Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Sommighe openbaringhen van toecomende dingen, die inder tijt der Machabeen veel gheschiet zijn.

1

⁺SIet, daer sullen noch drie Coninghen in Persen^† staen.

+ A vers 1

† Opstaen.

2

Maer de vierde sal grooter rijcdom hebben, dan alle dandere. Ende als hy in zijn rijcdom opt alder machtichste is, So sal hy alle dinc teghen dat Conincrijck in Griecken lant op brenghen.

3

^* Daer nae sal een machtich Coninck opstaen, ende met grooter macht heerscappen, Ende so wat hy wil, dat sal hy volbrenghen.

* Danie. 7.a.6. 8.b.8.

4

Ende als hy opt alder hoochste ghecomen is,^† so sal zijn rijck in stucken ghebroken worden, Ende hem inde vier winden des Hemels verdeylen, Niet op sine nacomelinghen. Ooc niet met alsulcker macht, als de sine gheweest is. Want zijn rijck sal wtgeroeyt, ende den vreemden te deel worden.

† 1.Mach. 1. 7.

5

Ende de Coninck teghent Suyden, die een van sinen Vorsten is, sal machtich worden. Maer teghen hem sal oock een machtich zijn, ende heerschappen, wiens heerschappie groot zijn sal.

6

Maer nae sommighe iaren sullen sy met malcanderen^† vrientschap maken. Ende de dochter des Conincks teghent Suyden sal comen, totten Coninc tegent Noorden, om eenicheyt te maken. Maer si en sal niet blijuen byder macht des arms, daer toe haer saet oock niet staende blijuen, Maer si sal ouer ghegheuen worden, met den genen die haer gebracht hebben, ende met den kinde, ende met den ghenen, welcken si eenen tijt lanc machtich ghemaect hadde.

† Een compact.

7

⁺Maer daer sal der tacken een van haren stamme op comen, Die sal met heyrcracht comen, ende den Coninck teghent Noorden in zijn^† Veste vallen, ende salt volbrenghen, ende den strijdt behouden.

+ B vers 7

† Sterckte.

8

Hy sal oock hare Goden ende Beelden, met de costelijcke Cleynodien, beyde silueren ende gulden, wech voeren in Egipten, ende sommighe Iaren voor den Coninck teghent Noorden, wel staende blijuen.

9

Ende als hy door des seluen Conincrijcx ghetoghen is, soo sal hy wederom in zijn Lant trecken.

10

Maer zijn sonen sullen toornich worden, Ende een groot Heyr te samen brenghen, Ende een van dien sal comen, ende als een wateruloet daer henen bruysschen, Ende ghenen wederom voor zijn vasticheden tot toornicheyt verwecken.

11

^† Dan sal de Coninck teghent Suyden vergrammen, ende wt trecken, Ende metten Coninck tegent Noorden strijden, Ende sal alsulck eenen grooten hoop tsamen brenghen, dat hem ghenen hoop in zijn hant gegeuen sal worden,

† 3.Macha. a.1.

12

Ende sal den seluen hoop wech voeren. Dies sal hem zijn herte verheffen, om dat hy so veel duysenden ter neder geleyt heeft: Maer daer mede en sal hy zijnder niet machtich worden.

13

Want de Coninck tegent Noorden sal wederom eenen grooteren hoop tsamen brenghen, dat den voorgaenden was. Ende nae sommighe Iaren sal hy daer henen trecken, met groter heyrs cracht, ende met groot goet.

14

Ende ter seluer tijt sullen haer vele teghen den Coninck tegent Suyden setten.^† Oock sullen sommighe afuallighe wt dijnen volcke haer verheffen, ende de Prophecie veruullen, ende sullen vallen.

† 1.Mac. 1.b.12.

15

⁺Also sal de Coninck tegent Noorden henen trecken, ende Bolwercken maken, ende vaste Steden ghewinnen. Ende de armen, des Suydens en sullent niet moghen keeren, Ende zijn beste volc en sullent niet connen wederstaen.

+ C vers 15

16

Maer hy sal, als hy aen hem coemt, sinen wille doen, Ende niemandt en sal hem wederstant doen moghen. Hy sal oock in dat weerde Lant comen, Ende salt volbrenghen door zijn hant.

17

Ende sal zijn aensicht derwaerts stellen, op dat hy metter macht zijns gantschen Conincrijcx come. Maer hy sal met hem vereenighen, ende sal hem sine dochter tot eenen Wijue gheuen, op dat hy hem verderue. Maer het en sal hem niet gelucken, Ende daer en sal niet af comen.

