Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

[p. 78v]

¶ Dat .vij. Capittel.

¶ Hy beclaghes hem, dat aen haer gheen medecine en helpt, also seer zijn si ghewont in hare misdaden.

1

⁺ ALs ick Israel helpen wil, So vintmen eerst de sonde Ephraims, Ende de boosheydt Samarie, hoe sy Afgoderie bedrijuen. Wandt hoe wel sy onder hem seluen met Dieuen, ende wtwendich met Roouers gheplaecht zijn,

+ A vers 1

2

Nochtans en willen si niet mercken, dat ick op alle hare boosheydt mercke. Maer ick sie hare wesen wel, dat sy ouer al bedrijuen.

3

Sy vertroosten den Coninc door hare boosheyt, ende de Vorsten door hare lueghenen,

4

Ende zijn altesamen^† Ouerspeelders, ghelijck als eenen backouen, welcken de backer heetet, als hy wtgheknedet heeft, ende laet het deech doorsueren ende opgaen.

† Ierem. 7.a.9. 9.a.2. 23.b.10.

5

Heden is onses Conincx Feest [segghen si] Soo beghinnen dan de Vorsten vanden^† wijne dul te worden, Also trect hy de spotters tot hem.

† Prou. 20.a.1. Hosee. 4.b.11

6

Wandt hare herte is in heeter aendacht, als eenen bacouen, als si offeren ende de Lieden bedrieghen.⁺ Maer hare backer slaept den gantschen nacht, ende smorghens bernt hy ghelijck een viervlamme.

+ B vers 6

7

Noch zijn si van so heeter aendacht, ghelijc eenen backouen. Hoe wel dat hare Richters verslonden worden, ende alle hare Coninghen vallen, nochtans en isser niemant onder hen, die my aenroepe.

8

Ephraim mengt hem onder de Heydenen, Ephraim is ghelijc eenen coecke, die niemant om en keert.

9

Mer vreemde verteren zijn cracht, noch en wil hijt niet mercken. Hy heeft ooc grauwe hayr ghecreghen, noch en wil hijt niet mercken.

10

^† Ende de hoouaerdie Israels, wordt voor haren ooghen verootmoedicht, Nochtans en bekeeren si haer niet totten HEERE haren God, en vragen oock niet nae hem, in alle desen.

† Hosee. 5.b.5.

11

Want Ephraim is ghelijck een verlocte duyue, die niet mercken en wil.^* Nv roepen sy Egypten aen, dan loopen si tot Assur.

* 4.Re. 16.b.7.

12

⁺ Maer de wijle dat si so gins ende weder loopen, Soo wil ick mijn net ouer haer werpen, ende onder rucken, ghelijck de voghelen onder den Hemel. Ic wilse straffen, ghelijck alsmen predickt in hare vergaderinghe.

+ C vers 12

13

^* Wee hen, dat si van my wijcken. Sy moeten verstoort worden, wandt sy zijn van my afuallich gheworden. Ic wildese wel verlossen, waert dat si gheen luegenen teghen my en leerden.

* Esaie. 1.a.4.

14

Ende si en roepen my ooc niet aen van harten, maer huylen op hare legeren. Sy vergaderen hen om Corens ende wijns wille, ende zijn my onghehoorsaem.

15

Ick leerse ende stercke haren Arm, maer si dencken quaet van my. Sy bekeeren hen, maer niet recht, Maer si zijn, ghelijc als eenen valschen boghe. Daerom sullen hare Vorsten door tsweert vallen, hare dreyghen sal in Egipten Landt tot spot worden.