Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hy verwijdt haer zijne weldaden ende hare ondanckbaerheyt, op dat hyse tot wederkeeren verwecke. | |
1Ga naar margenoot+ DE Vorsten Iuda zijn den ghenen ghelijckGa naar margenoot* die de Lantpalen versetten, Daerom wil ick mijnen thoorne ouer haer wtgieten, als water. | |
2Ephraim lijdt ghewelt, ende wort geplaecht, daer aen gheschiet hem recht, Want hy heeft hem ghegeuen op [menschen] ghebode. | |
3Ick ben Ephraim een Motte, Ende den huyse Iuda een Made. | |
4Ende doen Ephraim zijn crancheyt, ende Iuda zijne wonden voeldeGa naar margenoot* Soo tooch Ephraim henen tot Assur, ende seynde totten Coninck te Iareb. Maer hy en conde v niet helpen, noch uwe wonden heelen. | |
5Want ick ben den Ephraim ghelijc eenen Leeuwe, Ende den huyse Iuda, ghelijck als eenen ionghen Leeuwe. Ick, Ick verschuerse, ende ga daer af, Ic voerse wech, ende niemant en machse beschermen. Ick wil wederomme op mijn plaetse gaen, tot dat sy hare schult bekennen, ende mijn aensicht soecken. | |
6Alst haer qualicken gaet, soo sullen sy my vroech soecken moeten [Ende seggen:] Coemt, wy willen weder totten HEEre.Ga naar margenoot† Want hy heeft ons verschuert, Hy sal ons ooc heelen. Hy heeft ons gheslaghen, Hy sal ons oock verbinden. | |
7Hy maect ons leuendich na twee daghen. Hy sal ons op den derden dach op richten, dat wy voor hem leuen sullen. | |
8Dan sullen wy acht daer op hebben, ende neerstich zijn om den HEERE te bekennen. Want hy salGa naar margenoot† voortbreken, ghelijck de schoone morghenstont, ende sal ons comen, ghelijc als eenen regen, als eenen spaden regen, die dat Lant vochtich maect. | |
9Ga naar margenoot+Hoe wil ick v so wel doen Ephraim? Hoe wil ic v soo wel doen Iuda? Want de ghenade, die ick v bewijsen wil, sal zijn, gelijck als een dauwolcke des morgens, ende als eenen dauwe, die hem des morghens vroech wtbreydet. | |
10Daerom schaue ickse door de Propheten, ende doodese door mijns mondts redene, op dat dijn Recht aent licht come: | |
11Ga naar margenoot* Want ick heb lust aen der liefde, ende niet aen offerande, Ende aen de kennisse Gods, ende niet aen Brantoffer. | |
13Want Gilead is een stadt vol afgoderien ende bloetschulden. | |
14Ende de Priesters met haren hoope, zijn als de RoouersGa naar margenoot* die daer loeren op de Lieden, ende verworgen op den wege die na Sichem gaet, want sy doen wat sy willen. | |
15Ga naar margenoot† Ick sie inden huyse Israels, daer my voor grouwelt, Want daer bedrijft Ephraim Afgoderie, Soo veronreynicht hem Israel. | |
16Maer Iuda sal noch eenen Oogst voor hem hebben, wanneer ick mijns volcx gheuanckenisse weynden sal. |
|