Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ De Propheet bewijst zijn seyndinghe, Hy verwijt haer dat sy metten monde God noemen ende aenroepen, Ende metter herten hoereren si na de Afgoden, Ende hoe dat de eerste Afgoderie, te weten des Calfs wt Israel ghecomen sy.

1

⁺ ROept luyde, als een Basuyne [ende spreect] Hy coemt alreede ouer dat huys des HEEREN, als eenen Arent. Daerom dat si mijn^† verbont ouertreden, ende van mijnder Wet afuallich worden,

+ A vers 1

† Deut. 31.d.16.

2

Soo sullen si dan tot my roepen: Ghy zijn mijn God, wy kennen v Israel.

3

Israel verwerpt dat goet, Daeromme moetse de viant veruolghen.

4

Sy maken^† Coninghen, maer sonder my. Sy setten Vorsten, ende ick en moet dat niet weten. Van haer siluer ende gout, maken si Afgoden, op dat si ymmers gheringhe wtgheroeyt worden.

† 3.Reg. 12.c.20

5

^* Dijn Calf, Samaria verstoot hy, mijnen toorne is ouer hen vergramt, het en can niet langhe staen, si moeten ghestraft worden.

* 3.Reg. 12.d.28

6

Want dat calf is van Israel ghecomen, ende een werckmeester heuet gemaect, ende en can ymmers geen Godt ghezijn. Daeromme sal dat Calf Samarie ghepulueriseert worden.

7

⁺ Wandt si sayen wint, ende sullen onweder mayen. Haer saet en sal niet op comen, ende hare vrucht gheen meel geuen. Ende oft zijt al gauen, soo sullent doch vreemde verslinden.

+ B vers 7

8

Israel wordt opghesloct, De Heydenen gaen met hem om, ghelijc met een onweert vat.

9

Daerom dat si henen op totten Assur loopen, ghelijck een wilt inder verdwalinghe. Ephraim schenct den Boeleerders, ende gheeft den Heydenen tribuyt.

10

^† Die selue Heydenen wil ick nv ouer haer vergaderen, Sy sullen des lasts der Coninghen ende Vorsten, haest moede worden.

† 4.Re. 17.a.6.

11

^* Want Ephraim heeft veel Ataren ghemaeckt om te sondighen, Soo sullen hem oock de Altaren ter sonden comen.

* Ezec. 16.b.16.

12

Oft ick hem al schoon vele van mijne Wet schrijue, Soo wordt het doch gheacht, als een vreemde leeringhe.

13

^* Dat si nv vele offeren, ende vleesch brengen, ende etent, So en heefter doch de HEERE gheen welbehaghen aen. Maer hy wil haerder misdaet ghedencken, ende hare sonden besoecken,^* die hen tot Egypten keeren.

* Esaie. 1.b.11. 43.d.23. Ierem. 7.c.20.

* Deut. 17.d.21. 4.Re. 17.a.4

14

Israel vergheet zijns Scheppers, ende sticht Kercken, Ende Iuda maect vele vaste steden, Maer ick wil^† vier in side stede seynden, dat sal zijne huysen verteren.

† 4.Re. 25.b.9.