18

Daer nae sal hy hem teghen de Eylanden keeren, Ende der seluer veel winnen. Maer een Vorste sal hem leeren ophouden met schande, op dat hy hem niet meer en scheynde.

19

Also sal hy hem wederom keeren tot de vasticheden zijns Lants, Ende sal hem stooten, ende vallen, datmen hem nerghens vinden en sal.

20

Ende in zijn plaetse sal een op comen, die sal in Coninclijcker eeren sitten, ghelijck als een Schaeriant: Maer na weynich daghen sal hy breken, Nochtans noch door gramschap, noch door strijdt.

21

⁺In diens plaetse sal op comen een ongheacht Man, den welcken de eere des Conincrijcx niet toegedacht en was. Die sal comen, ende tsal hem ghelucken, Ende hy sal dat Conincrijc met soete woorden in nemen.

+ D vers 21

22

Ende de armen (welcke als een wateruloet daer henen comen) sullen van hem, ghelijck met eender wateruloet oueruallen, ende in stucken gebroken worden, Daer toe oock de Vorste metten welcken dat verbont ghemaect was.

23

Want nae dien dat hy met hem vereenicht is, so sal hy listelijck met hem omgaen, Ende sal op trecken, ende met een cleyn volck hem verweldighen.

24

Ende het sal hem ghelucken, dat hy inde beste steden des Landts comen sal. Ende hy salt also maken, dattet zijn vooruaders, noch sine voorouders alsoo niet ghedoen en conden, met roouen, plonderen, ende bueten. Ende hy sal nae de alder vaste steden staen, Ende dat eenen tijt lanck.

25

Ende hy sal zijn macht ende zijn herte teghen den Coninck teghent Suyden verwecken, met grooter heyrcracht. Dan sal de Coninck teghent Suyden verwect worden totten strijt, met een groot machtich Crijchsheyr. Maer hy en sal

[p. 76v]

niet bestaen. Want daer sullen verraderien tegen hem gemaect worden,

26

^† Ende iuyst de ghene, die zijn broot eten, die sullen hem helpen verderuen, ende zijn heyr onder drucken, also dat daer seer veel verslaghen sullen worden.

† Psal. 41.b.10 Ioan. 13.b.18.

27

Ende dat herte der beyder Coningen sal dencken, hoe si malcanderen scade doen moghen, Ende sullen nochtans aen een Tafele valschelijc met malcanderen spreken. Maer het sal hen faelgeren, want dat eynde is noch op een ander tijt bestelt.

28

Daer nae sal hy wederom nae huys trecken met groot goet, ende zijn herte rechten tegen dat Heylich verbont. Daer sal hy wat beschicken, ende also na huys in zijn Lant trecken.

29

Daer nae sal hy ter gheleghender tijt weder tegent Suyden trecken. Maer ten sal hem ten anderen male niet ghelucken, als ten eersten male.

30

Wandt daer sullen Schepen wt^* Chitim teghen hem comen, alsoo dat hy versaecht sal worden, ende wederom keeren moeten.⁺ Dan sal hy tegen dat Heylich verbont vergramt worden, ende salt beschicken, ende sal om hem sien, Ende die dat Heylich verbont verlaten hebben, die sal hy aen hem trecken.

* Nu. 24.d.24

+ E vers 30

31

Ende sine Armen sullen aldaer staen Die sullen dat Heylichdom inde^† Veste ontwijen, Ende dat daghelijcks offer af doen,^* Ende eenen grouwel der verwoestingen oprechten.

† Sterckte.

* 1.Mac. 1.f.57

32

Ende hy sal^† huychelen, Ende den godloosen die dat verbont ouertreden, goede woorden gheuen.^* Maer dat volck die haren Godt kennen, sullen haer vermannen, ende dat wtrichten.

† Geueynsdelijck handelen

* 1.mac. 2.c.24.e.44.

33

Ende de verstandighe inden volcke sullen vele andere leeren. Daer en bouen sullen sy vallen doort Sweert,^* vier, gheuanckenissen ende roof, eenen tijt lanck.

* 1.Mac. 1.f.63. 2.Mac. 6.c.29 7.a.3.

34

Ende als si alsoo vallen, soo sal haer nochtans een cleyn hulpe gheschieden. Maer veel sullen haer bedriechlijck tot hen doen.

35

Ende onder de verstandighe sullen sommighe vallen,^* op dat sy gheproeft, reyn ende louter worden, tot dat het een eynde hebbe. Wandt daer is noch een ander tijt voorhanden.

* Dani. 12.c.20.