.

11

^† Ende wil de Toouenaers by v wtroyen, datter geen Teekenbedieders by v bliuen en sullen.

† Deut. 18.b.10.

12

^* Ic wil dijne Beelden ende Afgoden van v wtroyen,^† dat ghy niet meer aenbidden en sult de wercken uwer handen.

* Nah. 1.b.14.

† Esaie. 2.b.8. Ierem. 1.c.16.

13

Ende wil uwe bosschen in stucken breken, ende uwe steden vernielen. Ende ick wil wrake oeffenen met verbolghentheyt, ende toorne aen alle Heydenen, die gheen ghehoor en hebben willen gheuen.